sən....yoxsan...
Həyatdan, insanlardan, sevgisizlikdən bir sözlə hər şeydən bezmişdim....Qadınların çoxluğu, qarmaqarışıq həyat tərzi....sevgisizlik mənim içimdə böyük bir boşluq yaratmışdı.
Öz otağıma çəkilib düşünməyə başladım.İki vacib şey həyatımda yox idi: Sevgi və lazım olmaq.....
Özümü ifadə eləmək, kədərimi hüznümü car çəkmək üçün vasitə axtarırdım.Üşüyürdüm....
Həyat yoldaşımın sakit təbiətIi birisi olması onda ən sevdiyim cəhət idi....amma Münasibətə gəlincə, mən