YOL

[dj_no_name]

Arada bir yazdigim cizma-qaralari bu bolumde yerlesdirecem! Oxuyub fikirlerinizi bildirin!



[b]YAGISH...[/b]

Yagish yagir! Beynim suallarla doludur. Sanki uzume chilenen bu yagish damcilarinin sayi meni elden salan bu suallarin sayindan qat-qat azdir. Senli anlarim her yadima dushdukce ureyimi agridir. Min behane tapiram agrilarima. Qelbimi goyneden bu acini gizlede bilmirem. Rast geldiyim her adama senin haqqinda danishiram. Hetta en zehlem geden ve hech vaxt uz-uze gelmek istemediyim adamlarin gozlerinde axtariram seni. Meni yandiran da tapa bilmemeyimdir! Bir sehnedi bu dünya elə bil. O gun nedense butun ishtirakchilar qeybe chekilmishdiler, bir men qalmishdim sehnede… Bu cur finali oynamaga hazir deyildim… Amma oynadim… Ozum de derk etmeden oynadim ve ayildim. Sen deme etrafim adamlarla doluymush. Sadece men gormemishem. Ya da gormek istememishem. Ele bil qaranliq meshede azmishdim ve birden shimshek çaxdi. Bir anliq etrafi nura qerq eden shimsheyin ishiginda meshenin butun eybecerlikleri nece gorunerse bax mende etrafimda bash verenleri birden elece bir anliq gordum. Bes onda niyə men? -….
İndi gecemle gunduzum qarishib. Belke de bu ele bele de olmaliymish. Sheher her sheyden xebersiz yatir. Yeqin yatmayanlar, ya da yata bilmeyenler de var. Menim kimi. Goz qapaqlarim getdikce agirlashir amma yene de yatmaq istemirem. Ele bilirem qapi yene achilacaq ve SENin yariyuxulu, qaygikesh danlagini eshidecem. Bu qeder insafsiz olacagini hech bilmezdim. Durgun bir gece sehere chatir. Yatiram danlaqsiz filan. Bilirem yene sayiqlayacagam adini. Ne qeder ehtiyacim var bir tebessumune. Ne qeder ehtiyacim var bir sigalina. Guzguye her baxdigimda bir ozumu gorurem bir de meni men eden SENİ... O gun apardi buludlar seni, o gun getdin... Butun gunah buludlardadi. Meni, oyretdiyi heyata baglayan zenciri, yashamaga deyer felsefesini oyrəden SENi apardilar. İndi hamı meni mende deyil, yashayan bir olude axtarir. Men ozum de axtariram. SENi… Dinlediyin mahnilara defelerle qulaq asiram. Niye mehz bu mahnilari dinlediyini fikirleshe-fikirleshe aglayiram. SENi axtariram. SENİi mahnilarda tapmaq isteyirem. Teesufler olsun ki, her yerde senin olmagina baxmayaraq tapa bilmirem. Ya men yaxshi axtarmiram, ya SEN menim bu chirkli yagishda yuyulub temizlenmeyimi gozleyirsen…

[JAMIROQUAI]

Elxan, yazdigin bu hekayenin senin heyatinda ne geder elametdar oldugunu bilerek bunu oxumag insani cox kovreldir ve, yazdigim kimi, menen sindirir! Eshg olsun! Cox beyendim! Cox tesirlidir!!!

[dj_no_name]

[quote name='JAMIROQUAI' post='3537335' date='Sep 12 2008, 10:59 '][b]bu hekayenin senin heyatinda ne geder elametdar oldugunu bilerek bunu oxumag insani cox kovreldir [/b][/quote]


Murad, diqqetle oxuduguna gore cox sagol!

Insanin etrafinda ba$ verenleri derk etmeden ya$adigi gunler olur heyatda. Bele agir gunlerimden birinde ureyimi bo$altdim. Mene ele geldi ki, bu uc-be$ kelme sozu yazandan sonra ciynimdeki yukun agirligindan biraz yungulle$dim!

[YOX]

Elxan, chox gozel!
Ele sen de, eslinde diqqetle fikirleshdikde bir chox insanlara yaxin olan sozleri, cumleleri yazmisan... Amma choxlari bunlari anlaya bilirlermi? Ne bilim...
Davami maraqli olardi... ))

[dj_no_name]

[b]Sari taksiler.[/b]

Taksiler niye sari rengde olur? Diqqet cekmek ucunmu? Yox! Mence nifretin gostericisi olan bir reng oldugu ucun. Dunyanin butun olkelerinde taksiler eyni rengdedir. Belke de diqqet cekmek ucundur. Tekce Yunanistanda sari deyil taksilerin rengi! He, birde adini xatirlamadigim bir olkede bashqa rengdedir. Heyat taksilerin yorucu yollardaki fasilesiz hereketi kimi davam edir. Lap balaca idim. Mindiyimiz sari bir taksi bizi uzaqlara, hec vaxt gormediyim bir yere getirdi. Heyatimiz yox, yashadigimiz yer deyishdi sadece. Zaman kecdikce yanimdakilar bir-bir hemin sari taksilere minib getdiler. Birde baxdim ki, zehlem getmis hemin sari taksi meni aparmaq ucun qapiya gelib. Konulsuz mindiyim bu sheytan arabasinda hele de hara getdiyimi bilmeden cansixici yollarda irelileyirem. Dayanmaq bilmeden gedirem. Ayaquste durmaqdan bezen svetoforlarda dayandiqca her defe ferqli amma mene eyni gorunen menzerelere tamasha ede-ede yoluma davam edirem. Aralarinda dagla-dash qeder ferq olan ve el-ele tutub opushen yashli qadinla cavan oglan onlara baxdigimi hiss edirmishcesine daha da cusha gelirler. Oz alemlerinde mene aciq verirler. Svetoforun yashil ishiginin yanmasini hec vaxt bu qeder hesretle gozlememishdim. Taksi yerinden gulle kimi goturulur. Budur, qarshida novbeti svetofor ve men dayanmaga mecburam. Yolun qaranligindan qulagima ecayib-qeraib sesler gelir. Ozumu aldatmaga calishiram ki, meni qarabasir. Amma meni de aldatmaq ele asan deyil a! Gozlerimi qaranliga zilleyirem. Ushag aglamagina benzeyen bu sesin pishik sesi olduguna emin oluram. Arxamizda dayanan gurultulu kamazin ishiginda gorduyum menzere meni dehshete getirir. Boyuk bir alabashin zilqara ve ciliz bir pishiyi zorladigini gorurem. Bir-birine nifret eden iki ferqli heyvan! Qeribedi, bir qeder evvel gorduyum opushen yashli qadinla oglan mene aciq verdikleri halda alabashla pishik abirlarina qisilib, bir-birinden ayrilirlar. Meni meetel qoyan ise bu iki heyvanin elaqesidir! Gozlerimi bereldib itle pishiye baxmagima ehemiyyet vermeyen sirtiq taksi surucusu qaza bir tepik vuraraq, yerinden goturulur. Guya, gedeceyi yerin hara oldugunu bilirmish kimi menzil bashina telesir. O her defe dayandiqca men eturpeden bir menzere gorurem. Onunsa hec vecine de deyil. Illerini takside keciren bu sisqa qoca gorduklerine adi bir hal kimi yanashir. Mense basha dushmushem ki, bu taksiden dushmeli deyilem. Eger dushsem, demeli mende yerde bash veren saysiz-hesabsiz bu iyrenciliklerden birinin ishtirakcisi olacagam!

[dj_no_name]

[b] QOXU...[/b]

Gunduzlerin ses-kuyunden, gurultusundan canini qurtarib geceler bir az dincelen bo$ kucelerde tek gezi$irem. Ele bil menden ba$qa oyaq yoxdu bu $eherde. Payiz yagi$i kesilse de hava acilmaq bilmir bu gece. Yagi$dan sonra torpaqdan qeribe, hem de benzeri olmayan xo$ bir qoxu gelir. Gormemi$ kimi ciyerlerime cekdiyim bu havada nese qeyri-adi bir etir var sanki. Bir gun islanmi$ toz-torpagin nem iyi veren bu qoxusunu beyeneceyim hec aglima da gelmezdi. Biz “ikimiz” de yalanciyiq. Burnum da men de… Men guya seni qucaqlayib qoxulayirmi$am kimi havani ciyerlerime cekib burnumu aldadiramsa, eyni $eyi o da menimcun tekrarlayir. Be$ deqiqe evvel senin varligina sevinirdimse indi bu arzuma teessuflenirem. Ele indice aglima yeni fikir geldi. Senin olmeyini isteyirem! Ol ki, torpaga qari$asan! Senin qari$digin torpagi ovuc-ovuc goturub ele hey uz-gozume surterem. Dilimle istiotun acisini yoxlayirmi$ kimi senin dadina torpaqda baxmaq isteyirem. Doyunca qoxulamaq, qoxundan doymaq isteyirem! Bir de sene qovu$maq isteyirem. Sene qaynayib-qari$maq isteyirem. Qisacasi senin de meni qoxulamagini isteyirem. Bir-birine qari$an torpaqlarimizda insanlari yolundan cixardacaq bugda sunbulleri bitsin isteyirem. Onu yeyib, yolundan azanlarin bize lenet yagdirmasini isteyirem. Yagan yagi$in bize edilen qargi$lari torpagimiza hopdurmasini isteyirem. Torpagimizin hemin qargi$lardan cadar-cadar olub suya hesret qalmagini, birde heyatda yarimciq qalan her $eyin yerini tutmaq ucun ebedi bir-birimizin olmagini isteyirem!

[HYPNOSE]

[quote name='dj_no_name' post='3583041' date='Sep 21 2008, 03:22 '][b] QOXU...[/b]

Biz “ikimiz” de yalanciyiq. Burnum da men de…[/quote]

Понравилось))

[dj_no_name]

[b]YOX, HIPNOSE[/b]

Cox sagolun!

[dj_no_name]

[b]itirilmi$ genclik![/b]

Ya$lanmi$am... Amma ne4e ya$im oldugunu bilmirem. Tenhaliq meni hovseleden cixarib. Ba$a du$ulmemek meni havalandirir. Hardasa uzaqlarda, deniz sahilinde sakit bir gu$ede ozume bir ev tapmi$am. Gunlerim kitab oxumaqla kecir. Birde, ozumden ozume dani$maqla. Burda ne qeder ya$adigimi da deqiq bilmirem. Bir onu bilirem ki, bura kocenden sonra her gun eyni menzereye, deniz sahilinde gezi$en adamlara baxmaq ise menim gundelik rejimime cevrilib. Her ax$amcagi saclari pirtla$iq, uzunu saqqal basmi$, eyninde nimda$ ve bozarmi$ bir pla$ olan, ruhunun qocaligi uzunde eks olunan bir genc sahildeki skamyada oturur. Qeribedir ki, meni mutalieden ayiran bu adami her ax$amcagi sebrsizlikle gozleyirem. Bu gun hemi$eki vaxt olsa da o gelmedi. Telesik eynimi geyinib sahile cixdim. Evimin lap qar$isindaki skamyada oturub elimdeki kitabi konulsuz oxudugum bir vaxtda yanimda kiminse oturdugunu hiss etdim. Bu menim gozlediyim adam idi… Onunla sohbet etmek, niye mehz her gun burda saatlarla oturmasinin sebebini soru$maq istedim. Qeribedir ki, onunla ozum arasinda bir ox$arliq hiss etmeye ba$ladim. Bu meni onunla sohbet etmeye bir az da mecbur etdi. Ona yaxinla$maq isteyirdim ki, birden o yerinden qalxib suretle denize dogru getmeye ba$ladi. Elini cibine salib, nese cixardi. Sesini butun sahildekilere e$itdirirmi$cesine bagiraraq, “HARDASAN, GEL ARTIQ! GOZLERIMIN KOKU SARALDI YOL GOZLEMEKDEN! GEL KI, CANIM QURTARSIN BU TENHALIQDAN!” deyib, elindeki tapancani gicgahina dayadi. Qeyri-ixtiyari ozumu onun ustune atib, qollarindan tutdum. Uzunde donuq tebessumle mene baxaraq, tapancani cibine qoydu. Iti addimlarla yanimdan uzaqla$di. Men de onun arxasinca mat-meetel baxa-baxa qaldim… Birden qeflet yuxusundan ayildim! Bu ki, men ozumem! Qaca-qaca otagima geldim. Isti havada canima u$utme du$du!
Bu vaxt cirilti ile qapi acildi ve elindeki podnosda bir parc sup ve dermanlar olan tibb bacisi palataya daxil oldu. Istehza ile uzume baxaraq, yene de yuxunuzda oz gencliyinizi gormusunuz, deyerek, yanimda oturdu. He, dani$in gorek, bu defe gencliyinizde ozunuzu tapa bildinizmi?

[dj_no_name]

[b]Olum arzusu…[/b]

Bir arzum var. Hec neyi bu qeder arzulamami$am heyatda. Olmek isteyirem… Hamidan xebersiz, etersiz olmek… Ele bir olum arzulayiram ki, hec kim bilmesin yoxlugumu. Hec kimin yadina du$meyim. Hec kim axtarmasin meni. Ucsuz-bucaqsiz bir sehrada, ya da sildirim qayaliqlarda olum. Mekanin da ferqi olmadan, sakit bir olum isteyirem. Isteyirem men olende cesedimi hec kim gormesin. Nece olmeyim haqda hec kimde tesevvur olmasin! Sakitce hec yoxammi$ kimi gedim bu dunyadan. Cehennemi gormek isteyirem. Ele bir cehennem ki, tekce menim olsun. Axiret cehennemi menim cehennemimin yaninda cennete benzesin. Meleklerin mene yox menim onlara yazigim gelsin. Bir-birimize urek-direk verek. Menim halimi gorub, oz varliglarina nifret etsin melekler.

[Kamal]

Ölüm arzusu bunu Özüm üçün ölmek isteyirem kimi yazmaq da olar. Cavansan qardaş, ölüm arzulama Allahin qezebine gelersen.

[dj_no_name]

[quote name='Kamal' post='3668750' date='Oct 9 2008, 13:36 ']Ölüm arzusu bunu Özüm üçün ölmek isteyirem kimi yazmaq da olar. Cavansan qardaş, ölüm arzulama Allahin qezebine gelersen.[/quote]

Kamal, qarda$ gun geler bilersen ki, eslinde olumu kim arzulayir! men hemin arzunu e$idib yazanam.

[dj_no_name]

[b]Tenha ve unudulmu$ qoca…[/b]

Her gece oskurek meni boganda, hiqqina-hiqqina yerimden qalxib, i$igi bele yandirmaga cesaretim catmayan evimin divarlarina elimi surte-surte metbexe kecirem. Hemin an ovladlarimin haqqimda ne fikirle$diklerini tesevvur etmek ele de cetin deyil. Yaman yerde ax$amlami$am. Qeribedir, hele otuz-qirx il evvel hiss edirdim ki, bir gun men unudulmu$ ve atilmi$ tenha bir qocaya cevrilecem. Zarafat deyil, illerle yataq xestesi olan yolda$ima hem er, hem de “arvad” olmu$am. U$aqlarima ise ataliqdan cox “analiq” etmi$em. Bax bu gunku veziyyetim menim taleyimin mene mukafatidir. Ne etmeli? Qismetimle bari$malimi, yoxsa usyanmi etmeli? Omrum boyu ozumu guclu bir ki$i bildiyim halda, bugun dunyanin en zeif ve en qorxaq, ciliz bir bendesi oldugumu ba$a du$dum. Sen deme men ele indiye qeder bele aciz ve heyatdaki her$eyle razila$an vecsiz biri olmu$am. Ruhumun dincelmeye ehtiyaci olan bir ya$dayam. Halbuki, bunu arzulamali deyilem, ovladlarim mene ya$atmalidir. Amma, gorunur hardasa menim de sehvim olub! Caynikin luleyini agzima dayayib, acgozlukle suyu ba$ima cekirem. Kulqabi iyi veren nefesimi icime cekerek, picilti ile son gunler daha cox i$letdiyim uc-dord kelmeni tekrarlayiram: - “tenha ve unudulmu$ qoca olmaq mene nece de yara$ir!”

[HYPNOSE]

Грустно((((

[dj_no_name]

[b]YOL... Birinci sohbet...(ixtisarla)[/b]

Doqquz ya$im tezece tamam olmu$du. Bir gece anam meni qucaginda yatizdiraraq, sehere qeder aglami$di. Yaziq qadinin goz ya$lari hem menim gece koyneyimi, hem de oz ust-ba$ini cumculuq su etmi$di. Mense hec ne ba$a du$meyerek, anam niye aglayir, sualini yuxuya gedenedek oz-ozume vermi$, cavabini tapmadan yatmi$dim. Seher oba$dan atam meni yuxudan ayiltmamaq ucun ehmalca oz yatagina qoyub, anamin ustunu ortmu$du. O gun bize gelib-gedenlerin hamisi doluxsunaraq ba$imi sigallayir, bezileri ise uzumden operek sakitce evimizden cixirdilar. Bacim menden boyuk oldugu ucun qarda$imi saxlamagi ona tap$irib qon$uya yollami$dilar. Hemi$e gorkeminden qorxdugum Sarabeyim nene mene, get atani cagir deyerek, dizlerine doye-doye anamin yatagi yaninda yere barda$ qurub oturdu. Eve giren atam hovlang bayira cixaraq, get bacingille oyna, dedi. Haminin meni evden uzaqla$dirmaq isteyi u$aq aglimda kut bir etiraz yaratdi. Firlanib kerpic evimizin arxasinda nefesimi dermeden ne qeder dayandigim yadima gelmir. Elindeki cubuqla qapinin duz agzinda deveni yere cokurtmek isteyen atamin sesindeki xirilti indiyedek qulaqlarimdadir. Ozunun toxudugu kilime bukulu veziyyetde anami devenin beline qoymaq isteyende doze bilmedim. Aglayaraq, ata, mensiz hara gedirsiniz, soru$a bildim. Atam uzume baxmadan, oglum, biz hekime gedirik, dedi. Gunlerdir nazimi cekmeyib, istediyimi bi$ire bilmeyen anamin sagalmasi namine dozmeli idim. Sakitce yere oturub, aramla devenin yaninda gedenlerin arxasinca baxa-baxa qaldim... Xeberi e$iden kimi qarda$imi atib ayaqyalin evimize gelen bacimin hicqirtili aglamasi menim u$aq aglimla ilk heqiqeti derk etmeyim oldu. Artiq yetim qaldigimizi anlami$dim...

[HYPNOSE]

[quote name='dj_no_name' post='3831287' date='Nov 12 2008, 01:29 '][b]YOL... Birinci sohbet...(ixtisarla)[/b]

Doqquz ya$im tezece tamam olmu$du. Bir gece anam meni qucaginda yatizdiraraq, sehere qeder aglami$di. Yaziq qadinin goz ya$lari hem menim gece koyneyimi, hem de oz ust-ba$ini cumculuq su etmi$di. Mense hec ne ba$a du$meyerek, anam niye aglayir, sualini yuxuya gedenedek oz-ozume vermi$, cavabini tapmadan yatmi$dim. Seher oba$dan atam meni yuxudan ayiltmamaq ucun ehmalca oz yatagina qoyub, anamin ustunu ortmu$du. O gun bize gelib-gedenlerin hamisi doluxsunaraq ba$imi sigallayir, bezileri ise uzumden operek sakitce evimizden cixirdilar. Bacim menden boyuk oldugu ucun qarda$imi saxlamagi ona tap$irib qon$uya yollami$dilar. Hemi$e gorkeminden qorxdugum Sarabeyim nene mene, get atani cagir deyerek, dizlerine doye-doye anamin yatagi yaninda yere barda$ qurub oturdu. Eve giren atam hovlang bayira cixaraq, get bacingille oyna, dedi. Haminin meni evden uzaqla$dirmaq isteyi u$aq aglimda kut bir etiraz yaratdi. Firlanib kerpic evimizin arxasinda nefesimi dermeden ne qeder dayandigim yadima gelmir. Elindeki cubuqla qapinin duz agzinda deveni yere cokurtmek isteyen atamin sesindeki xirilti indiyedek qulaqlarimdadir. [b]Ozunun toxudugu kilime bukulu veziyyetde anami devenin beline qoymaq isteyende doze bilmedim. Aglayaraq, ata, mensiz hara gedirsiniz, soru$a bildim.[/b] Atam uzume baxmadan, oglum, biz hekime gedirik, dedi. Gunlerdir nazimi cekmeyib, istediyimi bi$ire bilmeyen anamin sagalmasi namine dozmeli idim. Sakitce yere oturub, aramla devenin yaninda gedenlerin arxasinca baxa-baxa qaldim... Xeberi e$iden kimi qarda$imi atib ayaqyalin evimize gelen bacimin hicqirtili aglamasi menim u$aq aglimla ilk heqiqeti derk etmeyim oldu. [b]Artiq yetim qaldigimizi anlami$dim...[/b][/quote]

Заставили меня прослезиться. Это не каждому удается.

[dj_no_name]

[quote name='HYPNOSE' post='3831311' date='Nov 12 2008, 01:41 ']Заставили меня прослезиться. Это не каждому удается.[/quote]

Siz tesevvur etmezsiniz, menim ucun ne qeder cetin idi, 89 ya$li tenha amma demir iradeli qocanin oz dilinden butun bunlari e$itmek!

[dj_no_name]

[b]YOL.... İkinci sohbet... (ixtisarla)[/b]



Sentyabr ayinda altinci sinife getmek mene nesib olmadi. İyul ayinin ikinci ongunluyunun dorduncu gununde meni lap muellimim dediyi kimi esgerliye apardilar. Ukrayna, menim herbi xidmet edeceyim respublika oldu. Uzaq Bakidan, Qarabagdan, Genceden, İrevandan, Goyceden, Naxcivandan, Lenkerandan gelen on doqquz ya$indan otuz ya$adek olan bu qeder azerbaycanlinin arasinda barmaqla sayila bilecek qeder rus dilini bilenler vardi. İlk iki gun erzinde yuzlerle esgerin saclari qirxildi. Bizim hamimizi soyundurub, dar uzun bir otaga dolduraraq yuyunun demeleri hami kimi mene de teeccublu geldi. Kendde, ozu de tipik azerbaycanli ailesinde boyuyen utancaq oglan u$agi camaatin gozu qar$isinda nece soyunsun? Hamam adlandirdiqlari bu ensiz, penceresiz, uzun otagin tavanindan asilan dordbucaqli, pasli borudan axan soyuq ve sizqa suyun altinda titreye-titreye yuyunarken setelcem olacagimi fikirle$irdim. Ba$qa cetinliklerini demirem, amma herbinin meni ozumden cixaran ilk hadisesi haminin eyni yerde, ozu de lut yuyunmasi oldu. Qargidan horulub, gille suvanan rutubetli kazarmada yatdigimizin ilk heftesi tamam olmami$, hamimizi quru oskurek tutmu$du. Eslen genceli ve “664”-cu alayin komandiri olan polkovnik Abdullayev azerbaycanli siravilerin qar$isinda cixi$ ederek, hamimiza Vetene ki$i kimi $erefli xidmet etmeyi arzuladi. Abdullayev bizi inandirdi ki, komandan, general Vlasovun biz azerbaycanlilara boyuk umudleri var. Onun bize unvanladigi yegane, “ne cetinliyiniz var”, sualina demek olar ki, hamimiz eyni cavabi verdik. Bizim rus dili problemimiz var! Zabitlerin ve serjantlarin bize ne dediklerini ba$a du$muruk! Alay komandirinin boz sifetinde yaranan ani tebessum tez de yox oldu. Cavabi ise qisaca “Moskva birden tikilmeyib”, oldu. Vaxt kecdikce oyrenersiniz. Dogurdan da her kecen gun bizi esger heyatina daha da ali$dirdi. Artiq sentyabr ayinin son gunlerinde demek olar ki, hamimiz lazim olan herbi komandalari rusca ba$a du$ur ve yerine yetirmeye cali$iriq. Qar$idan oktyabr ayi gelir. Genc siraviler sebirsizlikle and iceceyimiz gunu gozleyirik. Minden bir qeder cox olan esgerin and icerek mesuliyyetli herbi xidmete ba$ladigi gun, onuncu ayin altinci gunune tesaduf etdi. 1939-cu ilin 6 oktyabri. Bu gun men herbi andi icerek Vetenim Sovet İttifaqina sadiq olacagima soz verdim. Hem de evimize, ya$lanan ve derdden qeddi eyilen atama, elece de yetkinle$en bacima ilk siravi mektubumu yazdim. Mektubun ustunu sehv yazdigimdan, onu kapitan Medvedyev qaralayaraq duzeltdi. Catacaq: Azerbaycan SSR, ...... RHK. İmanov İmamali Recebali ogluna. Eslinde mektubu bele tezlikle yazmaq istemirdim. Sebebi ise cekdirdiyim $ekili hele fotoqraf Sa$a dayidan almamagim idi. Sonra ureyim dozmeyib, narahat olmamalari ucun bir-iki cumle yazdim.

[dj_no_name]

[b]YOL...... [u]Ucuncu sohbet[/u].....(ixtisarla)[/b]


Ke$fiyyat boluyunun en numunevi serjanti olmaq menim ucun - cenubdan gelen ve peren-peren salinan bir nesilin sonuncu numayendesi ucun elbette $erefli idi. Bu $erefi ise qoruyub saxlamaq kimi cetin bir ohdeliyim vardi. Xidmetde kecen her gun ya mene ele gelirdi, ya da heqiqeten mende emelli-ba$li deyi$iklik ba$ verirdi. Sohbet tekce zahiri gorunu$umden getmir. Hem de daxilen ba$qala$digimin ferqine varirdim.

***
Avropa! Bu qite haqqinda yalniz orta mektebin cografiya kitablarinda oxudugumdan artiq hecne bilmirem. İndi orada muharibe gedir. Almaniyada hakimiyyete gelen nasistler hazirda ele harinlayiblar ki, onlar hetta bize de meydan oxuyurlar. Avropa ise her kecen gun muharibeden ve alman i$galindan cox eziyyet cekirdi. Pol$a artiq Hitlercilerin nezareti altindadir. Orada gunahsiz dinc ehaliye divan tutulur, evleri yandirilir, ozlerini ise esir gotururduler. Pol$anin i$gali bizi her an mudafieye hazir olmaga mecbur edirdi. Kozlovun aramla ve bezen pafosla etdyi bu sohbetlere diger siraviler kimi menim de qarnim doymu$du. Her birimizde Hitlere ve onun Almaniyasina nifret, yolda$ Staline ve qarda$la$mi$ Sovet xalqlarina sevgi hissleri ele guclenmi$di ki, bize verilen tap$iriqlarin boyukluyunden ve kicikliyinden asili olmayaraq, onlari yerine yetirmeye her an hazir idik. Adi insanlari demirem, bezen rehberlerin bele, ba$ vere bilecek hadiselere tesir etme imkanlari olmur.

***

O gun gelib catdi... Muharibe!!! Biz buna hazir idikmi?! Bu sualinsa cavabini zaman ve netice ozu verecekdi. Belke de iki ile yaxin herbi xidmetde olmagim mene kifayet qeder tecrube toplamaga imkan vermi$di ki, doyu$lerde yolda$larimdan ferqlenim. Serjanti oldugum “İgid” taboru diger “Berkman” ve “Donmez” adli taborlardan doyu$ hazirligina gore cox ustun idi. Eslinde bu ustunluk ele $exsi heyetin xidmet muddetinin ba$qa taborlarin siravilerininkinden cox olmasinda idi. Boluyumuzdeki qarabaglilarin cevikliyi ve diriba$ olmalari da elave ustunluyumuz hesab olunurdu. Biz verilen butun tap$iriqlari yolda$ Stalinin adina ve $erefine layiq yerine yetirmeye cali$irdiq. Cebhedeki itkilerimiz hec birimizi ruhdan salmir, eksine du$mene nifret hissini daha da guclendirirdi. İlk gunlerde hemyerlilerimin “qara kagiz”lari evlerine gonderilerken gozlerim dolurdusa, sonralar buna da verdi$ etmi$dim. Her an eyni hadise menim ucun de ba$ vere bilerdi.

***

Vetenimizin boyuk bir hissesi od-alov icindedir. Bu insanlar milliyetinden asili olmayaraq, bizim olkenin vetenda$laridir. Onlari qorumaq kimi $erefli bir missiya ordunun uzerine du$ur. Yax$i ba$a du$urdum ki, men gelecekde sag qalacagamsa, rastima cixanlara, muharibeden dani$maga sozum olsun deye yox, dani$maga haqqim olsun deye, doyu$meliyem. Herbi xidmetdeki ucuncu defe qar$ilayacagim yeni ile bir hefte qalmi$, manqamda yegane ermeni olan siravi Karapetyana etibarim olmadigindan, onun ba$qa tabora oturulmesi haqqinda raport yazdim. Bayramin seherisi, nahardan evvel, serjant, milliyetce gurcu olan Bejana$vili qerargahdan yazili emri getirerek, Karapetyanin “Berkman” taboruna oturulduyunu xeber verdi. Hele xidmetin ilk gunlerinde u$aqligimdan dani$arken, İrevan yaxinligindaki Pericinqil ve Bazarcayinda ermeni u$aqlarinin haqsizligindan dani$digimi yadima salan Karapetyan, - “Siz, azerbaycanlilar ozunuz-ozunuze qenimsiniz. Nahaq yere ermeniyem deye, mene etibar etmirsen”, dedi. Bir an ureyimden neslimin tarixcesini dani$maq, harda olmaginizdan asili olmayaraq, orada aravuranliq edirsiniz, demek kecdi. Elbette buna ne vaxt, ne de $erait yox idi. U$aqliqda en cox e$itdiyim aile hekayemizde, emilerimin nece telef olmagindan, babamin derdden bir gecede sacinin nece dumag olmagindan ba$qa hecne e$itmemi$dim.

***

Hele oten esrin sonlarinda, Cenubi Azerbaycanda Araz cayi boyunca babamin hektarlarla torpagi olub. İyirmiden artiq qulluqcusu, cobani, mehteri, bagbani olan boyuk imaret sahibi babamin en istekli ovladi, boyuk oglu Orucali ba$qa bir nesilden gozalti eledyi bir qizi qacirdir. Temteraqla toy eden babam aglina bele getirmir ki, qar$i teref qisas almaq isteyer. Toy gecesi gelinin qohumlari toy ele davam ede-ede gozlenilmeden basqin ederek, emim Orucalini oldururler. Qohumlar, hemin geceni dirigozlu acan babamin seherisi gun ba$inda bir dene qara tuk qalmadigini gorende deh$ete gelirler. Bununla da illerle davam eden edavet ba$layir. Her gun bir-birinin evine silahli basqin edir, her gun qan tokurler. Sonuncu doyu$de ise her iki nesilden on alti ba$ipapaqli gudaza gedir. Sebebi ise koceri ermenilerin fitnekar “doyu$ taktikalari” olur. Sen deme, onlar ozlerini qar$i nesile yax$i gostermek meqsedi ile “agil” oyredib, Araz boyunca babama mexsus torpaqlarda evvelceden senger qazmagin vacib oldugunu deyirler. Eyni teklifle babamgile muraciet eden fitnekar ermeniler, oz meqsedlerine catirlar. Neticede boyuk itkiler veren her iki nesil muxtelif istiqametlere kocmeye mecbur olur. Arazin cenubunda ise Suriyadan gelen koceri ermeniler meskunla$irlar. İndi beynimi dumanlandiran bu aile faciesini Karapetyana dani$sam da mene haqq vermeyecek, eksine, Sovet esgerinin xidmetini $exsi hisslerine qurban verdiyini aleme car cekecekdi.

***

Son bir nece gunde kazarmadan be$ deqiqeden artiq havaya cixdigim yadima gelmir. Moskvadan gonderilen yeni xeritenin uzerinde i$leyirem. Cebhedeki veziyyetin urekacan olmadigindan tez-tez alay komandiri polkovnik Abdullayevle elaqe saxlayiriq. Yarim saat evvel qerargahda xeriteni ona gosterende, tela$ icinde komandan, general Vlasovun bura geleceyini bildirdi. Doyu$lerin ara vermediyi bir vaxtda komandanin bizim alaya gelmesi gozlenilmez bir hadise idi. Ne ise ba$ verecekdi. Amma ne? Bunu ax$ama yaxin bilecekdik. Helelikse, xeritenin uzerinde i$lerimi davam etdirirem.

[10-ZZ-777]

Elxan Bey heqiqetende sizin fikrinize ve ezemetinize heyranamki, oz bildiklerinizi bizimlede bolusub bu foruma qeyd elemisem tesekkurler!!!!!

[dj_no_name]

[b]YOL..... Dorduncu sohbet... (ixtisarla)[/b]


Alaya heyacan siqnali verildi! Bunu e$idende ilk teeccublenenlerden biri de men oldum. Cunki, xeriteni tehvil verib, qerargahdan qayitmagimla heyacan siqnalinin arasi hec yarim saat cekmemi$di. Sen deme bu yarim saat erzinde general Vlasovla polkovnik Abdullayev goru$ubler. Nedense bu dar macalda ba$ tutan goru$den derhal sonra alaya verilen heyacan siqnali menim ve menim kimi onlarla siravinin ve serjantin hec ureyince olmadi. Butun da$inan emlak, silah-sursat ve erzagin yigilmasi, hetta qarovulda olanlarin bele geriye cagirilmasi ba$ verenlerin ciddi oldugundan xeber verirdi. Alay movqeyini deyi$irmi? Hazirda yerle$diyimiz movqe taktiki cehetden en elveri$li olan variant idi. Men ki, xeriteni oz ellerimle cekmi$dim. Sonu gorunmeyen me$enin qaranliginda boyuk eziyyetle sehere qeder ireliledik. Ekseriyyeti azerbaycanlilar ve diger qafqaz xalqlarindan ibaret olan alayin butun $exsi heyeti diqqetle onlara soz deyecek bu iki insana yonelmi$di. Bogazini aritlayaraq, temkinle dani$maga ba$layan polkovnik Abdullayevin olduqca gergin gorkemi vardi. O, yolda$, zabitler ve esgerler, deyerek soze ba$ladi: - “Size, sade ailelerden cixan sovet vetenda$larina, yazigim gelir. Eslinde, bu general Vlasovun te$ebbusu olsa da ilk e$itdiyim gunden $exsen men bu te$ebbusu yuksek qiymetlendirirem. Biz ozumuz de Sizin kimi sonu melum olmayan bu muharibenin ne vaxt qurtaracagini bilmirik. Ele buna gore de, bize $exsen Hitler terefinden edilen teklife raziliq vermi$ik. Stalin saysiz-hesabsiz xalqlari zor gucu ile bir aile adi altinda qirgina surukleyir.” Olenedek o ani yadimdan cixartmaram. Bizim emrlerini yerine yetirdiyimiz komandirler du$mene satiliblar! Polkovnik Abdullayev hele de dani$irdi. Amma ne men, ne de menim yolda$larim onu e$itmirdik. Adina and icdiyimiz yolda$ Stalinin eleyhine dani$ilan sohbetlere qulaq asmaq yox, onlari verilen bir emr, tap$iriq kimi yerine yetirmek bizim ucun deh$etden de beter idi. Xalqlar atasi kimi qanimiza yeridilen bir insana ve onun simasinda dunyanin en boyuk dovletine ve qarda$la$an xalqlarina xeyanet ederek, du$men terefine kecmek, ozu de bunu gozlenilmeden e$iderek emel etmek ne qeder cetin imi$. Cixi$inin keskin sonluqla bitire bilmeyeceyini duydugundanmi, ya nedense polkovnik Abdullayev sozu general Vlasova verdi. O ise, “biz doyu$eceyik! Amma Hitlere qar$i yox, Staline qar$i doyu$eceyik! Hec kimin haqqi tapdalanmayacaq, hec kime ba$qa milletlerden olanlar komanda vermeyecek! Menim komandani oldugum “130-cu diviziya” ele menim rehberliyim altinda muharibede i$tirakini davam etdirecek! Bura, ucu-bucagi gorunmeyen qovaq me$esinin serhede yaxin olan erazisidir. Bizim emrlerimizi yerine yetirerek, Stalinin pozdugu huquqlarinizi berpa etmek isteyirsinizse, yolumuza davam edek!” $exsi heyet qar$isindaki cixi$ini bitiren komandan Vlasov, polkovnik Abdullayeve butun alaya komanda vermeyi emr etdi. Onun verdiyi “alay, bizimle doyu$mek isteyenler ireli, Stalinin yaninda qalmaq isteyenler ise yerinde qalsin!” komandasini yerine yetirmek her birimiz ucun butun omrunu, geleceyini deyi$mek demek idi. Biz, tereddudle ireli addimladiq! Yerinde qalan texminen otuza yaxin siraviden ve be$-alti serjantdan ba$qa butun alay yoluna aramla davam etdi. Qefleten ba$layan ati$ma hec uc deqiqe cekmedi ki, kesildi. Vlasovun emri ile yerinde qalanlar ele oradaca gullelendiler! Bizse serhedi kecib Pol$aya daxil olduq!

[dj_no_name]

[b]YOL.... Be$inci sohbet…..(ixtisarla)[/b]


Krakov Pol$anin boyuk $eherlerinden biridir. $ehere çox da uzaq olmayan yerle$me menteqemiz fa$istlerin dagitdigi iri senaye muesiselerinden birinin yaniq divarlarindan ba$qa heç neyi yararli veziyyetde olmayan binadadir. Omrumde bir defe de olsun gormediyimden burani hebsxana ile muqayise ede bilmerem. Amma yolda$larim hebsxananin buradan yax$i oldugunu deyirler. Polkovnik Abdullayev azerbaycanlilardan ibaret yeni yaradilan milli alayin komandiri teyin edilib. Onun dediyine gore, buradaki telimlerden sonra biz novbeti hazirliq merhelesi uçun daha yax$i tehciz olunmu$ eraziye koçuruleceyik. Uç aydan artiqdir ki, Pol$a erazisindeyik, amma hele bir defe de olsun uzumuz gulmeyib. Formasini bilmediyimiz esirlik heyatini ya$amaqdayiq. Ba$imiza sonra ne geleceyi haqqinda tesevvurumuz bele yoxdu. Ailem uçun çox darixdigim bu cansixici gunlerde derdle$ecek bir sirda$im nedir, hetta adi sohbet ede bileceyim bir yaxinimin olmamasi mene çox pis tesir edirdi. Gun erzinde keçirilen telimler ise menim hele uç il evvel xidmete yeni ba$ladigim dovru xatirlatmaqdan ba$qa bir $ey deyildi. Bele yeksenek gunlerimde ise dadima çatan yegane xatire hele Kerçde, Feodosiyada olan doyu$lerimizdir. Bax, ona Vetene xidmet deyerler! Adi papiros çekmeye bele macal tapmirdiq, hele men doyunca yatmagin hesretini demirem. Kerçden Feodosiyaya doyu$e-doyu$e adlamagimiz ise fa$istlere esl gucumuzu gosterdiyimiz en yadda qalan gunlerimden birine çevrilib. İndi ise oturub Hitlerin bize “vereceyi emri” gozleyirik. Deh$ete bir bax, ozumuz-ozumuzu haradan haraya getirmi$ik! Azerbaycanin muxtelif bolgelerinden, muxtelif ya$larda olan yuzlerle genc $erefle Boyuk Vetene xidmet etdiyi halda indi donukluk ederek, soyda$larimiza qar$i doyu$mek uçun hazirlaniriq. Bes sonra onlarin uzune nece baxacagiq? Du$unulesi, hell etmeli oldugum problemlerin sayi mene o qeder çox gorunurdu ki, hansini nece edeceyimi bele, teyin etmekde aciz idim. Krakovda dorduncu ayimiz tamam olacaqdi ki, ax$am duzulu$lerinden birinde polkovnik Abdullayev alayin novbeti gun Yedlina-Zdruy $eherine koçuruleceyi barede melumat verdi. Alayimiz gece ile Krakovu terk etdi. Pol$anin cenub-qerbinde yerle$en kiçik Yedlina-Zdruy $eherindeki herbi hisse evvelki sigindigimiz uçuq senaye binasindan yax$i idi. Burada telimler guclendirilmi$ rejimde keçirilmeye ba$landi. Hetta nahari bele vaxtli-vaxtinda etmeye imkan vermirdiler. Telimler zamani, bize nezaret eden alman kapitani iki hemyerlimizi “efel” damgasi ile gulleledi. Bu ise, tebii ki, butun alaya çox pis tesir etdi. İster polkovnik Abdullayevin, isterse de general Vlasovun bize dani$diqlari nagillarin sonu çatdigini anladim. Ne etmeli? Bu, cavabini gun erzinde axtardigim heyati ehemiyyetli sual idi. Getdikce isini$diyim hemyerlilerimle bu barede çox du$unurduk. Buradan qaçmaq! Amma hara? Hitler butun Avropani zebt edib. Fransa bele fa$istlerin tapdagi altindadir. Qaçdigimizmi deyim, qaçirildigimizmi deyim bilmirem, bir onu bilirem ki, sehven terk etdiyimiz Vetenimiz ise od-alov içindedir. Polkovnik Abdullayev boyuk ferehle Amerika ve İngilterenin Stalinin tekidi ile qerbi Avropada ikinci cebheni ba$lamayiblar xeberini vermesi ise bizi bir az da ruhdan saldi. İkinci cebhenin ba$lanilmasi uçun dani$iqlar getdiyini e$idende aramizda olan ali tehsilli siraviler bunun qaçmagimiza imkan yaradacagini deyirdiler. İkinci cebhe ba$lasa da ba$lamasa da men qaçacagimi qetile$dirdim. Tanimadigim yad olkede hara gedeceyimi bilmesem de bu fikir beynimden çixmirdi. Tek qaçmagin ise hem tehlukeli, hem de agilsizliq olardi. Aramizdan en etibarli hesab etdiyim bir neçe siraviye bu barede teklif edende yalniz biri menimle razila$mayaraq burada qalmaq istediyini deyib, bizi satmayacagina da soz verdi. Belelikle, iki azerbaycanli, bir gurcu ve bir rusdan ibaret dord nefer qeti olaraq sozu bir yere qoyduq. Bizim fiziki ve menevi esirlikden qaçaraq azad ya$amaq ve ki$i kimi doyu$mek isteyimiz, amma eslinde satqin olmamagimizi subut etmek uçun azerbaycanlilardan ibaret milli alayda keçirdiyimiz be$inci ayin uçuncu heftesinin $enbe gecesi Yedlina-Zdruy $eherini terk etdik.

[dj_no_name]

[b]YOL....Altinci sohbet....(ixtisarla)[/b]


Pol$a ile Almaniyanin serhedini gozlediyimizden asan kecdik. Bu yerlerde herbciler yox derecesinde idi. Yalniz geceler yatmaq ucun dayananda dincelirdik. Hele Yedlina-Zdruyda olarken bize nezaret eden alman zabitleri ile dani$digina gore, almanca pis bilmediyine emin oldugumuz Leninqradli serjant Mixalkovun yanimizda olmasi bizim elave ustunluyumuz idi. O, en azindan Almaniyanin Cexiya ile serhed boyunca irelilediyimiz qesebelerinde ve kendlerinde yerli ehali ile dani$araq bize qar$i olan $ubheleri dagidirdi. Almaniyanin cenubundaki Ravensburq $eherinde harda oldugumuzu deqiq bilerken, hamimizin canina u$utme du$du. İstenilen animiz olume beraber idi. Tebii ki, bu qeder eziyyetle yol geldikden sonra yaxalanmaq istemirdik. Daha agilli ve tedbirli olmaq lazim idi. Rastimiza cixan adini bilmediyimiz gol yolumuzu bir az da uzatdi. Hele Ravensburqda olanda deqiqle$dirdik ki, biz İsvecre serhedlerine cathacatdayiq. Geceni golun sahilinde seliqe ile duzeldilen taxta evde kecirdik.

[center]***[/center]

Seher tezdenden yolumuza davam ederek, novbeti olkenin serhedini kecdik. İsvecre ilk baxi$dan eybecer daglari ve qalin me$eleri ile bizi qorxutsa da geri qayidacaq yerimiz olmadigindan irelilemekden ba$qa caremiz yox idi. Vintertur $eherinde xudmani bir pansionda nahar ederken, hemyerlim, siravi Salahov hamimizin heftelerdir yollarda ust-ba$imizin berbad veziyyetde olduguna gore, cimmeli oldugumuzu deyerek, cibindeki ehtiyat pulu gosterdi. Bax bu lap yerine du$du. Dag caylarinda yungulvari yuyunmagi nezere almasaq, Yedlina-Zdruya kocurulduyumuz zaman hamamlanmamizdan xeyli vaxt kecmi$di. Pansion sahibesi ortaboylu, dolubedenli bir fransiz qadin idi. Bu defe de dadimiza yene serjant Mixalkov catdi. Az-maz fransizca dani$a bilen yolda$imiz burada da elimizden tutdu. Pansion sahibesi madam Mi$el, Vinterturun Zurixe yaxin oldugunu deyerek, bize ora getmeyi meslehet gordu.

[center]***[/center]

Dord yolda$ bu boyda mesafeni qet etmi$dik. İndi her birimizin oz ba$inin caresine baxa bileceyi bir yerde idik. Yollarimiz ele Vinterturdaca ayrilirdi. Men Zurixe getmek istemirdim. Boyuk $eherin problemleri de boyuk olur du$uncesi ile ele burada qalmagim meslehetdir dedim. Yol boyu serjant Mixalkovdan almanca oyrendiyim uc-be$ kelimeni telese-telese bir de ona deyerek, duz olub-olmadigini deqiqle$dirdim. Amma İsvecrede bu salam-sagolla cetin ki, ozume bir i$ tapim deyerek, derinden koks oturdum. Bu da heyatimin yeni ba$layan bir sehifesi idi. Onu men nece yazacagamsa ele de olacaq umidi ile Vinterturun sakit kuceleri ile addimlayiram. Yanimda menimle bir az sonra ayrilacagim yolda$larim gedir. Onlar da menim kimi yeni heyat axtari$indadirlar. Hara gedeceklerini hele de deqiqle$dirmeyen bu sade sovet vetenda$lari muharibenin agri-acisini illerdir menimle beraber dadan hemvetenlerimdir. Uzaqdan suretle gelen yuk ma$inini el ederek saxladan serjant Mixalkov surucuden almanca, - bizi de ozunuzle, bortda apararsiniz, deye soru$ub, he cavabini alinca, yolda$larimla qucaqla$ib goru$dum. Bu an men qerib olkede kimsesiz ve yatmaga yeri, yemeye pulu bele olmayan adi bir mezluma cevrildim.

[center]***[/center]

Etrafini uzun $am agaclari buruyen yolla geriye, Vinterturda tanidigim yegane yer olan, fransiz qadinin pansionuna dogru qayitdim. Qadinin mene, muharibenin surukleyib uzaq İsvecre $eherine getirdiyi bu sovet vetenda$ina yazigi geldi. O fransizca dani$ir, hec ne anlamasam da ba$imla tesdiqleyirdim. Bezen bu tesdiqlemeler qadini teeccublendirirdi. Ona komek edir, heyetdeki quyudan su cixarir, zibilini atirdim. Bir hefteye yaxin belece davam etdim. Bu ya$amaq deyildi! Boyuk bir nesilin sonuncu ki$i numayendesi esger gonderildiyi halda, dilini bilmediyi fransiz qadinina siginib. Caresizlik heyatda en agir derddir! Nece olub ki, men satqin general Vlasovun ve onun elaltisi polkovnik Abdullayevin komandasi ile Vetenime donuk cixmi$am. Yeqin ki, atama oglunun Veten xaini oldugu xeberi verilib. Belke de yaziq qocani incidirler. İncitmeseler bele, bu derd ozu onun belini eyecek. Pol$ada, Almaniyada yol getdiyimiz vaxtlarda, tehlukenin bir addimliginda oldugum gecelerde yattigim halda, normal $eraiti olan pansionda geceler gozume yuxu getmirdi. Dili, dini ferqli olan bir qadinin pansionunda daha ne qeder qala bilerem ki? Mutleq bir i$ tapmaliyam.

[center]***[/center]

Pansionda ya$adigim on yeddinci gun, heftenin bazar gunune tesaduf edirdi. Bu gun belke de esirlikden qacdigim gun qeder sevindim. Madam Mi$el metbexin yanindaki yatdigim otagin qapisini doyerek, sevincek halda nese deyib getdi. Guya men de ba$a du$en adamlar kimi celd yerimden qalxib geyindim. Salonda menden azca ya$li, amma menim kimi ucaboylu bir sari$in adam oturub qehve icirdi. O, meni gorcek, rusca salamla$di. Ele bil bu tanimadigim adam oz salami ile mene dunyani verdi. Sergey fransiz dilini mukemmel bilen moskvalidir. O, muharibeden evvel hokumetin xarice oxumaq ucun gonderdiyi $exslerdendir. Muharibe ba$layandan sonra ise ozu Moskvaya qayitmaq istemeyib. O vaxtdan Avropanin bir nece olkesinde olub. Hazirda Fransanin Marsel $eherinde ya$ayir. İsvecreye ise sevgilisini axtarmaq ucun gelib. Olqa adli qizi qon$ularinin dediyine gore, ele onunla rusca dani$an bir nece nefer zorla qacirdiblar. Axirinci defe Marselde bir ay evvel olan Sergey mene ele onunla Marsele getmeyi teklif etdi. Gozlenilmez bu teklif menim ucun ideal furset idi. Ya$amaq ucun i$lemek istediyimi ba$a sala bileceyim birini cetin ki, bir de Vinterturda tapa bilim. Ele o deqiqe sevincle raziligimi bildirdim. Pansiondan cixarken, Sergeyden madam Mi$ele meni iki hefteden artiq bir vaxtda saxladigi ucun pul vermesini xahi$ etdim. Tebii ki, bu pulu ondan borc olaraq istedim. Sergey etiraz etmese de madam Mi$el pulu qebul etmedi. Yalniz, cox sagolun sozunu fransizca bu qadina deyende gulmekden ugunub getdi. Bu gunler erzinde iki kelime fransizca oyrenmeyim qadina gulmeli gelmi$di.

[dj_no_name]

[b]YOL.....Yeddinci sohbet....(ixtisarla)[/b]


Orta mektebin cografiya kitabinda Marsel $eheri haqqinda yazilmasa da Fransa haqqinda oxuduqlarim hamisi yadimda qalmi$di. Qatar her stansiyada dayandiqca meni fikrimden ayirir, sonra yoluna davam etdikce men yeniden xeyallara qerq olurdum. Yatsam yuxuma bele girmezdi ki, bir gun Fransaya gedeceyem. Bu da rehmetlik anamin hele balaca vaxtlarimdan mene öyretdiyi alin yazisidir ki, taleyime yazilanlari ya$ayiram. Ne yazilibsa o da olacaq du$uncesi hele u$aq ya$larimdan beynimde özune emelli-ba$li yer edib. Atlantik okeaninin en böyuk limanlarindan biri olan Marsel $eherinin qedimi, dar kuceleri ile getdikce Sergey mene $eherin tarixinden agizdolusu dani$ir, Marselde nicat tapacagima inandirirdi. Onun kiraye qaldigi ev sakit bir mehellede idi. Pillekenleri qalxdiqca, Sergey mene qon$uluqda ya$ayan qizlardan dani$ir, tezlikle hamisi ile tani$ edeceyini ved vererek, ucadan arsiz-arsiz gulurdu. Onun ses-kuyune qon$ular qapini acaraq bezisi teeccuble bize baxir, bezisi ise gulumsunerek salam verirdi. Dördmertebeli evin dörduncu mertebesinde ya$ayan Sergey qehveyi rengli, ustu oyma neq$li taxta qapini acaraq, eli ile mene iceri kecmeyimi i$are edib, qi$qira-qi$qira:

- Marselin en gözel qizlarini qebul eden evine xo$ gelmisen, sovet ki$isi, dedi.

- Sergey, belke bir az yava$ dani$aq, he? Qon$ulardan ayibdir.

- Xeyr, ezizim. Biz niy yava$ dani$maliyiq ki? Bura Sovet İttifaqi deyil, bura Fransadir, Atlantik okeaninin en bahali liman $eheridir.

- Amma, biz Sovet vetenda$iyiq.

- Ele buna göre de yeyib, icib yax$i ya$amaliyiq.

- Ses-kuy salmagin yax$i ya$amaqla ne elaqesi var?

- Sen bilmirsen, İbrahim. İnsan xo$ gun görende isteyir bunu hamiya bagiraraq desin. Marsele bir saatdir gelmisen deye, bele dani$irsan. Tezlikle sen de deyi$eceksen!

Divar boyu duzulen mebeli gösteren Sergey, mene, - kec eynini deyi$, deyerek, özu hamama girdi. Eslinde menim de yuyunmaga, temize cixmaqdan daha cox yorgunlugumu atmaq ucun isti du$ qebuluna ehtiyacim vardi. $kafdan bir dest deyi$ecek göturerek, divanda oturdum. Hu$a getdiyimin ferqine bele varmami$am. Ayilanda, qar$imda gulumseyen iki qiz vardi. Onlar fransizca dani$ib gulurduler. Diksinerek, tez yerimden qalxdim. Sergeyi sesledim, amma ondan cavab gelmeyince, qizlardan biri nese deyerek, meni sakitle$dirmek istedi. Fransiz dilini bilmediyimden xecalet cekdim. Yanimda alman, fransiz dillerini bilen onlarla ali tehsilli siravi oldugu halda, tenbellik edib iki kelime söz öyrenmediyim ucun özumu danladim. Sakitce yerimde oturaraq qizlara baxa-baxa papiros yandirirdim ki, qapi Sergeye mexsus hay-he$irle acildi. O, yari fransiz, yari rus dilinde ya$asin, Sovet-fransiz dostlugu, qizlar, bu gece qonagimizi eylendirmeliyik, dedi. Anladigima göre, söhbet menim kefimi acmaqdan gedirdi. Elindeki $erab $u$elerini masanin ustune qoyaraq, yene qizlarla fransizca nese dani$an Sergey, mene muracietle, hansini isteyirsen sec, dedi. Men yolun yorgunlugundan ve dili bilmediyimden mat-meetel qalib onlara baxirdim. Veziyyeti bele gören Sergey, yax$i, gelin Sizi daha yaxindan tani$ edim dedi:

- Bu, Biatris, bu da Aureliyadir. Her ikisi bura yaxin $arlot meydaninda ya$ayirlar.

- Cox gözel, $ad oldum.

Yalniz bu sözleri deye bildim. Sergey, rusca dediyimi qizlara tercume etdi. Her ikisi gulerek, ba$lari ile raziliqlarini bildirdiler. Aureliya menim daha cox xo$uma geldiyinden hamama ele onunla bir girdim. Ya$i hec iyirmi olmayan bu fransiz qizcigazi, elindeki qedehlerle birlikde hamama giren kimi qapini baglayib, bir kelme olsun bele dani$madan menimle bir du$un altinda islanaraq, $erabi hem mene icizdirir, hem de özu icirdi. Kercde birinci defe oldugum tibb bacisi Marinani nezere almasam, bu menim iyirmi uc illik heyatimda qadinla kecirdiyim ilk gece oldu.

[YOX]

[quote name='dj_no_name' post='3831287' date='Nov 12 2008, 02:29 '][b]YOL... Birinci sohbet...(ixtisarla)[/b]

Doqquz ya$im tezece tamam olmu$du. Bir gece anam meni qucaginda yatizdiraraq, sehere qeder aglami$di. Yaziq qadinin goz ya$lari hem menim gece koyneyimi, hem de oz ust-ba$ini cumculuq su etmi$di. Mense hec ne ba$a du$meyerek, anam niye aglayir, sualini yuxuya gedenedek oz-ozume vermi$, cavabini tapmadan yatmi$dim. Seher oba$dan atam meni yuxudan ayiltmamaq ucun ehmalca oz yatagina qoyub, anamin ustunu ortmu$du. O gun bize gelib-gedenlerin hamisi doluxsunaraq ba$imi sigallayir, bezileri ise uzumden operek sakitce evimizden cixirdilar. Bacim menden boyuk oldugu ucun qarda$imi saxlamagi ona tap$irib qon$uya yollami$dilar. Hemi$e gorkeminden qorxdugum Sarabeyim nene mene, get atani cagir deyerek, dizlerine doye-doye anamin yatagi yaninda yere barda$ qurub oturdu. Eve giren atam hovlang bayira cixaraq, get bacingille oyna, dedi. Haminin meni evden uzaqla$dirmaq isteyi u$aq aglimda kut bir etiraz yaratdi. Firlanib kerpic evimizin arxasinda nefesimi dermeden ne qeder dayandigim yadima gelmir. Elindeki cubuqla qapinin duz agzinda deveni yere cokurtmek isteyen atamin sesindeki xirilti indiyedek qulaqlarimdadir. Ozunun toxudugu kilime bukulu veziyyetde anami devenin beline qoymaq isteyende doze bilmedim. Aglayaraq, ata, mensiz hara gedirsiniz, soru$a bildim. Atam uzume baxmadan, oglum, biz hekime gedirik, dedi. Gunlerdir nazimi cekmeyib, istediyimi bi$ire bilmeyen anamin sagalmasi namine dozmeli idim. Sakitce yere oturub, aramla devenin yaninda gedenlerin arxasinca baxa-baxa qaldim... Xeberi e$iden kimi qarda$imi atib ayaqyalin evimize gelen bacimin hicqirtili aglamasi menim u$aq aglimla ilk heqiqeti derk etmeyim oldu. Artiq yetim qaldigimizi anlami$dim...[/quote]
Sehbetin, deyerdim ki, hekayenin ne derecede qemli, tezadli olmasini ifade etmek uchun sozler yoxdur mence... Varsa da, men tapa bilmirem...
Chox sag ol...

[YOX]

[quote name='dj_no_name' post='3840992' date='Nov 14 2008, 00:00 '][b]YOL.... Д°kinci sohbet... (ixtisarla)[/b]
Sentyabr ayinda altinci sinife getmek mene nesib olmadi. Д°yul ayinin ikinci ongunluyunun dorduncu gununde meni lap muellimim dediyi kimi esgerliye apardilar. Ukrayna, menim herbi xidmet edeceyim respublika oldu. Uzaq Bakidan, Qarabagdan, Genceden, Д°revandan, Goyceden, Naxcivandan, Lenkerandan gelen on doqquz ya$indan otuz ya$adek olan bu qeder azerbaycanlinin arasinda barmaqla sayila bilecek qeder rus dilini bilenler vardi. Д°lk iki gun erzinde yuzlerle esgerin saclari qirxildi. Bizim hamimizi soyundurub, dar uzun bir otaga dolduraraq yuyunun demeleri hami kimi mene de teeccublu geldi. Kendde, ozu de tipik azerbaycanli ailesinde boyuyen utancaq oglan u$agi camaatin gozu qar$isinda nece soyunsun? Hamam adlandirdiqlari bu ensiz, penceresiz, uzun otagin tavanindan asilan dordbucaqli, pasli borudan axan soyuq ve sizqa suyun altinda titreye-titreye yuyunarken setelcem olacagimi fikirle$irdim. Ba$qa cetinliklerini demirem, amma herbinin meni ozumden cixaran ilk hadisesi haminin eyni yerde, ozu de lut yuyunmasi oldu. Qargidan horulub, gille suvanan rutubetli kazarmada yatdigimizin ilk heftesi tamam olmami$, hamimizi quru oskurek tutmu$du. Eslen genceli ve “664”-cu alayin komandiri olan polkovnik Abdullayev azerbaycanli siravilerin qar$isinda cixi$ ederek, hamimiza Vetene ki$i kimi $erefli xidmet etmeyi arzuladi. Abdullayev bizi inandirdi ki, komandan, general Vlasovun biz azerbaycanlilara boyuk umudleri var. Onun bize unvanladigi yegane, “ne cetinliyiniz var”, sualina demek olar ki, hamimiz eyni cavabi verdik. Bizim rus dili problemimiz var! Zabitlerin ve serjantlarin bize ne dediklerini ba$a du$muruk! Alay komandirinin boz sifetinde yaranan ani tebessum tez de yox oldu. Cavabi ise qisaca “Moskva birden tikilmeyib”, oldu. Vaxt kecdikce oyrenersiniz. Dogurdan da her kecen gun bizi esger heyatina daha da ali$dirdi. Artiq sentyabr ayinin son gunlerinde demek olar ki, hamimiz lazim olan herbi komandalari rusca ba$a du$ur ve yerine yetirmeye cali$iriq. Qar$idan oktyabr ayi gelir. Genc siraviler sebirsizlikle and iceceyimiz gunu gozleyirik. Minden bir qeder cox olan esgerin and icerek mesuliyyetli herbi xidmete ba$ladigi gun, onuncu ayin altinci gunune tesaduf etdi. 1939-cu ilin 6 oktyabri. Bu gun men herbi andi icerek Vetenim Sovet Д°ttifaqina sadiq olacagima soz verdim. Hem de evimize, ya$lanan ve derdden qeddi eyilen atama, elece de yetkinle$en bacima ilk siravi mektubumu yazdim. Mektubun ustunu sehv yazdigimdan, onu kapitan Medvedyev qaralayaraq duzeltdi. Catacaq: Azerbaycan SSR, ...... RHK. Д°manov Д°mamali Recebali ogluna. Eslinde mektubu bele tezlikle yazmaq istemirdim. Sebebi ise cekdirdiyim $ekili hele fotoqraf Sa$a dayidan almamagim idi. Sonra ureyim dozmeyib, narahat olmamalari ucun bir-iki cumle yazdim.[/quote]
Yaxshi ki, bu sohbeti oxumaq mene gece nesib oldu... Gunduz saatlarinda sadece bilmeyecekdim ki, yasharan gozlerimi nece gizledim...
Dogrudan da, nece chetin, iztirabli illeri olan bir insanin, deyerdim ki, heyatin uzune gulmediyi bir insan omrunden behs edilir...((

[YOX]

[quote name='dj_no_name' post='3851301' date='Nov 16 2008, 05:05 '][b]YOL...... [u]Ucuncu sohbet[/u].....(ixtisarla)[/b]
Ke$fiyyat boluyunun en numunevi serjanti olmaq menim ucun - cenubdan gelen ve peren-peren salinan bir nesilin sonuncu numayendesi ucun elbette $erefli idi. Bu $erefi ise qoruyub saxlamaq kimi cetin bir ohdeliyim vardi. Xidmetde kecen her gun ya mene ele gelirdi, ya da heqiqeten mende emelli-ba$li deyi$iklik ba$ verirdi. Sohbet tekce zahiri gorunu$umden getmir. Hem de daxilen ba$qala$digimin ferqine varirdim.

***
Avropa! Bu qite haqqinda yalniz orta mektebin cografiya kitablarinda oxudugumdan artiq hecne bilmirem. İndi orada muharibe gedir. Almaniyada hakimiyyete gelen nasistler hazirda ele harinlayiblar ki, onlar hetta bize de meydan oxuyurlar. Avropa ise her kecen gun muharibeden ve alman i$galindan cox eziyyet cekirdi. Pol$a artiq Hitlercilerin nezareti altindadir. Orada gunahsiz dinc ehaliye divan tutulur, evleri yandirilir, ozlerini ise esir gotururduler. Pol$anin i$gali bizi her an mudafieye hazir olmaga mecbur edirdi. Kozlovun aramla ve bezen pafosla etdyi bu sohbetlere diger siraviler kimi menim de qarnim doymu$du. Her birimizde Hitlere ve onun Almaniyasina nifret, yolda$ Staline ve qarda$la$mi$ Sovet xalqlarina sevgi hissleri ele guclenmi$di ki, bize verilen tap$iriqlarin boyukluyunden ve kicikliyinden asili olmayaraq, onlari yerine yetirmeye her an hazir idik. Adi insanlari demirem, bezen rehberlerin bele, ba$ vere bilecek hadiselere tesir etme imkanlari olmur.

***

O gun gelib catdi... Muharibe!!! Biz buna hazir idikmi?! Bu sualinsa cavabini zaman ve netice ozu verecekdi. Belke de iki ile yaxin herbi xidmetde olmagim mene kifayet qeder tecrube toplamaga imkan vermi$di ki, doyu$lerde yolda$larimdan ferqlenim. Serjanti oldugum “İgid” taboru diger “Berkman” ve “Donmez” adli taborlardan doyu$ hazirligina gore cox ustun idi. Eslinde bu ustunluk ele $exsi heyetin xidmet muddetinin ba$qa taborlarin siravilerininkinden cox olmasinda idi. Boluyumuzdeki qarabaglilarin cevikliyi ve diriba$ olmalari da elave ustunluyumuz hesab olunurdu. Biz verilen butun tap$iriqlari yolda$ Stalinin adina ve $erefine layiq yerine yetirmeye cali$irdiq. Cebhedeki itkilerimiz hec birimizi ruhdan salmir, eksine du$mene nifret hissini daha da guclendirirdi. İlk gunlerde hemyerlilerimin “qara kagiz”lari evlerine gonderilerken gozlerim dolurdusa, sonralar buna da verdi$ etmi$dim. Her an eyni hadise menim ucun de ba$ vere bilerdi.

***

Vetenimizin boyuk bir hissesi od-alov icindedir. Bu insanlar milliyetinden asili olmayaraq, bizim olkenin vetenda$laridir. Onlari qorumaq kimi $erefli bir missiya ordunun uzerine du$ur. Yax$i ba$a du$urdum ki, men gelecekde sag qalacagamsa, rastima cixanlara, muharibeden dani$maga sozum olsun deye yox, dani$maga haqqim olsun deye, doyu$meliyem. Herbi xidmetdeki ucuncu defe qar$ilayacagim yeni ile bir hefte qalmi$, manqamda yegane ermeni olan siravi Karapetyana etibarim olmadigindan, onun ba$qa tabora oturulmesi haqqinda raport yazdim. Bayramin seherisi, nahardan evvel, serjant, milliyetce gurcu olan Bejana$vili qerargahdan yazili emri getirerek, Karapetyanin “Berkman” taboruna oturulduyunu xeber verdi. Hele xidmetin ilk gunlerinde u$aqligimdan dani$arken, İrevan yaxinligindaki Pericinqil ve Bazarcayinda ermeni u$aqlarinin haqsizligindan dani$digimi yadima salan Karapetyan, - “Siz, azerbaycanlilar ozunuz-ozunuze qenimsiniz. Nahaq yere ermeniyem deye, mene etibar etmirsen”, dedi. Bir an ureyimden neslimin tarixcesini dani$maq, harda olmaginizdan asili olmayaraq, orada aravuranliq edirsiniz, demek kecdi. Elbette buna ne vaxt, ne de $erait yox idi. U$aqliqda en cox e$itdiyim aile hekayemizde, emilerimin nece telef olmagindan, babamin derdden bir gecede sacinin nece dumag olmagindan ba$qa hecne e$itmemi$dim.

***

Hele oten esrin sonlarinda, Cenubi Azerbaycanda Araz cayi boyunca babamin hektarlarla torpagi olub. İyirmiden artiq qulluqcusu, cobani, mehteri, bagbani olan boyuk imaret sahibi babamin en istekli ovladi, boyuk oglu Orucali ba$qa bir nesilden gozalti eledyi bir qizi qacirdir. Temteraqla toy eden babam aglina bele getirmir ki, qar$i teref qisas almaq isteyer. Toy gecesi gelinin qohumlari toy ele davam ede-ede gozlenilmeden basqin ederek, emim Orucalini oldururler. Qohumlar, hemin geceni dirigozlu acan babamin seherisi gun ba$inda bir dene qara tuk qalmadigini gorende deh$ete gelirler. Bununla da illerle davam eden edavet ba$layir. Her gun bir-birinin evine silahli basqin edir, her gun qan tokurler. Sonuncu doyu$de ise her iki nesilden on alti ba$ipapaqli gudaza gedir. Sebebi ise koceri ermenilerin fitnekar “doyu$ taktikalari” olur. Sen deme, onlar ozlerini qar$i nesile yax$i gostermek meqsedi ile “agil” oyredib, Araz boyunca babama mexsus torpaqlarda evvelceden senger qazmagin vacib oldugunu deyirler. Eyni teklifle babamgile muraciet eden fitnekar ermeniler, oz meqsedlerine catirlar. Neticede boyuk itkiler veren her iki nesil muxtelif istiqametlere kocmeye mecbur olur. Arazin cenubunda ise Suriyadan gelen koceri ermeniler meskunla$irlar. İndi beynimi dumanlandiran bu aile faciesini Karapetyana dani$sam da mene haqq vermeyecek, eksine, Sovet esgerinin xidmetini $exsi hisslerine qurban verdiyini aleme car cekecekdi.

***

Son bir nece gunde kazarmadan be$ deqiqeden artiq havaya cixdigim yadima gelmir. Moskvadan gonderilen yeni xeritenin uzerinde i$leyirem. Cebhedeki veziyyetin urekacan olmadigindan tez-tez alay komandiri polkovnik Abdullayevle elaqe saxlayiriq. Yarim saat evvel qerargahda xeriteni ona gosterende, tela$ icinde komandan, general Vlasovun bura geleceyini bildirdi. Doyu$lerin ara vermediyi bir vaxtda komandanin bizim alaya gelmesi gozlenilmez bir hadise idi. Ne ise ba$ verecekdi. Amma ne? Bunu ax$ama yaxin bilecekdik. Helelikse, xeritenin uzerinde i$lerimi davam etdirirem.[/quote]
Bu sohbet qehremanin ne derecede mesuliyyetli olmasindan xeber verir... Amma sohbeti diqqetle, dushunce ile oxusaniz, onun eyni zamanda nece de aciz olmasini da hiss etmek ele de chetin olmaz... Ondan asili bir shey yox idi axi... Hadiselerin gedishi, sert gedishi onun elinde deyildi sadece...

[dj_no_name]

[b]Yol..........Sekkizinci sohbet.....(ixtisarla)[/b]



Marsele geldiyim gunden ayiq vaxtimiz olmur, ya kimse Sergeyin evine gelir, ya da o, meni de zorla ozu ile kiminse evine gecelemeye aparirdi. Men i$lemek istediyimi deyende, Sergey gulur, tipik sovet insanisan, deyirdi. Her defe meni ruhdan salan Sergeyi ba$a du$murdum. Butun gun yatan, geceleri harda geldi geceleyen bu iyirmi be$ ya$li moskvali cibindeki sayini bele bilmediyi pulu haradan alir? Nedense, ilk gunler ferqine varmadigim bu meqam son gunler fikrimden cixmirdi. Ozu ile Rusiyadan ne qeder pul getirib ki, tukenmek bilmir, eksine gunu gunden daha da artir, deye fikirle$irdim. O da herden mene zarafatla, ayagin yaman bereketlidir, deyende men u$aq kimi hec ne ba$a du$mur, ona qo$ulub gulurdum. Getdikce, mende Sergeye xas olan arsizliq yaranmaga ba$ladi. Evde qaldigimiz geceler darixir, niye harasa getmirik, sualini verende, o qehqehe cekerek gulurdu. Elen adli qon$u qizsa her defe bir behane ile bize gelir, yanimda oturaraq nese dani$ir, izah etmeye cali$irdi. Sergey de mene demi$di ki, bu qiz deyesen sene vurulub. İnsafen dani$sam Elen digerleri kimi sirtiqcasina meni ellemir, $it hereketler etmeyerek ozunu gozden salmirdi. Sergeyin rusca-fransizca, fransizca-rusca lugetleri bizim kicik dialoqlarimizda tercume$i rolunu oynayirdi. Sergey evde olsa da olmasa da ozum artiq Elenle dani$maga cehd edir, onu her kecen gun daha yax$i ba$a du$duyumu hiss edirdim. Bu da meni sevindirirdi. Ba$qa carem yox idi. U$aqligimdan, ailemizden, Qarabagdan, Ukraynadan, Pol$adan, umumiyyetle ba$ima gelenlerden Elene gucum catan qeder dani$ir, hansisa sozu bilmeyende lugetden istifade ederek fikrimi izah etmeye cehd edirdim. Fransiz dilini oyrenmeyimde Elenden cox eziyyet ceken olmadi. Sergey dili bele suretle qavramagima teeccublenir, fransizca tehsil almasina baxmayaraq uzun muddet bu dili oyrenmeye zehmet serf eden bir insan kimi qibte etdiyini gizletmirdi. Marselde Sergeyin evine geldiyim gun, mene uc aydan sonra fransizca dani$a bileceyimi kimse dese, ona deli kimi baxardim. Halbuki, indi kucede, kafede, magazada ozum hec kimin komeyi olmadan serbest $ekilde dani$ir, insanlarla unsiyyet qururdum. Elen qezet oxumagi meslehet bildiyinden, her gun yeni cixan qezetlerden alir, hem Fransada, hem de dunyada ba$ verenlerden xeber tuturdum. Sergey meni qezet oxuyan gorende eseble$ir, elmi i$ yazmayacaqsan ki, deyerek, menimle mubahise edirdi.

[center]***[/center]

Bir defe Elen bizim mubahisenin $ahidi oldu. O mudaxile etmek istese de Sergey onun da ustune qi$qirdi. Birinci defe idi ki, mene komek eden bu insan gozumde alcaldi. Onun bu davrani$i Eleni ozunden nece cixardisa, indiye qeder temkinine hesed apardigim bu fransiz qiz eseblerini cilovlaya bilmedi:

- Ne isteyirsen, eclaf? Onunla oturub sohbet etmek ucun verdiyim pullar seni qudurdub deyesen.

- Fransiz leceri. Redd ol burdan.

Az qala gozleri hedeqesinden cixan Sergey xirildayaraq, yalniz bu sozleri deye bildi. Elen derhal aglaya-aglaya bizim otaqdan cixdi. Men ise papiros yandiraraq metbexe kecen yolda$imin arxasinca getdim. Qizin sozleri beynimden cixmir, meni istilendirirdi. Mutleq bu sohbeti aydinla$dirmali idim. Hirsle yumrugunu divara vuran Sergey papirosdan derin bir qullab alaraq, aramla ne ise izah etmeye cali$irmi$ kimi dani$maga ba$ladi:

- İbrahim, seni Vinterturda gorduyum ilk gunu yadima saldim.

- Mense be$ deqiqe evvel edilen sohbeti aydinla$dirmaq isteyirem.

- Men yalan dani$an deyilem dostum! Seni sevdiyini deyende, o balaca fahi$eden biraz pul qopartdim. İfrite bunu da senin yaninda uzume vurdu.

- Ele bu?

- He, elbette. Ba$qa ne ola biler ki?

- Duz deyirsen. Men de Vinterturda seni gorduyum gunu yadima saldim.

- Sen niye?

- Alcaq! Meqsedini ele hemin gun ba$a du$seydim, yeqin ki, hele de madam Mi$ele i$leyirdim.

- Qedirbilmez qoyun! Sene ozun agirliginda frank xerclemeseydim, bu gun ustume ki$ilenmezdin. İtil burdan. Gorum kim seni saxlayacaq!

- Tfu sene. Ki$i fahi$esi!


[center]***[/center]

Sen deme Sergey cinsinden asili olmayaraq, evinde saxladigi insanlari sataraq oz eyya$ heyatini rahat davam etdirirmi$. Evvelce onu doymek, hec olmasa Elene dediklerinin heyfini almaq istesem de sonra fikrimden da$indim. Menliyini pula satan, ozu de qadin, ki$i ferqi olmadan, caresiz insanlara guya komek etmek meqsedi ile qazanc menbeyine cevirib, heyatlarini puc eden bu vicdansizi vurmaga deyerdimi? Satildigim pullara alinan uc-be$ dest paltari bele goturmeden evden cixdim. Hara gedeceyimi bilmesem de ilk novbede Elenle sagolla$mali idim. İndi serbest $ekilde butun Fransani gezib-dola$a bileceyim bir imkani, fransiz dilini mene oyreden bu qizcigaza ozumden cox yazigim gelirdi. İkinci mertebede ya$ayan Elenin qapisini ne qeder doysem de acan olmadi. Telefon kitabcasindan cirdigim vereqeye, sene borcluyam Elen, elvida, sozlerini yazaraq, cercivenin arasina saldim. Celd pillekenleri du$erek $arlot meydanina dogru getdim. Burada nisbeten ucuz qiymete pansionlar oldugunu bilirdim. Qapici tek oldugumu gorub, teeccubunu gizlede bilmedi. Ele birinci mertebede, icerisinde carpayidan ba$qa hec ne olmayan darisqal otaga konulsuz girerek, paltarli yataga serildim. Susuzluqdan yanmagima baxmayaraq, erindiyimden qalxib bir stekan su bele icmeden yuxuya getdim. Seher saat ona qeder yatib qalmi$dim. Qapici, Sizi bir madmauzel axtarirdi deyende, onun yuz faiz Elen olduguna emin oldum. Ondan ba$qa meni kim axtara bilerdi? Pansiondan cixanda, onunla goru$mek istesem de Sergeyle rastla$acagimi du$unub, fikrimden da$indim. Birden, meydana dogru qacan u$aqlarin qi$qira-qi$qira dani$iqlari diqqetimi cekdi. Onlara teref yeriyib, ne oldugunu soru$dum. Jandarmanin arxa kucede topla$digini, kiminse oldurulduyunu e$iden kimi suretle Sergeyin evine teref yeridim.

[center]***[/center]


Evin qar$isi adamla dolu idi. Qon$ular meni goren kimi jandarma reisine gosterdiler. Yaxinla$ib, Sergeyin kecmi$ otaq yolda$i oldugumu deyende, Siz bizimle getmelisiniz, cavabini aldim. Yuxari, dorduncu mertebeye qalxanda gorduklerim meni deh$ete getirdi. İndiye qeder yanimda onlarla insan olmu$du. Olum menim ucun adile$se de gorduyum bu sehne uzun muddet gozlerim onunden getmedi. Her ikisi, Sergey de Elen de metbexde qan icinde yere serilmi$di. Kimin daha evvel bicaqlandigini ise hekim ele yerindece deqiqle$dirdi. Sergey daha cox qan itirdiyinden, birinci zerbeni alan $exs o idi. Anasinin ve qon$ularin dediyine gore, Elen seher tezden harasa gedib, qayidan kimi Sergeygile, dorduncu mertebeye qalxir. Aralarinda ba$ veren mubahisenin ses-kuyune qon$ular yigi$sa da bagli qapini acan olmadigindan ses kesilen kimi qapini qirirlar. Yerde capalayan Elene ise komek etmek olmur. Hekimler ve jandarmalar gelende her ikisi artiq can veribmi$. Jandarma idaresinde izahat vererek, sovet vetenda$i oldugumu, Fransada muhacir heyati ya$adigimi, Sergeyle İsvecrede tani$ olandan beri onun evinde ya$adigimi, fransiz dilini Elenden oyrendiyimi, aralarindaki mubahisenin ve munaqi$enin sebebini ise mecburiyyetden bilmediyimi yazdim. Serbest buraxilanda ax$am du$duyunden Marseli terk ede bilmedim. Yene hemin pansiona qayidib, orada gecelemeli oldum. Sergeyin harada defn olundugu ile maraqlanmasam da Elenin mezarina ba$ cekerek $eherden birdefelik cixacagima qeti qerar verdim.

[dj_no_name]

[b]YOL.......Doqquzuncu sohbet....(ixtisarla)[/b]


Parise catdigim ilk gun az qala ba$imi itirmi$dim. Bele boyuk $eherde ne edeceyimi, harada qalacagimi fikirle$dikce meni vahime basirdi. Yax$i ki, soyuqqanliyam. Herden olanlari oz gedi$ine buraxmaq insani deli olmaqdan xilas edir. Parisin me$hur Eyfel qullesi haqqinda ilk defe Marselde Elenden e$itmi$dim. Maraq meni bogdugundan mutleq ora ba$ cekmeliydim. $ehere ya$amaq ucun geldiyim halda ozumu uc gunluk qonaq kimi hiss eden adamlardan hec bir ferqim olmadi. Kicik bir kafede yungulvari qelyanalti eden kimi taksi surucusunden Eyfele neceye aparacagini soru$ub, arxa oturacaqda eyle$dim. İlahi, indiye qeder gorduyum en gozel menzere mehz ele bu idi. Fransizlar bizim tereflerin insanlarindan ferqli olaraq , etrafdakilara ehemiyyet vermeden oz sevgilileri ile el-ele tutaraq opu$ur, bir-biri ile aciq-saciq zarafatlar edirler. Qullenin en hundur noqtesine qalxanda $eher el ici kimi gorunur. Paris dogurdan da gozel $eher imi$. Yaziq Elen Parisi terifleyende, inanmagim gelmir, Marsel qeder ola bilmez deyirdim. Amma bu gozelliyi gorub, danmaq qeyri mumkundur. Uzaq Qarabagdan gelen ve muharibenin xarabaliga cevirdiyi, yolustu gorduyum $eherlerden ba$qa duz emelli bir yer gezmeyen iyirmi dord ya$li azerbaycanli ucun bundan yax$i menzere ola bilmezdi. Oz-ozume meettel qaldim. Axtarib geceleyemeye bir yer tapmadan Eyfele baxmaga gelmi$em. Ax$am du$meye az qalirdi. Eyfelin liftinden menden qabaqda cixan orta ya$li, qol-qola giren iki xanima ya$illiga burunmu$ meydancada cataraq, Parise ele bu gun geldiyimi ve gecelemeye yer axtardigimi deyib, mene meslehet vermelerini xahi$ etdim. Xanimlar gulumsunerek, mene “Frans-Press” qezetini almagimi tap$irdilar. Hemin qezetde kirayeler ve ucuz pansionlar haqqinda coxlu elan oldugunu dediler. Kuce boyu irelileyir, qezet ala bileceyim bir ko$k axtarirdim. İkimertebeli binanin qar$isinda dayanan balaca oglan u$agindan, - bilmirsen, qezet harada satilir,deye, soru$dum. U$aq lal-dinmez uzume baxaraq, barmagi ile icerini gosterdi. Gozellik salonu oldugundan, utanib iceri girmedim. Bir az irelide, tinde dayanan qocaya eyni suali verdim. Qoca dani$igimdan ve davrani$imdan Parise yenice geldiyimi ba$a du$du. O, bu saatda qezet tapa bilmeyeceyimi deyende, geceni kucede qalacagam, deye, Eyfele baxmaga getdiyim ucun pe$man oldum.


[center]*** [/center]

Qocaya sagol deyen kimi iti addimlarla onun dediyi istiqametde getmeye ba$ladim. Heqiqeten de bu mehellenin darisqal yollarinda addimba$i pansion oldugunu gorunce derinden bir nefes aldim. Qapisinda “Don Omerin Pansionu” sozleri yazilan ikimertebeli binaya daxil oldum. $elebig, yekeqarin, uz-gozunden muselman oldugu bilinen bir ki$i meni qar$iladi. Bu ele eslen elcezairli olan don Omerin ozu idi. O nece gun qalacagimla maraqlanib, bir gecenin ve yemeyin pulunu hemin deqiqe menden teleb etdi. Qizardilmi$ eti yeyende, u$aqligim yadima du$du. Adeten, bayramlarda atam bir quzunu butov halda tendirde qizardaraq, daha cox menim yemeyimi isteyirdi. Men de boyuk qizardilmi$ tikelerden bir di$lek vuraraq, itimize atirdim ki, o da et yesin. İndi ise iki tike et ucun ne qeder pul odeyirem. Geceni burada qalib, seher yemeyini yeyen kimi oradan cixdim. Elimde olan pulla kiraye bir otaqli ev tapmaq isteyirdim. Pansiondan cixan kimi yolun solunda qezet ko$ku gordum. “Frans-Press” qezetini alanda, qeyri-ixtiyari saticidan, bu mehellede kiraye ev verilib-verilmemeyi ile maraqlandim. Ondan, qisaca, yox cavabini alan kimi yoluma davam etdim. Piyada gunortaya qeder kuceleri gezib, dola$dim. Elimdeki qezetin elanlar sehifesinde ise cibime uygun menzil tapa bilmedim. Ax$amcagi acliq mene guc geldi. Yolustu, addimba$i rastima cixan kafelerden birinde bor$ icib, bir kotlet yedim. Kafede xorekpaylayan qadindan, kiraye ev tapmaqda mene komek ede bileceyini soru$duqda, o oz menzilinin bir otagini kiraye vermek istediyini bildirdi. Hetta ele indi onun balaca oglu ile birlikde eve gedib baxa bileceyimi de deyende, memnuniyyetle razila$dim. Onsuz da tanimadigim boyuk $eherde bundan yax$i teklif de gozlemirdim. Ele hemin binada, kafenin ustunde ucuncu mertebede olan ikiotaqli menzile baxan kimi razila$dim. Evin sahibesi, hem de kafenin sahibesi olan madam Lalidir. O menzilin de, kafenin de merhum erinden qalma oldugunu deyerek, onun muharibede olumune hele de inanmadigini bildirdi. Mene verilen otaq diger otaqdan balaca olsa da mehz menim otagimin penceresi esas kuceye baxirdi. Bu, menim darixanda balkona cixib etrafi seyr etmeyim ucun yax$i idi. Yataga uzanib, rahatlanmaq istesem de i$ tapmaliyam deyib, ayaga qalxdim. Birden gozum nece saatdir elimde olmagina baxmayaraq, fikir vermediyim qezete sata$di. Qezetin esas meqalesi ikinci cebhenin ba$lanmasi xeberi idi. Deqiq ba$a du$merem deye, meqaleni bir nece defe tekrar-tekrar oxudum. Men duz ba$a du$mu$dum. İkinci cebhe ba$layacaq. İngilterede muhaciretde olan polkovnik $arl de Qoll artiq Vetene qayidir, ba$liqli meqale meni sevindirdiyinden hemin ax$am i$ axtarmaga getmedim.

[dj_no_name]

[b]YOL......Onuncu sohbet......(ixtisarla)[/b]


Madam Lali olduqca mehriban qadindir. Ona saatlarla oturub ozumden dani$sam da yorulmadan, bezdim demeden qulaq asir, heyatimin agir kecen gunlerine teessuf edirdi. Bir heftenin icerisinde her kecen gun bu dul qadina etibarim daha da artdi. Onun on bir ya$li oglu da anasina benzeyir, bezen etdiyi hereketlerle hemya$idlarindan cox ferqlenirdi. O, Sovet İttifaqi haqqinda muellimlerinden e$itdiklerini mene dani$ir, menim Vetenim haqqinda dani$diqlarimla onlari muqayise edirdi. Bu muqayiseler bezen menim ozumu teeccublendirir, oz-ozume on bir ya$li yetim u$agin derrakesine hesed aparirdim. Onunla birlikde Parisin kucelerini gezir, derslerini hazirlayir, herden de kafeye anasina komek etmeye gedirdik. Madam Lali oglu Paskalla dostlugumuza sevinirdi. Atasinin olum xeberini e$idenden sonra uzun muddet ozune qapanan Paskal menim geli$imle yeniden evvelki kimi olmaga ba$ladigindan, anasi ona menimle her yere getmeye icaze verirdi. Mene ele gelirdi ki, ozumden on uc ya$ kicik fransiz u$agi ile u$aqla$miram, eksine o ozunden on uc ya$ boyuk azerbaycanli genci ile beraber seviyyede addimlayir. İ$ axtardigim gunlerde cox vaxt Paskal ozu menim yerime patronlara muraciet edir, mevacib qenaetbex$ olmayanda, biz lazim olarsa, Sizinle elaqe saxlayariq, deyirdi. Bir gun o sinif yolda$inin atasinin olum xeberini getirdi. Dediyine gore, hemin $exs $arl de Qollun yaxin silahda$larindan olub. Almanlar onu xususi amansizliqla oldurubler. Fa$istlere nifret etdiyini deyen Paskal, boyuyen kimi de Qollun partizanlarina qo$ulacagini ele qezeble dedi ki, bu fikir menim aglima batdi. Goresen, men de de Qollun partizan herekatina qo$ula bileremmi? Bu fikiri bir nece gun beynimde gotur-qoy etdikden sonra qeti qerarimi verdim. Sentyabr ayi tezece girmi$di. Fransa hokumetinin laxladigi bir dovrde men $arl de Qollun qezetlerde muracietini oxudum. Ele bil hime bend idim. Bu muraciet meni daha da ruhlandirdi.

[center]*** [/center]

Mutleq fransiz partizanlarina qo$ulub, du$menlerden qisas alacagim meqam artiq gelib catmi$di. Gecikmek olmazdi. Muracieti derc eden qezetin redaksiyasina zeng edib, $arl de Qollun muracietinden ruhlandigimi ve gizli herekata qo$ulmaq istediyimi bildirdim. Evvelce meni sorgu-suala tutan $exs ozunu qezetin redaktoru kimi teqdim edib, menimle mehz sovet vetenda$i oldugum ucun bir xeyli sohbet etdikden sonra muraciet edeceyim unvani verdi. Hemin gece gozume yuxu getmedi. Paskal ozumu birteher aparmagimdan $ubhelenerek nese oldugunu hiss etdirmemeye cali$sa da sona qeder doze bilmedi. U$aq agli ile, olmaya partizanlara qo$ulmaq niyyetindesen, deye sakitce sual verdi. Neyi bacarsam da yalan dani$magi hec bacarmiram. Hele ustelik hormet etdiyim insanlara qar$i hec vaxt yalan dani$madigimdan verdiyim qerari on uc ya$li dostumdan gizlede bilmezdim. Paskal anasina bu barede hec ne demeyeceyine soz verib, and icdi ki, o da mutleq bize qo$ulacaq.
Parisin dar dalanlarinda azmaq tehlukesinden meni Paskal xilas etdi. Ne yax$i ki, boyuklerden de sadiq olan bu u$aq var imi$. Be$mertebeli kohne binanin qapisinda Fransa bayragi dalgalanirdi. Binani muhavize eden esgerlere yaxinla$anda Paskal meni qabaqladi. O, silahla dayanan muhavizeciye, atasinin da fa$istler terefinden oldurulduyunu ve menim sovet vetenda$i kimi de Qollun muracietinden sonra partizan herekatina qo$ulmaq istediyimi bir nefese muhavizeciye dani$di. Tepeden dirnaga qeder meni suzen muhavizeci be$ deqiqe gozlemeyimizi tap$iraraq iceri girdi. Texminen uc-dord deqiqeden sonra qayidan muhavizeci, Paskala qapida gozlemeyi tap$iraraq meni ozu ile iceri apardi. Alatoran ve uzun dehlizin lap qurtaracaginda sagdan ikinci qapini doyerek, sovet vetenda$i Sizi gozleyir dedi. İceriden boguq bir sesin, qoy gelsin, demesi ile muhavizecinin meni iceri oturub, yoxa cixmasi bir oldu. Penceresindeki qalaqlanmi$ kagizlarin yanina zorla percimlenen dibceye su vere-vere menimle rusca dani$maga cehd gosteren polkovnik, general Vlasovun komandanligi altinda Hitlere satilmagima pe$man olub-olmadigimi soru$du. Daha bir nece sual veren bu zehmli adam menim haqqimda $exsen de Qolla dani$acagini ved verib, meni qapiya qeder oturdu. Yalniz unvanimi yazanda, bir nece defe tekrar soru$araq, sehv edib-etmediyimi deqiqle$dirdi. Binadan cixanda ozumde daxili bir yungulluk hiss edir, meni vicdan ezabindan qurtaracaq bir ideya verdiyine gore, Paskala nece te$ekkur edeceyimi bele bilmirdim. Madam Lalinin evinden cixacaqdim deye, onu evvelceden xeberdar etmeyi ozume borc bildim. Dogru qerar verdiyime emin oldugum ucun madam Lalinin doluxsunan gozlerine bele baxmadan, onun elini ikielli sixib, Paskali qucaqladim. Bu az muddet icerisinde mene dogmala$an kicik fransiz ailesinden ayrilmaq menim ucun agir olsa da ba$qa cixi$ yolum yox idi.

[dj_no_name]

"YOL" romani mueyyen sebeblerdenforumda fasile ile verilecek!

[dj_no_name]

[b]Qadinlar![/b]

Qadinlari qovublar! - Bugda yedikleri ucun… Qadinlari lenetleyibler! - $eytana uyduqlari ucun… Qadinlari soyubler! - Gunaha batirdiqlari ucun… Qadinlari cezalandiriblar! - Itaet etmedikleri ucun… Qadinlari sevibler! - Ehtiyaclari oldugu ucun… Qadinlari ezizleyibler! - Sevgili olduqlari ucun… Qadinlarin ayaqlari altina [b]CENNET[/b]i seribler! - [b]ANA [/b]olduqlari ucun…

[HYPNOSE]

[quote name='dj_no_name' post='3961730' date='Dec 6 2008, 02:53 '][b]Qadinlar![/b]

[b]Qadinlari qovublar! - Bugda yedikleri ucun[/b]… Qadinlari lenetleyibler! - $eytana uyduqlari ucun… Qadinlari soyubler! - Gunaha batirdiqlari ucun… [b]Qadinlari cezalandiriblar! - Itaet etmedikleri ucun…[/b] [b]Qadinlari sevibler! - Ehtiyaclari oldugu ucun[/b]… [b]Qadinlari ezizleyibler! - Sevgili olduqlari ucun…[/b] Qadinlarin ayaqlari altina [b]CENNET[/b]i seribler! - [b]ANA [/b]olduqlari ucun…[/quote]

У нас хороший вкус))) Так получается)))

[dj_no_name]

[b]ANA[/b]


ANA,
MENE HEYAT BEX$ EDEN ANA
ELLERİNİN TUMARİNİ
USTUMDEN CEKMEYEN ANA
BEZMEDEN OVLADİNA
OZ LAY-LAYİN DEYEN ANA

YATİNCAYADEK EHTİYATLA GEZEN ANA
BE$İYİMİN YANİNDA YORULSA BELE
UZUNDEN TEBESSUMU CEKİLMEYEN ANA
MENİMCUN YA$ADİGİ DİLİNDEN DU$MEYEN ANA

ANA,
$İKAYETİNİ GİZLİ GOZYA$LARİNDA TOKEN ANA
EN CETİN ANLARİMDA DAYAQ DURAN ANA
YORULDUM DEMEDEN QOLLARİ USTUNDE LAYLAY DEYEN ANA

ANA,
GOSTERDİYİN YOLLARDA İZİNLE GEDİREM
CİCEKDEN ETİRLİ QOXUNU CİYERLERİME CEKEREK

MENE HEYATİ VE SADELİYİ OYREDEN ANA
SENDEN GOZEL BİR VARLİQ YOXDUR DUNYADA
SAHİB OLDUGUM, EN GOZEL VARLİQSAN ANA!

TUKENMEZ SEBRİNE AFERİN ANA!
SONSUZ TOVSİYYELERİNE TE$EKKUR ANA!
SEMİMİYYETİNE BA$ EYİREM MEN!
TANRİYA COX $UKR Kİ, SEN MENİM ANAMSAN!

03.03.07

[YOX]

[quote name='dj_no_name' post='3961730' date='Dec 6 2008, 03:53 '][b]Qadinlar![/b]

Qadinlari qovublar! - Bugda yedikleri ucun… Qadinlari lenetleyibler! - $eytana uyduqlari ucun… Qadinlari soyubler! - Gunaha batirdiqlari ucun… Qadinlari cezalandiriblar! - Itaet etmedikleri ucun… Qadinlari sevibler! - Ehtiyaclari oldugu ucun… Qadinlari ezizleyibler! - Sevgili olduqlari ucun… Qadinlarin ayaqlari altina [b]CENNET[/b]i seribler! - [b]ANA [/b]olduqlari ucun…[/quote]
Очень умное и грамотное соотношение понятий...
Не только креативно, но и очень умно написано. У тебя очень креативное мышление... ))
Люблю читать твои рассказы...

[dj_no_name]

[b]HYPNOSE[/b] Siz nece de tevazokarsiniz


[b]YOX[/b] muchas gracias

[dj_no_name]

[b]Yazmaq isteyirem… [/b]

Ele bir adam gosterin ki, mene ilham alim ondan. Yazmaq isteyirem… Ele bir bende tapin ki, mene kim oldugunu gostere bilsin! Xain, xebis, iciqurdlu, ikiuzlu, menhus, riyakar, murdar, daxili cirkinliyi uzunde eks olunan, mindilli, zatini danan, $eytanla elbir olan, iblise xidmet eden, dili qerezli, vicdani ayaqaltinda olan, donuk, menem-menemliyinden dem vuran olmasin! Yazmaq isteyirem! En sade olanindan, en murekkebine qeder hamisindan. Yazacam da… Oxuyurlar, oxuyacaqlar da… Ozlerini yazimda gorebilme qorxusundan oxuyacaqlar… Oxuyurlar, oxuyub, oxuduqlarini derk edenler! [b]E$q olsun Size ve CURETINIZE! Bu alqi$lar Sizin ucundur! Bu yazimi Size yazdim![/b]

[HYPNOSE]

[quote name='dj_no_name' post='4039121' date='Dec 21 2008, 03:17 '][b]Yazmaq isteyirem… [/b]

Ele bir adam gosterin ki, mene ilham alim ondan. Yazmaq isteyirem… Ele bir bende tapin ki, mene kim oldugunu gostere bilsin! Xain, xebis, iciqurdlu, ikiuzlu, menhus, riyakar, murdar, daxili cirkinliyi uzunde eks olunan, mindilli, zatini danan, $eytanla elbir olan, iblise xidmet eden, dili qerezli, vicdani ayaqaltinda olan, donuk, menem-menemliyinden dem vuran olmasin! Yazmaq isteyirem! En sade olanindan, en murekkebine qeder hamisindan. Yazacam da… Oxuyurlar, oxuyacaqlar da… Ozlerini yazimda gorebilme qorxusundan oxuyacaqlar… Oxuyurlar, oxuyub, oxuduqlarini derk edenler! [color="#0000FF"][b]E$q olsun Size ve CURETINIZE! Bu alqi$lar Sizin ucundur! Bu yazimi Size yazdim![/b][/color][/quote]

))) Я знала, что смогу это))) Прочитала.

[dj_no_name]

[quote name='HYPNOSE' post='4042178' date='Dec 22 2008, 01:05 ']))) Я знала, что смогу это))) [b]Прочитала.[/b] [/quote]


Gelen il, in$allah, imzali kitabimi Space fm-e gelib $exsen teqdim edecem daimi oxucuya hormet elameti olaraq, hem de oxudugunu ba$a du$en oxucu oldugunuza gore

p.s.Belke ele kitabin teqdimatin da Sizde eledik! reklam elemek ucun (amma soru$mayin kimi.onsuz da deyen deyilem)

[dj_no_name]

[b]YOL......On birinci sohbet... (ixtisarla)[/b]


Fransa Milli Herakatina qo$ulduguma hec vaxt pe$man olmadim. Bu heyatimda indiye qeder atdigim en muhum addimlardan biri kimi daima yadimda qalacaq bir hadiseye cevrildi. Hemde fransizlara qo$ulmagim ikinci cebhenin ba$layacagi bir erefeye tesaduf etdiyinden, te$kilatin menim kimi yuzlerle muharibe goren insana ehtiyacini temin edirdi. Biz gun erzinde uc-be$ neferden ibaret qruplar $eklinde tecrubeli zabitlerin sohbetlerine qulaq asir, yaranan suallarimizi onlara unvanlayirdiq. İstenilen veziyyetden cixi$ yolunu bize izah eden qocaman fransiz zabitlerinin arasinda hetta muharibede i$tirak eden mulku $exsler de vardi. Onlarin her biri ayri-ayriliqda de Qolla yaxin olan, onun etibarini qazanmi$ insanlar idi. İlk gunlerde her birimize kicik tap$iriqlar verilir, bizi Parisin muxtelif istiqametlerine gonderirdiler. Yigdigimiz butun melumatlar eyni merkezde toplanir, daha etrafli verilen melumatlar muzakire edilerek, kimin az vaxta daha cox melumat verdiyi qeyd edilirdi. Belece gunler bir-birini evez edir, biz tek-tek tap$iriqlar alaraq yerine yetirirdik. Her defe ferqli istiqametlerde gezdiyimizden demek olar ki, Parisi yerliler qeder tanimaga ba$ladiq. Fealiyyete birge ba$ladigim hemkarlarim kimi men de $eherin istenilen yerinden merkeze gozuyumulu qayida bilirdim. Parise ilk geldiyim gun piyada gezdiyim Sen-Jermen kucesinde balaca olmagina baxmayaraq, sakit ve rahat olan kafede oturub bir fincan kofe icmek ise menim gundelik qrafikime cevrilmi$di.Ciskinli oktyabr gunlerinden birinde geze-geze bu kafeye gelib cixdim. Adetime uygun olaraq, pencerenin yaninda eyle$ib, kuce ile harasa telesen adamlara baxmaq istesem de hemi$eki yerim tutuldugundan konulsuz halda ba$qa stolda oturdum. Deble geyinen orta ya$li bir qadin iki genc qizla almanca dani$ib-gulur, arabir men terefe baxaraq sohbetlerine davam edirdiler. Bu hal bir nece defe tekrarlandigindan ozumu saxlaya bilmedim. Ele yerimdence uzumu onlara tutub, almanca, - Siz almansiniz, deye soru$dum. Qadin gule-gule:

- Cavan oglan, Siz almanca ne pis dani$irsiniz!

- Men alman deyilem, men azerbaycanliyam.

- Bizimle otura bilersiniz, yaxin gelin.

Menim sualima fransizca cavab veren bu ozunden razi fransiz qadin elini uzadaraq, eqoistcesine onu opmeyimi gozleyirdi. Etiket xatirine onun elini xefifce operek, ozumu teqdim etdim:

- İbrahim, İbrahim İmanov.

- Madam Faysfeller, tani$ligimiza sevindim. Bunlar ise menim qizlarimdir. Lali boyuk qizimdir, o universitetde oxuyur. Bu ise kicik qizim Eteldir. Ele dunen onun on sekkiz ya$i tamam olub.

- $ad oldum, madam.

- Faysfeller.

- Beli, madam Faysfeller!

- Siz, gelmesiniz?

- Beli, men sovet vetenda$iyam. Parise Marselden gelmi$em.

- Dogurdan Siz sovet vetenda$isiniz?

- Elbette, madam Faysfeller. Niye yalan dani$im ki?

Menim sovet vetenda$i olmagim tekce madam Faysfellerde yox, onun qizlarinda da mene qar$i xususi bir maraq oyatdi. Her biri muxtelif istiqametlerde suallar verir, cavablarima ise diqqetle qulaq asirdilar. Lali boyuk olmasina baxmayaraq, Etelden kicik gorunurdu. Etel ise on sekkiz ya$ini ele bil dunen yox, on il evvel qeyd eden bir madmauzel idi. Uzun saclari ona xususi bir gozellik verirdi. Cazibedar gorunu$u ile insani valeh eden bu on sekkiz ya$li qiz Fransada meni bir ki$i kimi heyran eden ilk zerif cinsin numayendesi oldu. İndiye qeder goru$duyum saysiz-hesabsiz qadinlardan ne ilese ferqlenen Etelle tani$ligim heyatimin en $irin cagi idi. İki saatdan artiq davam eden sohbetimiz boyu gozlerimi ondan ceke bilmedim. Madam Faysfeller sohbet zamani heyat yolda$ini itirdiyini, qarda$larinin Amerikada ya$amalarini, Parisin sayilib-secilen ailelerinden biri olduqlarini, ozunun boyuk derman bazasi oldugunu ve diger umumi xarakterli melumatlar verdi. Sagolla$ib ayrilanda, onalri bir de nece gore bileceyimle maraqlandim. Etel anasini qabaqlayib, adresi ve telefon nomresini telesik dedi. Onun bu teleskenliyi madam Faysfellerin xo$una gelmese de qizina hec ne demedi. Men adresi yadimda saxlasam da telefon nomresini unudacagimdan qorxub, onu cib defterime yazdim. Hetta Etel eyilib, nomreni duz yazib-yazmadigima bele baxdi. Onun mene qar$i ne hiss etdiyini o an bilmesem de men artiq Etele vurulmu$dum. Bu menim ilk mehebbetim idi!