İnsan . Mən Kiməm ?

[A.Bagirova]

İnsan, Allahın yaradılışda olan məqsədini biləcək qədər zəkaya,dərrakəyə malik ola bilməz.Biz bilmirik, O`nun bizi yaratmaqda məqsədi nədir, biz yalnız özümüzə aid olanı bilə bilərik,vəssəlam

[Vuqar Rehimov]

İnsan, Allahın yaradılışda olan məqsədini biləcək qədər zəkaya,dərrakəyə malik ola bilməz.Biz bilmirik, O`nun bizi yaratmaqda məqsədi nədir, biz yalnız özümüzə aid olanı bilə bilərik,vəssəlam

Bu iddiyadi yoxsa sadece sizin felesefi fikrinizdi?

[devotion]

Mən kiməm? Sən kimsən? Biz kimik ? ............O kimdir?

Esl insan heyati bu suallar ile bashlayir.

Mən kiməm?-ebedi ruhi can.

Sən kimsən?-ebedi ruhi can.

Biz kimik ?-ebedi ruhi canlar.

O kimdir?-Ebedi Ali ruhi can.

[Blok]

"Men kimem? Bir bikesi, biçarevi, bixaniman
Taleyim aşüfte, iqbaim nigun, bextim yaman."
( Mehemmed Fizuli)

"Mende sigar iki cahan..men bu cahana sigamazam"
( İmadeddin Nesimi)

"Meni menden sorma menden deyilem
Bir men var o menden icheri"
(Yunus İmre)

[Sunyata]

Blok , sizin bir "İNSAN" adlı köhnə mövzunuz var . Orada həmin suallar qaldırılıb . Çox da maraqlı suallardır. Etiraz etmirsinizsə bu iki mövzunu biləşdirək - yenidən canlansın .

[Blok]

[quote name='Sunyata' timestamp='1346229362' post='13560887']
Blok , sizin bir "İNSAN" adlı köhnə mövzunuz var . Orada həmin suallar qaldırılıb . Çox da maraqlı suallardır. Etiraz etmirsinizsə bu iki mövzunu biləşdirək - yenidən canlansın .
[/quote]

Rica edirem, buyurun.

[Sunyata]

Bu barədə 1 il əvvəl kiçik bir yazı yazmışdım . Onu , bir dərgidə dediklərinə görə çap da etmişdilər. Bir az dəyişilmiş formada diqqətinizə çatdırıram .

[Sunyata]

[img]http://a7.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc7/p206x206/408231_342056929155179_812881926_n.jpg[/img]

[size=5][b]“Mən”ə daha uç münasibət... yaxud “mən” kimdir?[/b][/size]

[i][i][b] Incertus animus dimidium sapientiae est[/b][/i][/i][i].[/i]
[b][i] Şübhə hikmətin yarisidir. [/i][/b]


[i]Sualın hansı səbəbdən “mən kiməm?” yox “mən kimdir?” formasında qoyuluşu yalnız plaqiat yazmamaq məqsədi daşımır (bır gədər əvvəl bu başlıqla başqa yazı dərc olunmuşdu). Zənnimcə “mən” anlayışı yalniz subyekt yox , həm də obyekt olaraq dəyərləndirilməlidir. “Mən kiməm?” sualıninda subyektivlik vurğulandiğı halda , “mən kimdir?” sualında subyektivlik və obyektivlik eyni dərəcədə iştirak edir. Etiraf etməliyəm ki , bu sualın nə subyekt nə də obyekt kimi cavabıni bilmirəm. Həqiqətən bu qisimdə suallar bəşəriyyəti min illərdir maraqlandirir . Daha doğrusu bəşəriyyətin düşünən hissəsini , xüsusən filosofları. [/i]

[i]Bəşəriyyət bu sualla bağlı yekdil nətcəyə gəlməsə də, hər halda yüz illərin axtarişindan müxtəlif ideyalar, hipotezlər doğulmuşdur ki , bunlar da Özü-Özlüyündə çox maraq yaradır. Son nəticə olaraq hər bir insan bizdən əvvəl deyilənləri qəbul ya inkar etməklə bir nÖv fərdi araşdirmalar aparir. Zənnimcə bu axtarış sonsuz bir prosesdir. Əslində bu mÖvzuda tam kitab yazmaq olar. Amma, mən bu qısa yazımda üç nÖqtədən baxış : [/i]

[i][b]Buddizm [/b]– dini[b] ,[/b][/i]
[b][i]Solipsizm [/i][/b][i]- fəlsəfi,[/i]
[b][i]4-cü yol - [/i][/b][i]ezoterik baxışlarla paylaşmaq istədim. [/i]


[i][b]Buddizm fəlsəfəsində “mən”ə münasibət [/b][/i]

[i]Buddizm məlum olduğu kimi Hinduizmin qeyri ortodoksal tərkib hissəsidir. Yəni ümumi kÖkə , ortaq ideyalara sahibdirlər. Amma fərqli tərəfləri də çoxdur. Fərqli tərəfəldən biri də elə “mən”ə münasibətdir. Hinduizmdə “mən” mürəkkəb ierarxiyadir:[/i]
[b][i]Civa –[/i][/b][i]fərdi canlı varlıq ,[/i]
[b][i]Atma-[/i][/b][i]şəxsi “mən”,[/i]
[b][i]Atman-[/i][/b][i]alı “mən”-ruh , [/i]
[b][i]Brahman-[/i][/b][i]mütləq ruh. [/i]

[i]Buddizmdə isə “mən” anlayışı ... yoxdur. Bunun əvəzində bir “qeyri mən” – [b]Anatman [/b]nəzəriyyəsi movcuddur. Yəni əbədi , fərdi “mən” yoxdur. “Mən”- bir ilyuziyadir. Bəs onda [b]şəxsiyyət [/b]nədir və yaxud kimdir? İnsan uç tamin [b]: [/b][/i]
[i]maddi cisim[b]-“kaya”[/b] , [/i]
[i]qeyri maddi ağil[b]- “manas və çitta “ [/b][/i]
[i]biçimsiz şüur-[b]vicnyana[/b][/i]

[i]vəhdətinin şərti adidir. Bunlarda Öz nÖvbəsində beş psixo-fiziki elementlər qrupunun - [b]skandhların [/b], müəyyən nisbətdə birləşməsidir. Bu elemntlər-[b]dharmlar[/b] qeyri sabitdirlər və ani dəyişikliyə məruz qalırlar. Bu dəyişikliklər ardicil olraq davam edib sonsuz olaraq skandhların tərkibini və nisbətini haldan hal keçirən bir axın yaradir. Beləliklə də ,bu axın -ardicil və sonsuz psixi dəyişikliklər- həyat və idrak , şüur ilyuziyasi yaradiir. İnsan həyata bağlanir , lakin həyat ilyuziya olduğundan əziyyət çəkir. Adətən , kino kadrlari ilə müqayisə olunur. Yəni , ayrılıqda kadrlar var , amma çox az fərqlənən kadrlar ardıcıl olaraq bir-birini əvəz etdikcə tamlıq , canlılıq ilyuziyası yaranır. [/i]

[i]Bizim “mən”imiz müxtəlif səbəblərin və şərtlərin məcmusudur. [b]Şərtlər və səbəblər yox olanda “mən” də qeyb olur. [/b][/i]



[b][i]Solipsizmdə “mən” . [/i][/b]

[i]Solipsizm ( lat. solus ipse- tək Özüm )- [b]Subyektiv idealizmin[/b] ifrat formasıdir. Əsas ideya – şübhəsiz reallıq yalnız fikirləşən subyektdir, yerdə qalan hər şey yalnız fərdin ilyuziyalarıdır. Artıq antik dÖvrlərdə skeptiklər oxşar mulahizələr irəli sürmüşlər, lakin yenı dÖvrdə Dekartın təcrübələri əsasinda – bütün şübhə doğuran hər şeyin etibarsız sayilaraq sıxışdırılıb çıxarilması ilə əlaqədar bu ideya tərəfdarlarınin sayı artmışdır. Dekart bunu bir metodoloji alət kimi istfadə edir , amma solipsizmdə bu bir son nəzəri nəticə kimi gÖtürülür. [/i][i]Yəni , onların fikrincə dünya mənim şüurumdadır və o cumlədən bütün yerdə qalan fərdlər də... “Mən”dən qeyri fərdlər elə mən Özüməm – yəni mənim nüsxələrimdir. Əsil “mən” isə - yalnız bu anda fikirləşən , Özünü dərk edən “mən”dir.[/i]



[b][i]Gürdciyev - Uspenskiy təlimi “mən” haqqında .[/i][/b]

[i]Gürciyev sisteminə əsasən hər bir insan 3 mərkəzdən : [/i]
[b][i][b]Psixi [/b]- [/i][/b][i]fikirlərimizlə baglı[b],[/b][/i]
[b][i]Emosional – [/i][/b][i]hisslərimizlə baglı[/i]
[b][i]İnstinktiv ,motor - [/i][/b][i]bədən hərəkətlərinin təminatı ilə baglı [/i]
[i]mərkəzlərdən ibarədir[b]. [/b][/i]
[b][i]1,2,3 və 4 nÖmrəli insan - [/i][/b][i]haqqinda təlim aydinlaşdirir ki . hansi mərkəzdən daha çox idarə olunmaqdan asıli olaraq insan ya 1, ya 2 , ya da 3 nÖmrəli insan olur. Yəni adətən insanlar birtərəfli yaşayir . digər mərkəzlərdən demək olar ki istifadə etmirlər. Gürdciyev - Uspenskiy təliminin [/i][i]əsas məqsədi [i][b]4 nomrəli insanı[/b][/i] inkişaf etdirməkdir. [/i][i]Daha dogrusu , bütun mərkəzlərdən yararlanan harmonik bir varlıga çevrilmək əsas məqsəddir.[/i]
[i]Insanların Öz haqqlarında əsas səhvi – “mən” ilyuziyasıdir. Bütov ,daimi və dəyişilməz fərdi “mən” yoxdur. Bunun əvəzində daxilimizdə yüzlərlə və minlərlə kiçik “mən”lər var. Zidiiyətli , bir-birinin əksinə gedən , hakimiyyıət ugrunda mübarizə aparan “mən”lər... Bu sonsuz mubarizə xarici amillərdən asili olaraq hansisa “mən”in müvəqqəti qələbəsini təmin edir , amma çox çəkmir ki , yeni bir təsirin nəticəsində başqa bir “mən” hakimmiyətə sahib olur. Beləliklə də insan – maşın-mexanizm kimi Özünü aparır. [/i]
[i]Kiçik “mənlərdən” biri çeklərə qol çəkir , amma çek borcunu “bütov“ Ödəməli olur. [/i]
[i]Şərq alleqoriyalarinda “mən” qayda – qanunsuzlugun hÖkm surdüyu bir evlə müqayisə edilir. Bu evdə heç kim bir-birini eşitmir , xaos və anarxiya ... Nəhayət , raziliqa gəlinir ki kimi isə əsl hakim gələnə qədər müvəqqəti hakim seçsinlər. 4 nÖmrəıi insan da eıə əsl hakim və sahibdir ki , onu da çoxlu səylərlə inkişaf etdirib yetişdirmək lazımdlr. [/i]

[i]Beləliklə “mən”-ə üç müxtəlif nÖqtədən yanaşdiq. Maraqlı cəhət odur ki , burada din, fəlsəfə və ezoterika nümunələri ilə yanaşı həm də bir nÖv “mən”lərin sayina da qəribə münasibət hiss olunur. Buddizmdə - “mən” yoxdur - 0 , Solipsizmdə - “mən” hər şey –sonsuzluq, 4-cü yolda – “mən” yüzlərlə,minlərlə . Əslində bu barədə fikirlər , təlimlər , nəzəriyyələr çoxdur , amma zənnimcə burada ümumi bir qərara gəlmək qeyri mümkündür. [/i]

[i]İnsan şüurunu [b]qeyri-standart formada[/b] genişləndirməklə , ya da daimi axtariş və şübhəıər , analiz və s. sayəsində [b]ehtimallari islah eməklə[/b] “tuneldə işıq ucu “ gÖrə bilər...[/i]


[b]“[/b][b][i][b]Mənim [/b]fəlsəfəm[/i][/b][b][i] mənə heç bir gəlir gətirmədi, lakin çox xərclərdən xilas etdi[/i][/b]” .[b][i] Şopenhauer.[/i][/b]




P.S. KÖhnə postlarımda buradakı bəzi məqamları yazmışam , bəlkə də təkrar kimi gÖrünə bilər ...

[Sunyata]

[quote name='A.Bagirova' timestamp='1316626475' post='10056588']
[b]İnsanın təbiəti öyrənmək və axtarmaqdır.Elə suallar var ki, mütləq olaraq cavabsızdır.Amma əgər axtarışdan vaz keçərsən, öz təbiətinə qarşı çıxmış olarsan.[/b]
[/quote]

Gözəl sözlərdir . İnsan həmfikilərə rast gələndə xüsusi intellektual zövq alır . Bu cür dərin fikirlərin sahibi çox əfsus ki , bölmədən "qaçıb" ))) [url="http://smayliki.ru/smilie-117788679.html"][img]http://s.rimg.info/bfbc32a0675441fa180b49b33a075966.gif[/img][/url]

[Blok]

Bu yazini oxumaq maraqli olardi..bu yazidan sonra "Meni" oldugu kimi taniyacaqsan.

Mən yaxşı insan deyiləm…

Mən yaxşı insan deyiləm. Sözün düzü, heç olmaq da istəmirəm… Mən melaxoniya əsiriyəm. Mən təkliyimi sevirəm. Mən ətrafımdakı insanlara özümü sevdirib sona tez bezirəm.Mən kobudam, mən nəzakətli deyiləm. Mən özümə vurğunam. Mən mənə xəyanət eləyəni bağışlaya bilmirəm. Mən bağışlamıramsa deməli layiq deyil, Allah da bağışlamasın. Mən hislərimi asanlıqla ifadə edə bilmirəm. Mən güclüyəm. Zəif görünmək üçün mən həddindən artıq güclüyəm. Mən ətrafmdakılardan çox şey gözləyirəm. Mən əvəzsiz heç nə eləmirəm. Mən sevildiyimi hiss etməyi sevirəm. Mən nifrət edə bilmirəm. Əlimdə kimlərəsə nifrət eləmək üçün bu qədər səbəb varkən mən nifrət eləməyi bacarmıram. Mən güclüyəmsə bu demək deyilki mənə ağrılı deyil. Mən də incinirəm, mənə də ağrılıdır. Mənim gözəl aktyorluq qabiliyyətim var. Oskarlıq oynayıram. Mən yanımdakılara dünyanın ən xoşbəxt insanı rolunu oynayıb, təklikdə hönkürtüylə ağlaya bilirəm. Mən çox vaxt olduğum kimi yox, olmaq istədiyim kimi oluram. Mən ağlamağıma səbəb olan insanlara göz yaşlarımı haram etsəm cənnət ancaq onların xəyalı olar… Mən mənim olanı paylaşa bilmirəm. Mən əlimdə olanları dəyərləndirməyi bacarmıram. Mən mənliyimi özümdən üstün tuturam. Mən ətrafımda bu qədər insan olmağına baxmayaraq həmişə təkəm. Çoxlarının arzusu mənim şükr etmədiklərimdi. Mən naşükürəm. Həmişə daha çoxunu istəyirəm. Mən göz önündə olmağı xoşlayıram. Mən həyatıma müdaxilə olunmağını sevmirəm. Mən hamını demokratik şəkildə dinləyirəm, amma sonda öz bildiyimi edirəm. Mən hər yerdə birinci olmağı sevirəm. Mən mən olan yerdə başqasını qəbul edə bilmirəm. Mən özümü hamıdan üstün tuturam. Mən hislərimi sevmirəm. Mən həmişə islərimdən qaçıram. Mən məni sevən insanları incidirəm. Mən özümə qapanmağı sevirəm. Mən kütləyə tərs gedirəm. Mənə ətrafımdakıların fikri maraqlı deyil. Mən səhvlərimi düzəltmək üçün cəhd göstərmirəm. Mən insanları olduğu kimi sevməyi bacarmıram.

[Mümtaz]

Dostlar,güman edirəm ki,özünü ətraf aləmdən ayıraraq bu suala cavab vermək mümkün deyil. Eləcə də özünü dünyadan ayırıb, "dünya nədir?"-sualına cavab vermək mümkün deyil. Bu suallara "mən" və "dünya"nı vəhdətdə götürüb cavab axtarmaq lazımdır. Yeri gəlmişkən, Füzulinin başqa bir beytini də mən əlavə etmək istərdim:
"öylə sərməstəm ki,idrak etməzəm [b]dünya nədir,[/b]
[b] Mən kiməm,[/b]saqi olan kimdir,meyü səhba nədir!"

[Nevzorovka]

Hamıya salamlar!!!

[Nevzorovka]

[quote name='Mümtaz' timestamp='1346320044' post='13574136']
Dostlar,güman edirəm ki,özünü ətraf aləmdən ayıraraq bu suala cavab vermək mümkün deyil. Eləcə də özünü dünyadan ayırıb, "dünya nədir?"-sualına cavab vermək mümkün deyil. Bu suallara "mən" və "dünya"nı vəhdətdə götürüb cavab axtarmaq lazımdır. Yeri gəlmişkən, Füzulinin başqa bir beytini də mən əlavə etmək istərdim:
"öylə sərməstəm ki,idrak etməzəm [b]dünya nədir,[/b]
[b] Mən kiməm,[/b]saqi olan kimdir,meyü səhba nədir!"
[/quote]
Fikrimcə "Mən" elə özü özlüyündə dunyadan ayrılmaqdır, yəni özünü bir şəxsiyyət kimi dərk etməkdi. Məhz bu zaman biz özümüzə və ətrafa münasibət bildirə bilərik.Bu insan şüurunun özəlliyidir. Lakin onunla razılaşmaq olar ki, faktiki olaraq biz də aləmin ayrılmaz bir hissəsiyik, ancaq şüurən həmişə özümüzü aləmdən ayıracağıq.

[roberto5]

[quote name='Nevzorovka' timestamp='1346342618' post='13578386']
Hamıya salamlar!!!
[/quote]
eleykes salam

[Sunyata]

[quote name='Nevzorovka' timestamp='1346343087' post='13578439']
Fikrimcə "Mən" elə özü özlüyündə dunyadan ayrılmaqdır, yəni özünü bir şəxsiyyət kimi dərk etməkdi. Məhz bu zaman biz özümüzə və ətrafa münasibət bildirə bilərik.Bu insan şüurunun özəlliyidir. Lakin onunla razılaşmaq olar ki, faktiki olaraq biz də aləmin ayrılmaz bir hissəsiyik, ancaq şüurən həmişə özümüzü aləmdən ayıracağıq.
[/quote]

Tamamilə razıyam , həm sizinlə , həm də Mümtaz deyənlərlə . Ziddiyyətli görünsə də ... Ziddiyət yalnız "görünür" - əslində ziddiyyət yoxdur bu iki fikirdə : "Mən" - dünyadan ayrica və "mən" eyni zamanda dünyanın ayrilmaz bir hissəsi . özünüzün də yazdığınız kimi "mən" şüurumuzun özəlliyidir. Şüurumuz belə təşkil olunub - aləmi özündən ayıran lokallaşmış şüur. Məhz şüurumuz bizə aləmin ayrılmaz bir hissəsi olmağımıza imkan vermir . Qapalı çevrə yaranır. "Mən"i dərk etmək üçün bir tərəfdən idrak prosesində "şüur"un mövcudluğu və iştirakı vacibdir , digər tərəfdən isə məhz şüur əsl "Mən"imizi ( aləmlə vəhdət halında) dərk etməyə imkan vermir . İnsanlığa verilimiş ən maraqlı tapmaca ?

[Nevzorovka]

[quote name='Sunyata' timestamp='1346684590' post='13618043']
Tamamilə razıyam , həm sizinlə , həm də Mümtaz deyənlərlə . Ziddiyyətli görünsə də ... Ziddiyət yalnız "görünür" - əslində ziddiyyət yoxdur bu iki fikirdə : "Mən" - dünyadan ayrica və "mən" eyni zamanda dünyanın ayrilmaz bir hissəsi . özünüzün də yazdığınız kimi "mən" şüurumuzun özəlliyidir. Şüurumuz belə təşkil olunub - aləmi özündən ayıran lokallaşmış şüur. Məhz şüurumuz bizə aləmin ayrılmaz bir hissəsi olmağımıza imkan vermir . Qapalı çevrə yaranır. "Mən"i dərk etmək üçün bir tərəfdən idrak prosesində "şüur"un mövcudluğu və iştirakı vacibdir , digər tərəfdən isə məhz şüur əsl "Mən"imizi ( aləmlə vəhdət halında) dərk etməyə imkan vermir . İnsanlığa verilimiş ən maraqlı tapmaca ?
[/quote]
Səhv eləmirəmsə Sizin dediyləriniz Brahmanizmdə və Buddizimdə var. Amma nə qədər bu fikirlər dərin olsalar da, bilmirəm, bəlkə də səhv edirəm amma bu fəlsəfə ümumən bəşəriyyətin inkişafında əsaslı təkan verici bir amil ola bilməz, yalnız bir sıra hallarda, yəni mədəniyyət və s.

[Sunyata]

[quote name='Nevzorovka' timestamp='1346696980' post='13619575']

Səhv eləmirəmsə Sizin dediyləriniz Brahmanizmdə və Buddizimdə var. Amma nə qədər bu fikirlər dərin olsalar da, bilmirəm, bəlkə də səhv edirəm amma bu fəlsəfə ümumən bəşəriyyətin inkişafında əsaslı təkan verici bir amil ola bilməz, yalnız bir sıra hallarda, yəni mədəniyyət və s.
[/quote]

Hansi "fəlsəfə ümumən bəşəriyyətin inkişafında əsaslı təkan verici bir amil" ola biler?

[Blok]

[quote name='Nevzorovka' timestamp='1346343087' post='13578439']

Fikrimcə "Mən" elə özü özlüyündə dunyadan ayrılmaqdır, yəni özünü bir şəxsiyyət kimi dərk etməkdi. Məhz bu zaman biz özümüzə və ətrafa münasibət bildirə bilərik.Bu insan şüurunun özəlliyidir. Lakin onunla razılaşmaq olar ki, faktiki olaraq biz də aləmin ayrılmaz bir hissəsiyik, ancaq şüurən həmişə özümüzü aləmdən ayıracağıq.
[/quote]

İnsanda Men şüurunun formalashmasi eqoizmdir. İnsan "men" den ayrilandan sonra shexsiyyet olur.

[Nevzorovka]

[quote name='Sunyata' timestamp='1346698975' post='13619939']
Hansi "fəlsəfə ümumən bəşəriyyətin inkişafında əsaslı təkan verici bir amil" ola biler?
[/quote]
baxır biz inkişaf və ya tərəqqi deyəndə nə başa düşürük.

[Nevzorovka]

[quote name='Blok' timestamp='1346843316' post='13638372']
İnsanda Men şüurunun formalashmasi eqoizmdir. İnsan "men" den ayrilandan sonra shexsiyyet olur.
[/quote]
Hər bir insan eqoistdir, deməli heç birimiz "şəxsiyyət" deyilik?

[Sunyata]

Fenomenologiya haqqında bir fəlsəfə dərsliyində oxuduğum məqalə çox maraqlı gəldi. Bu məqalədə “mən” haqqında fenomenologiyada xüsusi münasibət var . Rəngarənglik və pluralizm naminə onu qısa olaraq sizinlə bölüşürəm .

Fenomenologiya şüurun istiqamətlənməsindən ( [b]“intensionallıq”[/b] ) asılı olaraq bir neçə layını \təbəqəsini ayırır. Şüur xüsusi halda yalnız kənara \ xaricə - ətraf aləmin predmetlərinə yönələ bilər . Bu halda şüurun ilk layı \ qatı yaranır. Bu halda şüur [b]təəssürat axınından[/b] başqa bir şey deyil. Lakin şüur istiqamətini dəyişib öz-özünə yönələ də bilər , bu halda diqqət obyekti təəssüratlar olur. Bu vaxt şüurda ikinci qat – [b]refleksiya qatı[/b] yaranır. Şüurdakı bu intensionallıq – onu göstərir ki , şüur elə bir fenomendir ki, onun arxasında duran insan “mən”-ini həm göstərə bilər həm də gizlədə bilər. Yəni , [b]şüur və[/b] [b]“onun sahibini” [/b]bir növ ayırırlar. “Şüurun sahibi” , onu (şüuru) yönəldən şüurun özündən fərqlidir. Burada Dekartın məşhur “mən düşünürəm deməli varam” - şüurla “mən”i eyniləşdirmək - prinsipinin əksi görünür. Burada subyekt –obyekt prinsipi bir kənara qoyulur , daha doğrusu tam inkar edilmir , başqa yol axtarılır. Burada şüurun istiqamətini dəyişə bilən [b]“dərin mən”[/b] anlayışı verilir. [b]“Fenomenoloji reduksiya”[/b] adlanan bir prosedura qəbul olunur. Yəni, şüur ətraf aləmə istiqamətlənmiş olanda , şüur bir növ çirklənir , ətraf aləm və öz özünə qərəzli və qeyri obyektiv baxış və təsəvvür yaranır. “Fenomenoloji reduksiya” nəticəsində şüur təmizlənir və [b]“təmiz şüur”[/b] keyfiyyətini alır . Yəni , bu şüurda artıq informasiya axını dayanır , bütün insan növünə məxsus abstrakt insan nümayəndəsinin şüurunun keyfiyyətində olur. Bunu Kantdan sonra , Husserl də [b]“transendental subyekt”[/b] adlandırır. Reduksiya prosesi insanın özünü fikrən transendental subyektlə ( [b]ümumbəşəri şüur[/b] ) eyniləşdirməsidir. Yalnız bu halda şüur qərəzsiz olaraq dünyanı və özünü dərk edə bilər . Reduksiyanın mümkün olması üçün mühakimə yürütməyi dayandırmaq lazımdır. Bu qədər.

Baxın nə qədər [b]Buddizm , Yoqa[/b] və s. bu kimi təlimləri xatırladır. Hər halda şəxsən mənə bu çox maraqlı “yenilik” oldu . Həm də bu mövzu mənə daha yaxın olduğu üçün , məlumatla bölüşmək istədim .

[Vuqar Rehimov]

Bir az məndə bu mövzuda bəsit düşüncəmlə fikirlərimi yazım...

[b]Mən [/b]kiməm? Özümü düşünəndə düşüncəmdə gördüklərim fikirlər olur...Fikirlərin sahibini görmək istəyəndə gördüyüm yenədə fikirlər olur...Əgər bir güzgü olsa idi [b]mən [/b]özüm-özümə baxardım...

[Simruq]

Mən kiməm? Sən kimsən? Biz kimik ? ............O kimdir?

 

Mən kiməm?

Mən heç bir canlıdan, fərqlənməyən bir canlıyam. Mənim daxilimdə itdiy, insanların üstünə hürməy, axmaqlıq və qammazlıq, eşşəylik, öküz kimi işləmək, günəşin insanları qızdaırdığı kimi, sözümlə soyumuş ürəyləri qızdırmaq, şeytanlıq və hər şey daxildi VAR,

Mən it olsaydım, yəni itin cismində olsaydım, mən o itin elədiyinnən artıq bir şey eləyə bilməzdim. İt olub insan cismində, hər şey etmək mümkündü.

Mən kiməm............. Nə yaradacamsa O.

Daxilimdə nəyi yetişdirsəm o da olacam.

 

Maraqlı mövzudu, imkan olanda yazacam.

[roberto5]

Maraqlidi, here oz men-inden danishsa, danisha bilse, maskasiz,filansiz temiz insanlari gore bilerdik(daha dogrusu insani temiz gorerdik). Ona gore de reftarlarimizi mueyyenlesdirerdik.
Bu " men“ cox ters ve inadkardir. Heqiqeti anlamaq ucun gerek bunu zorla "men"-e yedizdirsinler, ustelik de pol agacindan daliyla bassinlar ki, udaq. Yoxsa bu men duzelmez.

[Simruq]

Loru dildə danışacam.

 

Konkret... Hər bir insanın, ən patalok fikiri və düşüncəsi o ola bilər ki o Yaradandı.

Olsun.

Tutalım ki Məmməd Ağa yaradandı, Vasyada özünü Yaradan heysab edir. Bu onların ən patalok fikirləridi.

Əslində bu fikir deyil. Bəli fikir də deyil, düşüncə də deyil. Bu hissdi. Onlar belə hiss edirlər.

 

İnsan deyəndə ki siz məni başa düşə bilmərsiz. Bu sirr ölənə kimi mənimlə olacaq. Deməli burda nəsə var.... Vasya elə hiss edib ki  o Yaradandı, amma bunu etiraf edə bilmir. Hiss eləyir da.

 

Hamı elə bilir ki xüsusi, seçilmiş insandı. Mən bilirəm ki mənim fikirləşdiyim fikirləri, bəlkə də Afrikada, Mabuko da fikirləşir Amma mən özümü seçilmiş heysab edirəm,

 

Vacib deyil, Yaradansan, nəsəsn, Həsən. Vacibdi ki Həsən öz ağlını özü idarə etsin. Maryanetka olmasın. Həsən vacibdi.

 

 

Həyatı necə hiss edirsən elə də görürsən. Bir qum dənəsinə dərin düşüncə ilə baxıb, bütün yaradılışı ona bağlamaq da olar. Bu qum dənəsinə sadə baxıb, yaradılışı onnan açmaq da olar.

 

Mən kiməm?

Mən, sənnən fərqlənməyən bir insanam. Bizi ayıran xırda fərqlərdi.

 

Biz ümumi şeyin, fərqli olan biriyiy.

[roberto5]

qayidaq yenə "mən" -ə 

Bilirik ki, insan yarandigi gunden boyuyur, qocalir. Hər gun, hər saniyə insanı ölümə yaxınlaşdırır. Bunu saxlamaq, mane olmaq mümkün deyil, düzdü?  Bu "mən"-də belədi. hər an inkişafdadı. istər pisinə , istər yaxşısına. Mən bilmirəm , ola bilsin "yerində dayanmaq" da var. Simruq yaxşı bilər. Quranda da ayə var : "biz Səndənik, Sənə dogru qayidacagiq."  Əgər bu "mən"-i dogruya yonəldə bilsən, Haqqa gedən bir "caya" ata bilsən., daim haqqa çata-çata üzəcək. Bu Haqq-da elə bir şeydi ki, qurtarmaz, əbədiyyətdi. sonu bilinməz. və yaxud da əksinə, cəhənnəmin də sonu yoxdu.

"Mən"-in əsasını əql və nəfs təşkil edir. Əql ilə nəfs həmişə üz-üzədi, mübarizədədi. Əql qalib gəlsə , getdin qabaga. bu barədə digər mövzuda danişmağa çalışacam inşallah.

[roberto5]

Simruq

 

 

Biz ümumi şeyin, fərqli olan biriyiy.

 

 

roberto

 

fərqli olmaqdansa yox olmaq yaxsıdı. Fərqlilik insanın "mən"-ni şübhə altına salar. "yox"un bircə ünvanı var.

[Simruq]

 Mən bilmirəm , ola bilsin "yerində dayanmaq" da var.

 

Mən yerində dayanır, ya dayanmır. Biz onu ancaq cismani hiss edə bilirik. Cisim əgər qocalmasa, yorulmasa elə bilərik ki mən inkişaf etmir. Ümumiyyətlə, mən bu cisimsiz nəyəm? Mənəm, yoxsa, yoxsa, yoxsa..... Çoxlu yoxsalar var...

Mən bu günkü günə kimi, özümü bu cisimsiz, təsəvvür etməyə çalışmışam. Təsəvvür yoxdu. Bəs yoxun təsəvvürü necədi?

Yox özü elə təsəvvürdü!

Cisim tam sönür, nə zaman nə məkan hiss olunur. Nə sifətin nə adın var. Bax bu mənəm.

[Simruq]

 

Simruq

 

 

Biz ümumi şeyin, fərqli olan biriyiy.

 

 

roberto

 

fərqli olmaqdansa yox olmaq yaxsıdı. Fərqlilik insanın "mən"-ni şübhə altına salar. "yox"un bircə ünvanı var.

 

 

Yoxun özü də fərqlidi.

[roberto5]

Yoxun özü də fərqlidi.

Ferq sendedi, emi cani

[roberto5]

Mən yerində dayanır, ya dayanmır. Biz onu ancaq cismani hiss edə bilirik. Cisim əgər qocalmasa, yorulmasa elə bilərik ki mən inkişaf etmir. Ümumiyyətlə, mən bu cisimsiz nəyəm? Mənəm, yoxsa, yoxsa, yoxsa..... Çoxlu yoxsalar var...

Mən bu günkü günə kimi, özümü bu cisimsiz, təsəvvür etməyə çalışmışam. Təsəvvür yoxdu. Bəs yoxun təsəvvürü necədi?

Yox özü elə təsəvvürdü!

Cisim tam sönür, nə zaman nə məkan hiss olunur. Nə sifətin nə adın var. Bax bu mənəm.

Yenə tix-tix xanimin nagili başladı. Bəzi dindarlar var adi bir sözü o qədər bəzəyirlər ki, həqiqət gizlənir.

altindan xətt cəkdiyim cumlə bir dənə sözdü. 3 badam, bir qoz.

[azda]

Bu suallara bir çox cavab gələ bilər amma içlərində qəti doğru olan tək cavab , " mən  təkəm , bir dənəyəm "

 

Egolarımı təmin etmək üçün tək olduğum gerçəyi ən yaxşı cavabdır.  

[roberto5]

 

Bu suallara bir çox cavab gələ bilər amma içlərində qəti doğru olan tək cavab , " mən  təkəm , bir dənəyəm "

 

Egolarımı təmin etmək üçün tək olduğum gerçəyi ən yaxşı cavabdır.  

 

guya kimnənsə iki dənədi?))

[azda]

guya kimnənsə iki dənədi?))

 

)))

 

Yox mən fikirləşdiyimi hami fikirləşə bilər.asan cavab.

[Simruq]

Burda nə sözü çatmır.

Mən nə kimi, kiməm?

1.İnamı olan və olmayan kimi.

2.Etibarlı və etibarsız kimi.

3.Dost və  düşmən kimi.

Və.s.

Ata, oğul, Ana, bacı və.s kimi.

Və.s.

Və.s.

Və.s.

KİMƏM?

İnsan cismindəyəm.

Nəyəm, mənəm, cismindəyəm.Cismimin, cismindəyəm. Fikirlərimin, hisslərindəyəm,hisslərimin, cismindəyəm....Hər cismin, cismindəyəm.

[Simruq]

İnsan konkret anlayışı olmayan bir anlayışdı.

[Get lucky]

Mən ... Mənə mən demə .cün mən deyiləm . bir Mən vardir məndə məndən icəri ...

[Simruq]

Kechire bildiyim ve bilmediyim hisslerin neticesinde formalawan insanam. Her wey hisslerden asilidi.

[Blok]

agıl olmayan yerde insanı hissler idare edir

[Simruq]

agıl olmayan yerde insanı hissler idare edir

 

Hissleri aqilnan idare edirsen, yoxsa aqilsiz ?

 

Hansi hissler idare edir ?