Forumçuların yaradıcılığı

^^Paradise_Bird^^ · March 5, 2011

Bu mövzuda forumçuların yaradıcılığı ilə tanış olacağıq və onları qiymətləndirəcəyik.

Buyurun..

Pari*** · March 6, 2011

Görürəm heç kim addım atmaq istəmir ,qoy ilk mən olum.

Əslində bu yazımı başqa mövzuda qoymuşdum bəlkə də aranızda oxuyan olub amma bu mövzuda yerləşdirmək daha uyğundur..Nəzərə alın ki, professional işi deyil..sadəcə yaşadığım hissləri kağız üzərinə köçürmüşəm..

QƏFİL ZƏNG...

Adi günlərimdən birini yaşayırdım. Yenə həmişəki kimi səhər durub işə gəlmişdim, qızğın iş gedirdi, işin sonuna yaxın işlərimi yekunlaşdırırdım...Nədənsə birdən oturub telefonumda xarici bir melodiyaya qulaq asmaq istədim.. məhz həmin melodiya ki, mənə əziz adamın zəngində bu melodiya səslənirdi..axıra qədər həmin melodiyaya qulaq asdım...ozumdə bilmirdim ki, bu melodiya bir də heç vaxt mənim telefonumda səslənməyəcək...O adam birdə mənə zəng etməyəcək..İşin sonuna yaxın hamı kimi məndə tez saatın 6 olmasını gözləyirdim.. nəbiləydimki keçən hər saniyə mənə əziz bir adamımı həmişəlik mənim əlimdən almağa doğru iti addımlarla addımlayır..Əgər bilsəydim vaxtın dayanmasını və birdə getməməsini Allahdan diləyərdim...Bəli, iş vaxti bitdi, hamı kimi məndə evə yollandım...Qış ayı olduğundan hava artıq qaralmışdı...maşının pəncərəsindən bayıra baxıb xəyala dalmışdım. Mənə elə gəlirdiki, yenə evə gedəcəm, adi hərgünki axşamlardan birini yaşayacağam ailəmlə birgə.Lakin qəfil gələn zəng...həyatımı alt-üst etdi..Kaş ki, qulaqlarım kar olaydı o zəngi eşitməyəydim, kaş ki, dilim lal olaydı o zəngə cavab verə bilməyəydim..

Bu zəngə qədər mən dünyanın ən xoşbəxt bir insanı idim, heç bir qəm-kədərim, heç bir problemim yox idi və mənə elə gəlirdiki bu həmişə belə olacaq. Lakin həyatın sərt üzü də var imiş..

Mənə elə gəlirdiki, həmişə o mənim yanımda olacaq, həmişə səslənsəm mənə cavab berəcək, həmişə bir çətinlikyə düşsəm mənə köməyə gələcək. Həmişə onun şən, zarafatcıl, qayğıkeş üzünü görəcəm. Amma belə deyilmiş.. O insanı itirəndən sonra ancaq “kaşki”, “gərək”, “bilsəydim” kəlmələri beynimdə elə hey dolanır. İndiyə kimi elə bilirəmki, hələ də yuxudayam, nəvaxtsa oyanacam və bu qorxunc yuxu sona yetəcək. Hələdə gözləyirəmki, nəvaxtsa yenə işdən evə gələndə o insanın stol arxasında oturub televizor izləyəcəyini və məni gülərüzlə qarşılayacağını görəcəm..bilmirəm bəlkə də doğurdan da mən yuxudayam, bəlkə elə yaşadığımız bu həyat özü bir yuxudur...o isə gerçəklərə qovuşub..

Bircə onu bilirəmki, hər zaman Allahın verdiyi yaşadığım ömür boyunca istər yaxşı günümdə, istər pis günümdə gözüm ancaq onu axtaracaq...

Ağ gəlinlik donunda vağzalı sədası altında ATA evini tərk edərkən..ilk analıq hissini yaşayarkən..ilk ana kəlməsini eşidərkən..övladımı ilk məktəbə yola salarkən..övladıma toy edərkən..nəvəmi qucağıma alarkən...gözlərimi əbədi yumarkən belə yenə də gözlərim onu axtaracaq..

Necə indi hər yerdə onu görürəm, onu axtarıram..küçədə gedərkən çal saçlı birini gördükdə özümü itirirəm, dünya başıma fırlanır..addımlarımı tezləşdirirəmki, tez həmin adama çatıb boynuna sarılım...amma hər dəfə xəyallarım puça çıxır..məyus şəkildə yolumu davam edirəm.Hər dəfə evə eyni yolla qayıdıram.Həmin yolda maşın dayanacağında maşınlara baxan çalsaçlı kişini görəcəyim dəqiqəni səbirsizliklə gözləyirəm..aman Allah insan necə də bir-birinə oxşayarmış! Yox, amma bu o deyil..bu çalsaçlı adam o ola bilməz. Çünki ondan bir dənə idi, və heç vaxtda olmayacaq..

Ona görə yox ki, o mənim ATAMDIR..həqiqətəndə yaşadığı qısa ömründə bir dəfədə olsun valideyninin üzünə ağ olmadı bu adam..bir dəfə olsun kiminsə qəlbinə dəymədi bu adam..kefinin yaxşı vaxtında da əhvalının yaxşı olmayan vaxtında da heç kimi diqqətindən kənarda qoymazdı..heç bir qohumunun ad gününü yadından çıxarmazdı.. adicə bir zənglə insanlara göstərdiyi qayğı ilə onların ani də olsa sevincinə səbəb olurdu..bəlkə də ona görə Tanrı ona məhz bu cür övladlar bəxş etmişdi..daim onun başını ucalara qaldıran oğul və heç vaxt, yoxluğundan sonra belə onun adına ləkə gətirməyən iki qız.

Arzuları yarımçıq qaldı..ən böyük arzusu oğul toyu görmək idi.amma qismət olmadı..bir azca möhlət verilmədi,yəqin qismət deyilmiş..

Oğlun sənin arzuladığın kimi toy etdi özünə..hər şey öz yerli-yerində idi..bütün sənin dostların, iş yoldaşların, bütün qohumlar səbirsizliklə gözlənilən toyda necə lazımdı iştirak etdilər..bircə sən yox idin..amma sən cismən yox idin.. ruhən sən ordaydın çünki bu əziz gündə öz ailəni tək buraxa bilməzdin..sən bizimlə idin..mən buna əminəm.

Bəlkə də həyatından çox istədiyin ilk nəvən sənin yoxluğundan sora ilk dəfə evə gələndə bu danışmağı belə sərbəst bacarmayan balaca qızcığaz bütün otaqları gəzib baba-baba deyə səslənirdi..babanın o şən səsi isə evdə lal bir sükutla əvəz olunmuşdu..Həmin səs-küylü ev deyildi artıq o ev..və heç vaxtda əvvəlki kimi olmayacaqdı..Dostları başına yığıb deyib gülən, nərd oynayan, yeyib-içən səs-küylü insan cismən yoxdu o evdə..səssizlik..........əvəz edib bütün o günləri...lal sükut...............var indi o evdə..

Bundan sonrakı həyatımız öz axarı ilə davam edir.. edəcəkdə..biz istəsəkdə istəməsəkdə..bircə onu bilirəmki,daha ürəkdən gülə bilməyəcəm, daha ürəkdən sevinə bilməyəcəyəm..daha tam xoşbəx olmayacağam..amma onunla təsəlli tapıramki, sənin adını fəxrlə, sənin özünə layiq daşıyıram və daşıyacağam..bircə buna sevinirəm.

Üç ilə yaxın içimdə yığılıb qalanları nəhayət ki, kağız üzərinə köçürməyə qüvvə tapdım özümdə..Bu ürəyimdəkiləri bölüşdüyüm insanlara demək istəyirəmki, ey naşükür insan bəndələri valideynlərinizin qədrini sağlığında bilin..çünki onları itirəndən sonra artıq əliniz heç nəyə çatmayacaq..ancaq yuxularda onları qucaqlayıb oxşaya biləcəksiniz.Sağlığında onların qəlbini incitməyinki, onları itirəndən sonra sizin qəlbiniz inciməsin...

Ardı olacaq...

Edited March 6, 2011 by Pari***

Abbasov J. · March 6, 2011

İcazənizlə, forumçuların rəyini öyrənmək üçün öz şeirlərimi və rus klassiklərindən tərcümələri təqdim edirəm:

ELVİDA

“Elvida!” Bir quş tek qoparaq bu söz

Senin dodağından qelbime qondu...

Üzüme baxarken bir cüt qara göz,

Titrek kirpiklere göz yaşı doldu...

“Elvida!” dediyin o günden beri

Senin xatirenle qoşa düşmüşem...

Yadıma salaraq öten günleri

Acı heqiqeti başa düşmüşem:

Başa düşmüşem ki, bu neçe vaxtı

Qelbimde yaşayan tek sen olmusan...

Gedişinle sınıb ömrümün taxtı,

Getmisen, ele o geden olmusan...

Elvida! İncime, gözelim menim,

Bizim de baxtımız bele getirdi...

Seni tapmışdısa sağ elim menim,

İndi de sol elim seni itirdi...

“Elvida! Get artıq, unutma meni!”

“Yox, yox, unutmaram – ne danışırsan?

Daim yaşadacam qelbimde seni...”

Bu sözler doğruymuş, yoxsa ki, yalan?!

Bilmirem, heç bir şey bilmirem indi...

Cavabsız suallar gör ne qederdi!

Bir şeyi bilirem – yaman çetindi

Senden ayrı olmaq, sensizlik derdi!

“Elvida!” Ağırdır bu sözü demek...

Bu sözde cüt könül vidası durur...

Qarşıda hesretle dolu gelecek,

Arxada ayrılıq nidası durur.

____________________

SEVGİNİN ÜNVANI ÜREKDİR

Keçir aylar, iller, ötür qerine,

Deyişir kainat, deyişir zaman...

Ne vaxtsa terk edib gedecek yene,

Bir defe doğulur dünyada insan.

Hele de doymamış genclik çağından,

Bir de görürsen ki, saça den düşür...

Ayrılıb zamanın varaqlarından,

Qopub düşen her gün ömürden düşür!

İnsan axarıyla gedir zamanın,

Sema üfüqü tek görünmür sonu...

Üreyi sevgiyle vurur insanın,

Yalnız mehebbetdir yaşadan onu.

Kimisi "mehebbet heyatdır" deye

Semender quşu tek odlara yanır...

Kimisi inanmır eşqe, sevgiye,

Kimse mehebbeti efsane sanır.

Kimisi alışır her zaman, her gün

Mehebbet şamında bir pervane tek.

Ünvanı yuvası olsa bülbülün,

Sevginin ünvanı ürekdir, ürek!

Ne qeder heyat var, ötüşür zaman,

Zamanla birlikde yaşayır her kes...

Zamanı susdura bilmeyen insan,

Vuran üreyi de susdura bilmez!

_______________________

ÖZ DÜNYAMA...

Yene öz dünyama qapılıram men,

Göylere atıram xeyal oxumu...

Öz fikir dünyama çekilib bezen

Sanki unuduram mövcudluğumu.

Yene öz dünyama qapılıram men,

Bir an unuduram doğmanı, yadı...

Men özüm burdayam, üreyim burda,

Xeyalım hardasa uzaqlardadı.

Sanki döyüşerek öz varlığımla,

Gah sükut içinde coşuram herden.

Hemsöhbet oluram tenhalığımla...

Yene öz dünyama qapılıram men.

Yene de qelbimde ürek döyünür,

Özüme qaytarır meni tezeden...

Heyat bu dörd bendlik şeire dönür

Öz xeyal dünyama qapılanda men.

_________________________

TENHALIQDAN TENHALIĞA

Yene gece düşür... Yene küçeden

Qapımı kimse yox, külekler döyür...

Tenha penceremi gece zülmeti,

Tenha üreyimi keder bürüyür.

Yene de küçeden hemen ses gelir -

Titrek yarpaqların xışıltı sesi...

Qefil qaraltıtek çökür üstüme

Bir tenha ağacın tutqun kölgesi.

Tamaşa edirem tenha küçeye

Tenha otağımın penceresinden.

Ay da buludlarda gizlenib artıq,

O da tenhalığı duyub deyesen...

Eyvana çıxıram... Qaranlıq, sükut...

Birce bu küleyin avazı gelir.

Örtüb ulduzları tenha bir bulud,

Torpağa tenhalıq örtüyü serir.

Evin qapısı da tenha qalıbdır,

Onu da bu gece külekler döyür.

Tenha penceremi gece zülmeti,

Tenha üreyimi keder bürüyür.

________________________

ÇOX QALIB

İnsanın ömründen qopsa da iller,

Ömre nöqte qoyan ile çox qalıb!

Deyirler, aparıb Saranı seller,

Senise aparan sele çox qalıb!

Ötüb-keçmiş güne "gel" demerem men,

Heyat bir deryadır, göl demerem men.

Sene al leçekli gül demerem men,

Sene layiq olan güle çox qalıb!

Yene üreyime qem düşüb menim,

Güneşli ömrüme çen düşüb menim...

Görsen saçlarıma den düşüb menim,

Deyerem: "O güne hele çox qalıb!"

_________________________

UNUDA BİLMİREM

Unutmaq isterem olub-keçeni...

Söyle, niye geldin heyatıma sen?

Bir vaxt men unuda bilerdim seni,

İndise unuda bilmirem, neden?

Men ele bilirdim, sevgi çiçektek

Ne vaxtsa açılıb, solacaq yene...

Deyirdim, heç zaman sevmez bu ürek,

Sen niye sevdirdin özünü mene?

Axı nece oldu, rast geldim sene?

Bilmezdim, sevmeye qadirmiş ürek...

Seni mavi deniz bexş etdi mene,

Büllur lepelerde su perisi tek.

Dalğalar qoynunda sığındın mene,

"Üşüyürem" dedin, köksüme sıxdım...

Qarışıb mirvari lepelerine,

Sanki bir dalğa tek sahile axdım.

Baxışın dikilib baxışlarıma

Yandırdı ruhumu bir ateş kimi...

"Gözel gözlerin var!" söyledin, amma

Gözümden duymadın mehebbetimi.

Sulardan ayrılıb sahile çıxcaq

İslaq saçlarımda dolaşdı elin...

"Sen yaxşı oğlansan!" söyledin ancaq,

"Sevirem!" demeye gelmedi dilin.

Ani bir tebessüm aldı üzünü,

Köks ötürmeyime gülümsedin sen.

"Zeng ele, unutma meni" sözünü

Söyle, niye dedin, niye dedin sen?

İndi hemsöhbetim xatirelerdir,

Yalnız xatireler yaşadır meni.

Adınsa hele de üreyimdedir,

Hele de unuda bilmirem seni!

__________________________

NECE DEYİM?

Payız yarpağı tek titreyir ürek,

Şeve saçlarını esdirir külek..

Yanıram oduna bir pervane tek!

Dil deye bilmeyir ürek deyeni,

Axı nece deyim, sevirem seni?

Dikirem gözünü o gül üzüne,

Görürem, şeh qonub qara gözüne.

Dayanıb xeyala dalıram yene...

Elime alıram ince elini.

Axı nece deyim, sevirem seni?

Titredi gülüşün, qaçdı dodağın,

Meni bihuş etdi o al yanağın.

Daim üreyimde soraqladığın

Mehebbet ebedi, arzular yeni...

Axı nece deyim, sevirem seni?

"Gedirem" söyledin sen mene, gülüm,

Ele bil od düşdü, alışdı könlüm..

Qoy tekce seninle sevinim, gülüm,

Getme heyatımdan, terk etme meni!

Axı nece deyim, sevirem seni?

_________________________

BİR TEK SÖZÜNLE

Dedim: "Gözle meni, qayıdacağam

Yarpaqlar saralıb sepelenerken..."

Yene baxacağıq üfüqlere biz,

Deniz hezin-hezin lepelenerken.

Yene qarşımızda hemin küçeler

Serilecek uzun bir xalı kimi...

Tükenmek bilmeyen tenha geceler

Bitecek, keçmişin xeyalı kimi.

Sevinc yaşlarını payız buludu

Tökecek yollara izinle senin.

Sönecek uzun bir hesretin odu

Bir tek "Gözleyirem!" sözünle senin!

____________________

ALDADA BİLMİREM

Son defe görüşdük belke de bu gün,

Küsüşmek asandır, barışmaq çetin...

Qelbimde ümidler söndü büsbütün,

Sen özün onların hökmünü verdin!

Üreyimden qopan bu duyğulara

Sende bir heraret. hürmet görmedim...

Bu gün söylediyin o sözden sonra

Sene inanımmı? Ya nifret edim?

Men öz heyatıma qayıtmalıyam,

Her şey deyişecek, keçdikce zaman.

Bilirem, men seni unutmalıyam,

Amma ki, unuda bilmirem, inan!

O son sözlerini salsam da yada,

Sene olan sevgim yumur gözümü.

Men sene bir defe aldandımsa da,

Aldada bilmirem özüm-özümü!

________________________

YENE DE GÖRÜREM

Yene de qarşımda görürem seni,

Ele bil bir anlıq dayanır ürek...

Dinleyib qelbimin düşüncesini,

Üzüne baxıram bir serseri tek.

Dikirem gözümü gözlerine men,

"Bele olmayaydı gerek!" - deyirsen.

Ellerim eline toxunur birden,

"Bağışla!" - deyirem, gülümseyirsen.

Men senden uzağam, bir addım qeder,

Sen mene yaxınsan, ulduzlar kimi...

Yaxınlıq - hesretdir, uzaqlıq - keder,

Bu yaxın uzaqlıq sıxır qelbimi.

Yene de qarşımda görürem seni,

Ele bil bir anlıq dayanır ürek...

Dinleyib qelbimin düşüncesini,

Üzüne baxıram bir serseri tek.

Abbasov J. · March 6, 2011

А.С.ПУШКИН

Я вас любил...

Я вас любил: любовь еще, быть может,

В душе моей угасла не совсем;

Но пусть она вас больше не тревожит;

Я не хочу печалить вас ничем.

Я вас любил безмолвно, безнадежно,

То робостью, то ревностью томим;

Я вас любил так искренно, так нежно,

Как дай вам бог любимой быть другим.

_____________

A.S.PUŞKİN

Mən Sizi sevirdim...

Mən Sizi sevirdim: Bəlkə də hələ

Bu sevgi qəlbimdə sönməyib tamam;

Qoy bu Sizi məyus etməsin belə,

Mən Sizə məyusluq arzulamıram.

Mən Sizi sevirdim, pünhan, gizlicə,

Sıxsa da qəlbimi qısqanclıq, təlaş...

Sizə olan sevgim səmimi, incə,

Beləcə sevəydi Sizi sevən kaş!

Abbasov J. · March 6, 2011

В.М.КИРШОН

Я спросил у ясеня...

Я спросил у ясеня,

Где моя любимая.

Ясень не ответил мне,

Качая головой.

Я спросил у тополя,

Где моя любимая.

Тополь забросал меня

Осеннею листвой.

Я спросил у осени,

Где моя любимая.

Осень мне ответила

Проливным дождем.

У дождя я спрашивал,

Где моя любимая.

Долго дождик слезы лил

За моим окном.

Я спросил у месяца,

Где моя любимая.

Месяц скрылся в облаке,

Не ответил мне.

Я спросил у облака,

Где моя любимая.

Облако растаяло

В небесной синеве.

— Друг ты мой единственный,

Где моя любимая?

Ты скажи, где скрылася,

Знаешь, где она?

Друг ответил преданный,

Друг ответил искренний:

— Была тебе любимая, —

А стала мне жена.

__________________

V.M.KIRŞON

Mən soruşdum göyrüşdən...

Mən soruşdum göyrüşdən:

”Hanı mənim sevgilim?”

Göyrüş cavab vermədi,

Yelləyərək əlini.

Mən soruşdum qovaqdan:

”Hanı mənim sevgilim?”

Qovaq başıma səpdi

Payızın xəzəlini.

Mən soruşdum payızdan:

”Hanı mənim sevgilim?”

Payız öz cavabında

Tökdü leysan yağışı.

Mən yağışdan soruşdum:

”Hanı mənim sevgilim?”

Pəncərəmə yağışın

Səpələndi göz yaşı.

Aya tutub üzümü,

Sevgilimi soruşdum.

Ay gizləndi buludda,

Cavab vermədi mənə.

Mən soruşdum buluddan:

”Hanı mənim sevgilim?”

Bulud əriyib hopdu

Göy səmanın köksünə.

- Mənim bircəcik dostum,

Gördünmü sevgilimi?

Onu haradan tapım,

Haradan soraqlaşım?

Mənim vəfalı dostum

Cavab verdi səmimi:

“Sənin sevgilin olub

Mənim həyat yoldaşım!”

Abbasov J. · March 6, 2011

М.ЦВЕТАЕВА

Мне нравится...

Мне нравится, что вы больны не мной,

Мне нравится, что я больна не вами,

Что никогда тяжелый шар земной

Не уплывет под нашими ногами.

Мне нравится, что можно быть смешной -

Распущенной - и не играть словами,

И не краснеть удушливой волной,

Слегка соприкоснувшись рукавами.

Спасибо вам и сердцем и рукой

За то, что вы меня - не зная сами! -

Так любите: за мой ночной покой,

За редкость встреч закатными часами,

За наши не-гулянья под луной,

За солнце, не у нас над головами,-

За то, что вы больны - увы! - не мной,

За то, что я больна - увы! - не вами!

________________

M.TSVETAYEVA

Nə yaxşı ki...

Nə yaxşı ki, kədərimin səbəbi siz deyilsiniz,

Nə yaxşı ki, mən deyiləm dərdinizə səbəb olan.

İndi bu Yer Kürəsində dayanmışıq hər ikimiz,

Yer Kürəsi bizi heç vaxt atmayacaq öz qoynundan!

Nə yaxşı ki, bu həyatda boş sözlərlə oynamadan,

Lap gülməli görünsək də, şıltaqlıqar etmək olur,

Nə yaxşı ki, əllərimiz bir-birinə toxunan an

Utanmadan, qızarmadan gülümsünüb, ötmək olur.

Minnətdaram sizə... Çünki məni belə sevirsiniz,

Mənə bunca məftunsunuz, məni bilib-tanımadan...

Çünki aylı gecələrdə gəzməmişik hələ də biz,

Çünki günəş bərq vurmayıb bizim üçün göy səmadan.

Nə yaxşı ki, rahat-rahat uyuyurduq gecələr biz,

Seyrə çıxmaq istəmirdik, günəş qürub edən zaman.

Nə yaxşı ki, kədərimin səbəbi siz deyilsiniz,

Nə yaxşı ki, mən deyiləm dərdinizə səbəb olan.

Pari*** · March 9, 2011

Bu yazım isə birincidən fərqli olaraq yaşanmayan hisslərdir. Tam təxəyyülümdür. Nəzərə alın ki, cızma-qaradır)))qüsurlar varsa da üzürlü hesab edin))))

Mən səni sevirəm...

Mən səni sevirəm...Bu sözü səndən eşitmək necə də xoşdur. Qaranlıq gecə, narın yağış yağır, həzin musiqi səslənir..və sənin pıçıltın: mən səni sevirəm!!!

O gecənin üstündən illər keçib, yenə həmin məkan, yenə həmin qaranlıq gecə, yenə yağış, yenə həminki həzin musiqi...heç nə dəyişməyib o gecədən..bircə sən yoxsan..indi mən dayanıb bu mənzərəni seyr edirəm..sənin pıçıltınsa qulaqımda səslənir..Xəyalın məni lap uzaqlara aparır. Səninlə ilk görüşümüz, səninlə getdiyimiz küçələr, səninlə keçirdiyim hər dəqiqə bir kino kimi gözümdə canlanır..Yanağıma axan göz yaşları fikrimdə canlandırdığım xəyallarımı qarışdırmaq istəyir..tez-tez göz yaşlarımı silirəm ki mənə mane olmasınlar..Əsən sərin meh üzümə toxunduqca sənin əllərinin üzümə toxunduqunu hiss edirəm..Sənin ruhunu hiss edirəm, sənin nəfəsini hiss edirəm..Səni hiss edirəm.Sanki hər tərəfdən əhatəyə alıb məni nədənsə qorumaq istəyirsən..Sənsiz nəfəs ala bilmərəm deyirdin mənə..necə də qəribədir..indi biz ikimizdə eyni şəhərdə nəfəs alırıq..nəfəslərimiz bir-birinə qovuşurmu görəsən? Səni çox özləyirəm..İndi hardasan .. kiminləsən..məni heç yadına salırsanmı? Yoxsa artıq həmin səhifəni birdəfəlik çevirmisən? Bilmirəm artıq heç nə bilmirəm..Suallar elə hey dolanır başımda..Niyə? Nə üçün? Səbəbi nə idi səssiz gedişin? Bəlkə də heç vaxt bilməyəcəyəm ömürlük qaranlıq qalacaq mənə..amma bircə onu bilirəm ki, sən məni sevirdin..o baxışlar, o hisslər, o sözlər, o yuxusuz gecələr yalan ola bilməzdi..Bəlkə də səni günahsız yerə mühakimə edirəm..bəlkə də elə bir səbəbin var idi ki mən özüm sənə get deyəcəkdim..amma məni şübhələrlə baş-başa qoyub getməyini bağışlaya bilmirəm..Necə də qəribədir... “bağışlaya bilmirəm”...elə indicə qarşıma çıxıb mənə “bağışla” desən hər şeyi unudub səni bağışlayaram..

Xəyallarımla baş-başa qaldığım zaman bir səs məni real həyata qaytardı.. xəyal dünyamdan yenidən gerçək həyata qovuşdum..Bu səs körpəmin səsi idi..Həmin görüş yerimizə indi körpəmlə gəlirəm..Sənin adını daşıyan körpəmlə!

Ulianora · March 9, 2011

Əla mövzudur, yazılarınız, tərcümələriniz də yaxşıdır. Bu da mənim kiçik cızma-qaram.

"Ruh satılır"

Fərqli məkanda fərqli zamanda olardım kaş... İsti külək saçlarımı oynadardı, bütün ruhumla hiss edərdim küləyi... Belimi qucaqlayardı ilıq dalğalar, ruhumu oxşayardı ruhumdan uzaqlarda qalan ləpələr. Gözümü dəniz kənarında açıb, isti qumu hiss edərdim, balaca uşaq kimi sevinib, bəzən də nəyisə yada salıb, elə yenə də balaca uşaq kimi ağlayardım... Qaçardım sahil boyu, qorxmadan, üşümədən, ağlamadan, düşünmədən... Qaçardım o sahildən də uzaq sahillərə... Başqa dalğalara, başqa küləklərə. Qaçardım...

Amma qaçmaq olmur.

Ruh satılır, cavandır, amma çox köhnəlib. Ruh satılır, heç nə etməyib ki, yorulsun amma yorublar onu. Kim istəsə, ruh satılır...

Abbasov J. · March 9, 2011

Белла Ахмадулина

По улице моей который год

звучат шаги - мои друзья уходят.

Друзей моих медлительный уход

той темноте за окнами угоден.

Запущены моих друзей дела,

нет в их домах ни музыки, ни пенья,

и лишь, как прежде, девочки Дега

голубенькие оправляют перья.

Ну что ж, ну что ж, да не разбудит страх

вас, беззащитных, среди этой ночи.

К предательству таинственная страсть,

друзья мои, туманит ваши очи.

О одиночество, как твой характер крут!

Посверкивая циркулем железным,

как холодно ты замыкаешь круг,

не внемля увереньям бесполезным.

Так призови меня и награди!

Твой баловень, обласканный тобою,

утешусь, прислонясь к твоей груди,

умоюсь твоей стужей голубою.

Дай стать на цыпочки в твоем лесу,

на том конце замедленного жеста

найти листву, и поднести к лицу,

и ощутить сиротство, как блаженство.

Даруй мне тишь твоих библиотек,

твоих концертов строгие мотивы,

и - мудрая - я позабуду тех,

кто умерли или доселе живы.

И я познаю мудрость и печаль,

свой тайный смысл доверят мне предметы.

Природа, прислонясь к моим плечам,

объявит свои детские секреты.

И вот тогда - из слез, из темноты,

из бедного невежества былого

друзей моих прекрасные черты

появятся и растворятся снова.

_____________

Bella Axmadulina

Artıq neçə ildir, bizim küçədən

Addım səsi gəlir – dostlarım gedir.

Ahəstə addımlar zülmət gecədən

Qopub, pəncərəmə əlvida edir.

Sükut içindədır dostların evi...

Orada nə çalğı, nə oxuyan var.

Yalnız bəzənirlər, geyinib mavi,

Rəssamın çəkdiyi rəqqasə qızlar.

Nə olar... Təki siz oyanmayasız

Bu gecəyarısı, qorxu içində.

Xəyanətə olan ehtirasınız

Çəkib gözünüzə dumandan pərdə.

Tənhalığın üzü sərt imiş yaman,

Qəfil hərlədərək dəmir pərgarı

Qapayır çevrəni, qulaq asmadan,

Eşitmədən acı yalvarışları.

Al məni qoynuna, ey tənhalığım,

Sıx məni köksünə, oxşa, əzizlə...

Qoy səninlə olum, sənə sığınım,

Sənlə nəfəs alım mən bundan belə.

Tək-tənha gəzişib sənin meşəndə

Dinləyim xəzəlin şaqraq səsini.

Qaldırım, yarpağın yerə düşəndə,

Duyum tənhalığın buz nəfəsini.

Sən mənə bəxş elə sonsuz sükutu,

Ulu müdrikliyi, səssiz fəryadı...

İmkan ver, əbədi dönüm, unudum

Öləni, qalanı, doğmanı, yadı...

Duyub müdrikliyi, qoy batım qəmə,

Dərk edim həyatın mahiyyətini.

Təbiət əlini qoyub çiynimə

Qoy açsın mənə öz təbiətini.

Qovub göz yaşını, yarıb kədəri,

Keçmiş xatirələr dönəcək mənə.

Gözəl dostlarımın üz cizgiləri

Bir anlıq görünüb, itəcək yenə.

Edited March 9, 2011 by Abbasov J.

Nesim · April 8, 2011

Xalqim qalibdi dovrana heyran aglayir

Tapilmir derde care edir efgan agliyir

Ummet toredir fitneyi fesad deyerek

Fexri-kainat nebiyyi sultan agliyir

Defteri dunyavu emel gelibdi soldan

Qalibdi cashbash biiman insan agliyir

Bisheref usanmayib etdiklerinden

Gelerek zare bicare noqsan aglayir

Nesimin ezdiler ozunu kesdiler sozunu

Ol sebebden icin-icin punhan aglayir

Nesim · April 9, 2011

Lutfu ilahidir ki, bize dunya dolanir

Arif ol. Ederek zikrini icra dolanir

Fehm ele,kimdir ariflerin arifi

Cemi adlar icinde xatemul enbiya dolanir

Qelbimi saxlamisam izzet ile yanimda

Cun onun koshesinde rehmeti imza dolanir ( menbeyi var)

Gulden eziz gulumuz esqinin qurbani oldu

Gor ki cennet meleyi aleme rusva dolanir

Ey Nesim, coxlari secmis adina sair leqebin

Sanmasinlar sende de bir bele sevda dolanir

Nesim · April 11, 2011

Eshqimi fash etdi qubarim dile geldi

Dozmedi giryanima yarim dile geldi

Yoxluqdan umma meded sonu hecdir

Yoxsa da varsa da var mendedi varim dile geldi

Sendeki oda yanmagin sebebi men olsaydim ger

Eshqine diz cokerdim egyarim dile geldi

Goster mene eshqin sedasin dediler

Bayatim,shurum, qatarim dile geldi

Sordum insanliga varmi Nesimin hesretin ceken?

Dord gozle gozlerem seni mezarim dile geldi

Abbasov J. · April 18, 2011

Məşhur şeirdən daha bir tərcümə:

М.МАТУСОВСКИЙ

Старый клён

Старый клён, старый клён, старый клён стучит в стекло,

Приглашая нас с друзьями на прогулку.

Отчего, отчего, отчего мне так светло?

Оттого, что ты идёшь по переулку.

Снегопад, снегопад, снегопад давно прошёл,

Словно в гости к нам весна опять вернулась.

Отчего, отчего, отчего так хорошо?

Оттого, что ты мне просто улыбнулась.

Погляди, погляди, погляди на небосвод,

Как сияет он безоблачно и чисто.

Отчего, отчего, отчего гармонь поёт?

Оттого, что кто-то любит гармониста.

____________________

M.MATUSOVSKİ

Bilirsənmi...

Ağcaqayın döyəcləyib pəncərəmin şüşəsini,

Gəzintiyə dəvət edir dostlarımla birgə məni.

Bilirsənmi, niyə belə sevinirəm, gülür üzüm?

Çünki səni bu gün səhər küçəmizdən keçən gördüm.

Qar əriyir, yağış kəsir, günəş saçır ömrümüzə,

Sanki bahar geri dönüb, yenə qonaq gəlir bizə.

Bilirsənmi, niyə belə sevinirəm? Çünki bu gün

Küçəmizdən keçərkən sən mənə baxıb gülümsündün.

Parıldayır büllur kimi, su tək təmiz mavi səma,

Parlaq günəş təbəssümlə işıq saçır yollarıma.

Bilirsənmi, niyə qarmon nəğmə deyir, gəlir dilə?

Çünki kimsə ifaçını sevir böyük məhəbbətlə!

Breeze_ · June 1, 2011

Qəmli gözlər

"Əlvida" - bu sözdən hamı çəkinir,

Onun acısını aşiqlər bilir,

Bəzi vaxt sevilən sevənə deyir,

"Qəmli gözlərinə baxa bilmədim."

Son dəfə səninlə söhbət edəndə,

"Əlvida" sözünü sənə deyəndə,

Al yanaq üzündə kədər görəndə,

Qəmli gözlərinə baxa bilmədim.

"Sonuncu görüşdür" - deyib susanda,

Titrəyən əlindən bərk-bərk tutanda,

Cəsarət göstərib elə o anda,

Qəmli gözlərinə baxa bilmədim.

Göz yaşı axıdıb, sən ağlayarkən,

Məni son ümidlə qucaqlayarkən,

"Tərk etmə, sevgilim" - mənə deyərkən,

Qəmli gözlərinə baxa bilmədim.

Bəlkə də sən mənə nifrət edirsən,

Bəlkə də qəlbində hələ sevirsən,

Tək mən yox, özündə yaxşı bilirsən,

Qəmli gözlərinə baxa bilmədim.

Ayrıldıq, ürəyim ağradı yaman,

Mən oldum o təmiz qəlbi sındıran,

Heç vaxt unutmaram, necə o zaman,

Qəmli gözlərinə baxa bilmədim.

Sənin tarixinin mən bir parçası,

Yalandır ürəyin daşdan olması,

Qəlbimi köksündən lap çıxarası,

Qəmli gözlərinə baxa bilmədim.

Görüşdük səninlə qısa bir müddət,I

Ən xoşbəxt anları yaşadıq əlbət,

Nəinki aşkarda, həmçinin xəlvət,

Qəmli gözlərinə baxa bilmədim.

Sənin xəyalını salarkən yada,

Bu gecə görmüşəm səni röyada,

Bilmirəm nə üçün hətta orada,

Qəmli gözlərinə baxa bilmədim.

Arzumdur qarşına çıxsın qismətin,

Qəmli gözlərindən kədəri silsin,

Qoy heç kəs bir daha sənə deməsin:

"Qəmli gözlərinə baxa bilmədim."

Dark Lady · June 1, 2011

Çoxdan yazmışam bu şeiri. Çapa da gedib. Çox tənqid etməyin, həqiqətən çoxdanın şeiridir. Azı 6 il var.

Sənin otağını axtarır gözüm,

Baxışım dikilib pəncərənizə.

O evin içində yoxamsa özüm,

Ürəyim hər axşam qonaqdır sizə.

Dodağım ismini pıçıldayarkən,

Küləklər yetirsin səsimi sənə.

Sənin mənzilində olmasam da mən,

Qəlbində ki varam, bu yetər mənə.

Bu şeir bədahətən deyilib. Sonradan qələmə almışdım.

Breeze_ · June 1, 2011

Səni görməmək

Səni heç görməmək mənə çox çətin,

Sən mənim döyünən ürəyim oldun.

Əlim əllərinin çəkir həsrətin,

Tanrıdan yeganə istəyim oldun.

İndicə danışdıq, gəlmə söylədin,

Amansız bir sərtlik hiss etdim səndə,

Səni görməməyi mənə əmr etdin,

Laqeyid olmusan təkcə dilində?

Niyə aldadırsan özün-özünü?

Niyə qaçırsan ki bu həqiqətdən?

Gizlətmə sevgini, söylə sözünü,

Danış sevgilinə məhəbbətindən.

Sevgi baxışların məni itirdi?

“Sevgilim” bir daha demirsən mənə,

Mənə soyuqluğun zülm gətirdi,

Arzumdur “Sevgilim” eşidim yenə.

Breeze_ · June 1, 2011

Ata

Ata həsrətiylə yanır ürəyim,

Atadır hər arzum, istək, diləyim,

Vəfasız həyatda bircə köməyim,

Onsuz elə bil ki, zaman dayanır,

Ata nəsihəti könlüm axtarır.

Evin yetim qalıb, ocağın başsız,

Qoydun getdin bizi, vaxtsız zamansız,

Qalmışıq tək-tənha, gücsüz, əlacsız,

Həyatda yoxluğun ürək dağlayır,

Ata nəsihəti könlüm axtarır.

Doymayıb bizlərdən nigaran getdin,

Qohumlar yolunda canını verdin,

Hamıya əl tutub, yaxşılıq etdin,

Etdiyin yaxşılıq bizə qayıdır,

Ata nəsihəti könlüm axtarır.

Sən mənə həm Ata, həm dost olmusan,

Arxamda çəpər tək daim durmusan,

Bizi ömür boyu sən qorumusan,

Məs dayaq olmağın məni saxlayır,

Ata nəsihəti könlüm axtarır.

“Bir vaxt deyəcəksiz...” - bizə söylərdin -

“Belə atam vardır...” tez-tez deyərdin,

Bu zaman kövrəlib, üzdə gülərdin,

Qəlbim o gülüşçün necə darıxır!

Ata nəsihəti könlüm axtarır.

Ey Atam, rahat get, qalma nigaran,

Fəxr et övladlarınla, sevin, qürurlan,

Yaddaşlarda qalan, ey müdrik insan!

Sənintək insanlar daim yaşayır,

Ata nəsihəti könlüm axtarır.

Breeze_ · June 2, 2011

Həsrətində

Bu sirli dünyada nələr baş verir?

Bir zaman gələnlər, bir zaman gedir,

Qoca da, cavan da lur ki deyir:

"Bir anlıq keçmişə dönmək istərdim."

Bəs mənim istəyim nə olar sizcə?

Aşkar mı söyləyim, yoxsa gizlicə?

İmkanım olsaydı, elə indicə,

Bir anlıq keçmişə dönmək istərdim.

Axşamlar əl-ələ tutub gəzməyə,

Ala gözlərini bir də görməyə,

"Səni çox sevirəm" yenə deməyə,

Bir anlıq keçmişə dönmək istərdim.

İncə əllərindən bərk-bərk tutmağa,

İpək saçlarını tumarlamağa,

Əbədi səninlə qoşa qalmağa,

Bir anlıq keçmişə dönmək istərdim.

Taleh qovuşdurdu bizi, bəs nədən

Sonradan o səni ayırdı məndən...

Yalnız sənə görə, hətta cənnətdən,

Bir anlıq keçmişə dönmək istərdim.

Yağmurlu bir gecə, ayrılan zaman,

Gözümün içinə baxırdın yaman.

Həmin o gecəyə düşməyə, inan,

Bir anlıq keçmişə dönmək istərdim.

Elə bil o gecə sən hiss edirdin,

Əlini əlimdən çəkə bilmirdin,

"Vax gələr deyərsən" - mənə söylədin -

"Bir anlıq keçmişə dönmək istərdim."

Sevən gözlərini məndən çəkmirdin,

Sanki baxışınla nə isə deyirdin,

Poza bilməsəm də yazını sənin,

Bir anlıq keçmişə dönmək istərdim.

Həyat aldı səni mənim əlimdən,

Qoruya bilmədim səni əcəldən,

Acı taleyini dəyişməyə mən

Bir anlıq keçmişə dönmək istərdim.

Hər gün məzarını qucaqlayıram,

Göz yaşı axıdıb, mən ağlayıram,

Şəklinə baxaraq təkrarlayıram:

"Bir anlıq keçmişə dönmək istərdim."

Breeze_ · June 2, 2011

Əbədi məhəbbət

İllər ötsə belə, saçım ağarsa,

Həyat yorsa məni, qüvvədən salsa,

İnan ki, Əzrayıl canımı alsa,

Sevərəm mən səni, sən sevməsəndə,

Daim sevəcəyəm, unut desəndə.

Dinlə sözlərimi, olsun xəbərin,

Deyirəm biləsən, olasan əmin,

Hətta canımı da yolunda sənin

Verərəm mən qurban, sən verməsəndə,

Daim sevəcəyəm, unut desəndə.

Şirin söhbətlərin, gözəl vaxtların,

Xoş xatirələrin, həmin çağların,

Sənli günlərimin, xoşbəxt anların,

Bilərəm qədrini, sən bilməsəndə,

Daim sevəcəyəm, unut desəndə.

And içdik bir olaq, sadiqəm anda,

Həm gözəl, xoş gündə, həm də yamanda.

Əmin ol hər zaman, hər bir cahanda,

Gəzərəm mən səni, sən gəzməsəndə,

Daim sevəcəyəm, unut desəndə.

Eşqdə qürur olmaz, əsl eşqdirsə,

Sənintək sevənlər bunu bilmirsə,

Səndən fərqlənərək amma mən isə

Əyərəm qəddimi, sən əyməsəndə,

Daim sevəcəyəm, unut desəndə.

Bu qəddar həyatda çarəsiz olsaq,

Bir çıxış tapmayıb ümidsiz qalsaq,

Məcburən səninlə əgər ayrılsaq,

Çəkərəm qəm-kədər, sən çəkməsəndə,

Daim sevəcəyəm, unut desəndə.

Sənə çox demişəm, deyim bir daha,

Ölsə ümidimiz əgər sabaha,

Yeganə ümidim böyük Allaha

Edərəm mən dua, sən etməsəndə,

Daim sevəcəyəm, unut desəndə.

Bir zaman tərk etsən sən öz yarını,

Sonradan ah çəkib, tutsan başını,

Al yanaqdan axan göz yaşlarını,

Silərəm mən sənin, sən silməsəndə,

Daim sevəcəyəm, unut desəndə.

Hər zaman olaram mən həsrətində,

Səni axtararam günün birində,

Yüzlərlə, minlərlə insan içində,

Görərən mən səni, sən görməsəndə,

Daim sevəcəyəm, unut desəndə.

Silərəm ömrümün sənsiz hissəsin,

Çıxıb getsən belə, gəlməsə səsin,

Bir doldurduğumuz eşq piyaləsin,

İçərəm tək özüm, sən içməsəndə,

Daim sevəcəyəm, unut desəndə.

Hər nəyi unutsan, bu qalsın yadda,

Qoy bilsin qohum da, qardaş da, yad da,

İlk görüş yerinə həmin saatda,

Gələrəm hər o gün, sən gəlməsəndə,

Daim sevəcəyəm, unut desəndə.

Ayrılsaq, sonradan mənə rast gəlsən,

Heç nə söyləməyib getmək istəsən,

"Ömrümün mənası, həyatım sənsən",

Deyərəm mən sənə, sən deməsəndə,

Daim sevəcəyəm, unut desəndə.

Əssə də küləklər, qopsa da tufan,

Bütün bəşəriyyət məhv olsa, inan,

Əgər son anımda verilsə imkan,

Öpərəm şəklini, sən öpməsəndə,

Daim sevəcəyəm, unut desəndə.

Yenidən həyata gəlsəm, çox aydın,

Görərəm ləzzətin o saatların,

Birgə getdiyimiz sevgi yolların

Gedərəm mən yenə, sən getməsəndə,

Daim sevəcəyəm, unut desəndə.

Sənsiz mən, ey zalım, axı neyləyim?

"Sevirəm" kəlməsin kimə söyləyim?

Ucadan deyirəm, eşid, sevgilim!

Ölərəm mən sənsiz, sən ölməsəndə,

Daim sevəcəyəm, unut desəndə.

Breeze_ · June 2, 2011

Bağışla

Bu gecə tənhayam, qəlbim sıxılır,

Məhəbbət aləmim uçub dağılır,

Ürəyim çırpınır, gözüm qaralır,