Xoşladığınız Şeirlər 2

[Igolka]

Gedirsen,ne xahiş,ne minnet gerek,

Yalvarmaz eşq üçün seven-sevene!

Senin köksün altda çirpinan ürek

Min sevgi neğmesi yazdirir mene.

Sen bu gedişinle didib qelbimi

Özünü özünden ayiracaqsan.

Ünvanı sehv salmış mektublar kimi

Hardansa,haçansa qayıdacaqsan..

Qarşına fikirli qaya çixanda.

Denize telesen çaya baxanda

Meni xatirladar sene,ezizim,

dözümlü,çağlayan eşqimiz bizim!

Mensiz ömür sürmek,mensiz yaşamaq

Sene o qeder de gelmesin asan.

Menden uzaqlaşan yollarda ancaq

Sen meni,sen meni axtaracaqsan.

Bizim eşqimize şahid çinarin

Boynuna qolunu dolayacqsan.

Ana yurd hesretli durnalar kimi

Qürbetden vetene qayidacaqsan.

Harda ki,temizlik,gözellik görsen,

Şehli çiçeklerden min çeleng hörsen,

Şimşektek parlayib göylerde çaxsan,

En uca zirveden üfüqe baxsan,

Delisov eşqime inanib yene

Sen meni harayla çağiracaqsan,

İnanib üreyin,qelbin deyene

Qelbinin sözune qayidacaqsan.

Özunden özune qayidacaqsan.

N.Hesenzade

[NOIR]

təşəkkür , Ceylin  şirin və incə qəzəldir ) 

Ə. Vahid əvəzsiz şairdir, şifahi xalq ədəbiyyatının meyxana janrını həmin səviyyədən çox yüksəldib.

heca vəznində şeir oxuyarkən, olur ki, bəzi nümunələri barədə düşünürəm, bu şeir necə də acıdı, ya bəsitdi, sanki hərəkətsizdi... dalğalanmır, çırpınmır.... amma Vahidin bütün qəzəlləri canlıdır.

 

Bilsən, gözəlim, sən nə qədər sevgili cansan !

Zülm eyləmə, qoy söyləməsinlər can alansan.

 

Soldurma o gül çöhrəni, aldanma rəqibə,

Öz qədrini bil ki, nə qədər indi cavansan.

 

Əğyarə inanma, gözəlim, qorxuram ondan,

Çox sadəsən, hər söz ki, deyirlər, inanansan.

 

Güldən də, çiçəkdən də, günəşdən də gözəlsən,

Sən baği-məlahət yetirən sərvi- rəvansan !

 

Gördüm, yenə min naz ilə biganəyə baxdın,

Çox şübhəyə saldın məni, bildim nigaransan.

 

Gör bir nə gözəllikdə yetirmiş səni tale,

Həsrət çəkər aləm sənə, məşhuri-cahansan.

 

Vahid, bu qədər səndə ki, var eşqi-məhəbbət,

Dünya qocalıb getsə, çətin sən qocalansan.

[ceylin]

təşəkkür , Ceylin  şirin və incə qəzəldir ) 

Ə. Vahid əvəzsiz şairdir, şifahi xalq ədəbiyyatının meyxana janrını həmin səviyyədən çox yüksəldib.

heca vəznində şeir oxuyarkən, olur ki, bəzi nümunələri barədə düşünürəm, bu şeir necə də acıdı, ya bəsitdi, sanki hərəkətsizdi... dalğalanmır, çırpınmır.... amma Vahidin bütün qəzəlləri canlıdır.

 

 

 Chunki,qezellerinde "Vahid ruhu" sezilir ve onun sehrine bigane qalmaq mumkunsuzdur.)

[monashka12]

Hələ də ayaqda durmağım

möhkəmliyimdən deyil.

Ayaqdayam,

çünki yıxılmağa yer tapa bilmirəm...

 

Məni həmişə kədərli görüb

dərdim böyükdür düşünməyin!

Kədərliyəm,

çünki gülməyə səbəb bula bilmirəm.

 

Və heç vaxt

ətrafımı boş görüb

məni tənha sanmayın!

Ürəyimdə

gizli-gizli daşıdıqlarım var mənim...

 

İlqar Kamil

[monashka12]

Ömrün payızında sevdim, sevildim,

Elə bilirəm ki, ilk baharam mən.

Arxanca sürünən kölgənəm sənin,

Harda qərar tutsan, orda varam mən.

Mey olsan, yanında bir qədəh ollam,

Gül olsan, çətrini öpən meh ollam.

Ot olsan, bir anda dönüb şeh ollam.

Dağ olsan, zirvənə yağan qaram mən.

Başımı qoyaram gündə yüz kərə

Bir yol ayağını basdığın yerə.

Eşqindir ucaldan məni göylərə,

Bu eşqin gücünə minnətdaram mən.

Sevgiyə hədd qoymaq, düzü günahdır,

Cahilin hər işi, sözü günahdır.

Eşqi günah saymaq özü günahdır,

Kim deyir, eşqimdə günahkaram mən?

Özün bir aləmsən, eşqin bir aləm,

Sən olan könüldə nə kədər, nə qəm!

Sənsiz bu dünyanın ən bədbəxtiyəm,

Səninlə dünyada bəxtiyaram mən.

B.Vahabzade

çox gözəl şeirdir, mahnısıda var :)

[monashka12]

Baba Veziroglu

– Gecdir daha -

Yadindami onda Dunya gozel idi,

O mehebbet her sevgiden ezel idi

Kecdi sirin caglar,

Soldu yasil baglar,

Xatireler aglar,

Gecdir daha !

Yadindami, o mehebbet deniz idi,

O duygular her duygudan temiz idi,

Soyuq yeller esdi,

Iller yolumu kesdi,

Xatirladiq besdi,

Gecdir daha !

Xatireler cagirsa da hara gedim ?

Yadindami men seninle xosbext idim,

Olan oldu, kecdi,

Bu xeyallar hecdi,

Bir de sevmek gecdir,

Gecdir daha !

özümdən asıllı olmayaraq bu möhtəşəm şeiri şeir kimi ouxya bilmirəm, elə mahnı kimi  oxunur.

istəyirəm şeir formasında oxuyum alınmır )

Edited July 15, 2015 by monashka12

[monashka12]

Başa tökülən soyuq su,

Hər yanda barıt qoxusu,

Vəzirovun qış yuxusu –

Fövqəladə vəziyyət.

 

Beş canavar, əlli qoyun,

Vicdanı kənara qoyun,

Məclisdə növbəti oyun –

Fövqəladə vəziyyət.

 

Günün gözündən qan axdı,

Gecələr – komendant vaxtı,

Millətimin qara baxtı –

Fövqəladə vəziyyət.

 

Müxənnətlərin qarğışı,

Amansız güllə yağışı,

“Olum ya ölüm” yarışı –

Fövqəladə vəziyyət.

 

Cəlladların ət taxtası,

Zülmlərin sığortası,

Hakimlərin iş qaydası –

Fövqəladə vəziyyət.

 

Zalımların son çarəsi,

Fağırların ah-naləsi,

Fövqəllərin öz tələsi –

Fövqəladə vəziyyət.

 

Vampirlərin susuzluğu,

Ölümlərin ucuzluğu,

Qanunun qanunsuzluğu –

Fövqəladə vəziyyət.

 

Yanvar, 1990

[monashka12]

Beynim çeynəyə bilmir

Gözlərimin udduğunu.

Neynim?!

Bəs niyə bilmir

Canım, maddəm, bədənim

Ruhumun duyduğunu?!

 

Hər can bir ruh üçün deyilmiş.

Bu can bu ruh üçün deyilmiş.

 

Çölümdə: ağıllı əməl həvəsi,

İçimdə: zavallı hıçqırıq səsi,

Çölümdə: bədən, baş - canın hissəsi,

İçimdə: vətəndaş müharibəsi.

 

R.M.

İstanbul

Yanvar, 2000

Edited July 16, 2015 by monashka12

[umniy Nxcivanli]

1990-cı ilin yanvar ayında Naxçıvan MR Şərur rayonunun anklav ərazi olaraq Ermənistan ərazisində yerləşən və keçmiş SSRİ ordusunun hərbiçiləri tərəfindən əhalisi çıxarılaraq erməni çaqqalarına təslim edilmiş Kərki kəndinə həsr olunub...

 

Hər daşı, qayası, tarix izleri,
Dindirsən, dil acar, yeli Kərkinin.
Düşmən, cox oyünmə, bir gün sizləri,
Yuyub aparacaq, seli Kərkinin.

 

Bir ovuc torpağı, nələr bitirdi,
Nələr kəşf eylədi, nələr yetirdi.
Hər gülü, çiçəyi xoş bir ətirdi,
Dərdlərə dəvadır, gülü Kərkinin.

Qoşa səslənibdir, Vətən və Ana,
Onlar bəxş eyləyib, bizi cahana.
Bilirəm, dərd cəkir bizlərdən yana,
Kecməyir, ayları ili Kərkinin.

 

Görsəm camalını, daha nə dərdim,
Öpüb, torpağını, səcdə edərdim.
Yalnız, bu dunyadan rahat gedərdim,
Dəysəydi əlimə, əli Kərkinin.

 

Mətanət Duyğulu, duyğu dənizi,
Muqəddəs Tejgarda, qalıbdır izi.
Hay salıb, haraya səslərdi bizi,
Olsaydı bir anlıq, dili Kərkinin.
Müəllif:-Mətanət Duyğulu.

Edited July 16, 2015 by umniy Nxcivanli

[umniy Nxcivanli]

GƏL DANIŞAQ MƏHƏBBƏTDƏN...

 

Gecə düşdü,zülmət çökdü yollara,
yenə səni düşündüm mən,sevdiyim!...
Həsrət qaldım yanağında xallara,
bəs ölümmü bu həsrətdən,sevdiyim!...

 

Düşünürəm,göz önündə durursan,
həyatımı sən təzədən qurursan...
"Ayrılaqmı?"-təbəssümlə sorursan,
qorxum vardır bu möhnətdən,sevdiyim!...

 

Ürəyimdə yuva qurdum mən sənə,
dəli könlüm,bacarırsan,dönsənə...
Çıx qarşıma,şirin-şirin dinsənə,
mən lal olum səadətdən,sevdiyim!...

 

Dünyaminin söhbətisən-sözüsən,
nəğməsisən,ürəyisən,gözüsən...
Mənim üçün sən həyatın özüsən,
gəl danışaq məhəbbətdən,sevdiyim!...
19.10.82.Ağdaş

[umniy Nxcivanli]

Gah ağladıb, gah güldürdün sən məni,

Bilmirəm ki, gözumdə yaş nədəndi.

Gözləyirəm, tək "Sevirəm" kəlməni,

Sevgi qalan, ömür gəlib gedəndi.

Gəl ağlatma, gözlərimi bir daha,

Bel bağlayaq, gözəl, nurlu sabaha.

Sevgimizi, batırmayaq günaha,

Ömür bizi, nə vaxtsa tərk edəndi.

Müəllif:-Mətanət Duyğulu.

Edited July 16, 2015 by umniy Nxcivanli

[Zamigos]

 

Qatmısan sən yenə də malı mala, nolub ala

qazıyırsan ayağım altda çala, nolub ala

 

Bağı aldın, evi aldın, amma doydum demədin

qoymadın heç mənə bir metrə qala, nə olub ala

 

Neçə ildir ki, imarətlə, ticarət duruşun

getmisən sən qabağa mənsə dala, nolub ala

 

Xəzərə çəkdin hasar, ruhuma qoydun gömrük

mülkü tikdin məni saldın kanala, nolub ala

 

Gah atı, gah nalı, gah mıxı tərifləmisən

vurursan gah mıxa, gah da nala, nolub ala

 

Qız, gəlin orda əsirlikdə qalıb ermənidə

götürürsən evinə gündə xala, nolub ala

 

Ananas, kivi, banan payladı yas süfrəsinə

bircə şey qaldı, durub zurna çala, nolub ala

 

Qərbdən şərqə kimi hər yeri zəpt eyləmisən

keçmisən indi cənubdan şimala, nolub ala

 

İçəri şəhərimizin hər daşı bir tarixdir

çəkmisən tarixi inpırtnı mala, nolub ala

 

Nəcəb qız qalasından xəbərin yoxdu sənin

al onu, sal adına, qoyma qala, nolub ala

 

Pünhanın kəs dilini, çək bazara as divara

gedəcək yaxşı pula, baxsa mala, nolub ala

[Zamigos]

Deyişib dövrü-zaman, hami gümannan danışır.
Molla rüşvətxanadan, kafir imannan danışır.

Bir zamanlar eşşəyimiz arpa beyənməzdi bizim
Indi eşşəyimiz ölüb, atda samannan danışır.

Qalmayıb sevgi- məhəbbət iwıqından bir ümid. 
Məcnun artistlik edir, Leyli yalandan danışır.

Keçmişde məşhur olan qəhrəman aslanlarımız,
Meşəyə girmək ücün indi siçannan danışır.

Istədim dillənib öz haqqımı isbat eliyim. 
Dedilər: pulsuz olan insan ,haçannan danışır.?!

 

Mirze Elekber Sabir

[Zamigos]

Qəfil gün doğsa bir gecə, 
Dünya düm ağ işıqlansa;
Şəhər-şəhər, küçə-küçə,
Otaq-otaq işıqlansa,
Görərik kimlərin əli
kimlərin cibindən çıxır.
Kimlər əyilə-əyilə
kimlərin evindən çıxır.

Qəfil gün doğsa bir gecə,
Min-min gizli günah görsək,
Üstünü örtə bilməsə,
Bu dünyanı çılpaq görsək,
Başımıza hava gələr,
ağlımız çaşar bəlkə də.
Hamı birdən baş götürüb
dünyadan qaçar bəlkə də.

Bu dünyada bəs kim qalar,
Kim böyüdər, uşaqları?!.
...Nə yaxşı ki, bu dünyamız
Yavaş-yavaş işıqlanır...

 

Ramiz Rovshen

[Zamigos]

Bilirəm, intizar içində qalıb,
Hər bir kölgə düşsə, heyrətə dalıb,
Yollara həsrətlə sən göz dikirsən,
Məni görməyəndə hey ah çəkirsən...

Titrək dodaqların pıçıldar hərdən:
“Niyə gəlməz oldun, yox oldun birdən?”
Hicran alovunda əriyəndə sən
Mənim gəlişimlə sönmək istərsən.

Mənim ürəyimi nəbzində dinlə,
Döyünür inan ki sənin qəlbinlə.
Kövrəlir, ağlayır o için-için,
Ağlayır gecikmiş məhəbbətinçin.

Bəlkə də sevmirsən, mən yanılmışam,
Şirin sözlərinə aldanılmışam.
Ürək kitab deyil, açıb oxuyaq,
Bizi də yaşadan ümiddir ancaq

[Zamigos]

Özünlə aparmısan
Günlərimin rəngini.
Kədər mənə bənzəyir,
Qəm kövrəlib sən kimi.
İndi başa düşmüşəm,
Sənsiz hər şeyim hədər;
Səndən sonra heç kəsi
Sevmədim sənin qədər.
Sevgi dolu baxışlar
Şəklindən baxır mənə,
Dönəcəksən bilirəm
Sən əvvəl-axır mənə.
Mən elə bilirdim ki,
Hər şey soyuyub gedər,
Səndən sonra heç kəsi
Sevmədim sənin qədər.
İçimdə tufan kimi
Çağlayır xatirələr,
Göz yaşlarım qurumur,
Ağlayır xatirələr.
Mən kədərdən doymuşam,
Məndən doymayır kədər,
Səndən sonra heç kəsi
Sevmədim sənin qədər.
O qədər yaxın ikən,
Bu qədər uzaq olduq.
Yorulduqmu sevgidən
Biz yarı yolda qaldıq.
Mən əzablar içində,
Sən özün məndən betər.
Sən özün də heç kəsi
Sevmədin mənim qədər…

 

 

Nusret Kesemenli

[monashka12]

https://www.youtube.com/watch?v=RM8w3doCOSI

[monashka12]

https://www.youtube.com/watch?v=klobCaqEtSY

[monashka12]

https://www.youtube.com/watch?v=zNUoJAEWFLk

[Igolka]

Deniz,goy,mehebbet...(Nebi Xezri)

Denizi hediyye verirem sene...

Men dedim, sen baxdın, sen gulumsedin.

Goylerin shefeqi dushdu uzune.

- Men ise... goyleri verirem, - dedin...

Ayrıldıq qeribe hediyyelerle,

Goyler eshqim qeder mene ezizdir.

Ayrıldıq denizle, ağ lepelerle,

Nece aparasan? Deniz denizdir.

Denizi verdim ki, sene hediyye,

Geldiyim sahile gelesen bir de.

Meni gormeyende o menem - deye,

Menimle danıshıb, gulesen bir de.

- Eger gorushmesek, bize dağ olar,

Dedim, neçe defe bele dedim men.

Deniz sahiline qayıtmaq olar,

Goylerin sahili varmı, gedim men?!

Dushundum, ayrıldıq gelenden beri,

Sen menim eshqime çıraq olasan.

Onunçun verdinmi mene goyleri,

Menden goyler qeder uzaq olasan?!

Men bir denizem ki, eshqim seherdir,

Seni dushunurem, ezizim, yene.

Menim dalğalarım xatirelerdir,

Qoy çatsın qelbinin

sahillerine.

Esl mehebbet ki, boyuk hunerdir,

Coshar umman kimi teze arzular.

Menim dalğalarım xatirelerdir,

Orda tufan da var, burulğan da var.

Denizem, eshqimden qaçmaq hederdir,

Men ki, adlayıram çolu, çemeni.

Menim dalğalarım, xatirelerdir,

Gece de, gunduz de tapacaq seni.

İstesen yuxuna gelerem senin,

gelerem deniz kimi.

Uzune inciler çilerem senin,

çilerem deniz kimi.

Yoluna shefeqler seperem senin

seperem deniz kimi.

İstesen uzunden operem herden,

operem deniz kimi.

Adını qelbinin sahillerine

yazaram deniz kimi,

"Sevirem" soylesen bir axsham mene,

Susaram deniz kimi,

Susaram deniz kimi.

Dunyada sakitlik aramadım men,

Gunesh kimi parla,

seher kimi gel.

Goylertek yuxuma gelmek istesen,

Sen aylı, ulduzlu goyler kimi gel.

Adla qucağından gur tufanların,

Men baxım axshamdan sehere kimi.

Adla ağ yoluyla kehkashanların,

Parlasın her ulduz xatire kimi.

Gel, gel qısh gecesinde,

yaz seherinde,

Denizi goylerden ayırmaq olmaz!

Sonsuz kainatın ufuqlerinde,

Sen gorush vaxtını shimsheklerle yaz!

Men gerek neğmetek seni dinleyem,

Sen menim eshqimle, ureyimlesen.

Ne qeder goyler var, sen menimlesen,

Ne qeder deniz var, men seninleyem...

[Igolka]

Elə qəribədir söz də, fikir də

Bu necə duyğudur,qəlbimdə bu an?

Bilsəm gələcəyəm dünyaya bir də

İstərdim göz yumub gedim dünyadan.

Görürəm qar olur yağan yağışlar

İl qışa calanır bahar çağından.

Yumağa cevrilib dostlar, tanışlar

Dərin bir kədərin ağırlığından.

Bəlkə bir ümmandım, damlaya döndüm.

Kiməsə fərəhdir kiminsə dərdi.

Düşmən fərəhini görüb düşündüm

Axır düşmənlərə sevinc də verdim.

Dərdin özündə də yaşayır qurur

Egər ağlasa da o için-için.

Hamıdan kənarda bir gözəl durur

Ah çəkir əlcatmaz məhəbbətiyçin.

Görürəm torpaqdan çinarlanıram

Aya, ulduzlara yol alıram mən.

Oğul şöhrətiylə vüqarlanıram

Nəvələr boyunda ucalıram mən.

Sözlər talelərə axır aramla,

Sən yenə ellərin gəz ürəyini.

Mənim sevgi dolu misralarımla

Açır sevgililər öz ürəyini.

Sahilə baxıram səhər çağında

Verirəm dənizə susmaz qəlbimi.

Xəzərin əbədi coşqunluğunda

Hər dalga ucalır abidə kimi.

Yox, necə ayrılsın söz də,f ikir də

Bu nədim dünyadan, qədim dünyadan.

Bilsəm gələcəyəm dünyaya bir də

Yenə istəmərəm gedim dünyadan...

Nəbi Xəzri

[Igolka]

Yad edib o meni,

Geleri,gelmezmi?

Qelbimden keçeni

Bilermi,bilmezmi?

Baxışı semimi,

Kipriyi sinemi

Bir zerif ox kimi

Delermi,delmezmi?

Men susmaz bir sesem,

Yel olub telessem,

“Sevirem” söylesem,

Gülermi, gülmezmi?

Menimle derdimi

Bölermi,bölmezmi?

Gözde yaş gördümü,

Silermi , silmezmi?

Gelermi,

Gelmezmi ?

Nebi Xezri...

[monashka12]

Ürəyimdə gecəqondu qurmusan.

Qeydiyyatsız zadsız sakin olmusan.

Ürəyimə gəlir ev uçuranlar.

Sənsə həmin daxmada oturmusan.

Tez ol! Tələs! Çıx həmin o daxmadan!

Axı evi uçururlar baxmadan.

Qorxuram ki,daxma uçar başına.

O daxmada oturmusan qorxmadan.

 

‪‎Abdul Taghi‬

[monashka12]

Məni nə vaxtsa görsən,

Məndən salam deyərsən.

Soruşarsan necəyəm,

Yenə çoxmu içirəm,

Yenə çoxmu çəkirəm.

Soruşarsan neynirəm,

Necə gün keçirdirəm.

Çoxmu ağrıyır mədəm?

Təsəlli vermək üçün deyərsən ki,düzələr.

Səndən sonra bilmirsən,heç nələr oldu,nələr.

Sən hardan biləsən ki,ağlayıram gecələr...

Sən hardan biləsən ki,mən nə çəkirəm indi.

Sən hardan biləsən ki,ayrılıq kəlbətindi.

Sən hardan biləsən ki,sənsizlik çox çətindi.

Elə arıqlamışam paltar gendi əynimə.

Pencəyin çiyinləri düz oturmur çiynimə.

Sən bilmirsən,dərdimi deyəmmirəm heç kimə...

İştahım yaman küsüb,yaxşı yemək yemirəm.

Dediklərim nədiki,çoxunu heç demirəm.

Sənin xəbərin yoxdu,heç özüm də bilmirəm...

Sənin xəbərin yoxdu,otağımız toz basıb.

Sənin xəbərin yoxdu,qonşumuz özün asıb.

Sənin xəbərin yoxdu,olmuşam lap it kasıb...

Sən hələ də gözəlsən.

Amma nə gündəyəm mən..

Bu günə düşməyimin günahkarı özünsən. 

Məni ya küçələrdə,ya sahildə görərsən.

Yəqin məni görəndə,acı-acı gülərsən.

Məni nə vaxtsa görsən,

Məndən salam deyərsən.

 

‪Abdul Taghi‬

[Igolka]

Çiyinlerde yerin-göyün qemidir,

Ah çekirsen asimana yetişir.

Qadinsiz ev-

Tufandaki gemidir,

O ne batir,ne limana yetişir.

Agir derdler facienin gücüdür,

Ne sevinib, ne de güle bilirsen.

Qadinsiz ev-

Xestexana küncüdür,

Ne diridir,ne de öle bilirsen.

Felaketde neçe-neçe sirr yatir,

Seni yixir,polad kimi o sinmir.

Qadinsiz ev-

Güneşsiz bir dünyadir,

Ne od yansa, qizinmir ki, qizinmir.

Sen bir quşsan,ruhun sinmiş qanaddir,

Hec baxma ki, külek serin,meh iliq…

Qadinsiz ev-

Ulduzsuz kainatdir,

Hemdemindir sükut ile qaranliq.

Ey kişiler!

Sevginizi ezizleyin cahanda,

Qadinliğin sedaqetdir ilk adı.

Vay o günden-

Ömrun axir aninda,

Gözünüzü qapayanda olmadi!

Nebi Xezri 

[Igolka]

Gözlərinə de ki, 

girməsinlər yuxuma; 

nə kədərli, 

nə sevincli, 

nə şirin vədəli. 

Dodaqlarına de ki, 

çəkilsinlər xəyalımdan; 

pıçıltılı, 

gileyli, 

hədəli! 

Ömrün illəri

çiynimə yığılıb

qalaq-qalaq. 

Nə qəm! 

Gəl bir əbədi an

səninlə 

əl-ələ, 

söz-sözə, 

fikir-fikrə qalaq! 

Bəlkə, bütün ötüb keçən günlər

ən gözəl günün müqəddiməsi imiş. 

Bəlkə də bu nigaranlıq, 

bu incimələr

məhəbbətin sınağı 

sədaqətin səsi imiş.

Resul Rza

[NOIR]

son postdakı şeirə, İqolka xanım, ürəkdən + qoyuram ) davamı gəlsin ) mahnısını da eşitməmiş olmazsız, xoşluyuram həmin mahnını.

" скажи глазам твоим,

пусть в сон мой не приходят

ни яркими ни темными от слез..."

[Igolka]

Ayrılıq dediyin duzlu bir sudur, 

içdikcə göz kimi yandıracaqdır. 

Hicran saatları yetişdi, budur

Bu gün, qorxudurdu məni haçaqdır. 

Daha bundan sonra çıxıb eyvana

yoluma göz dikmə axşam çağları

yollar ayrıcında baxıb dörd yana

gözləmə hər səhər, hər gecəyarı. 

Bəlkə də hər şeyi unudacaqsan: 

yuxudan oyanmış bir uşaq kimi. 

Ancaq hərdən məni yadına salsan, 

gec gəlib, tez gedən bir qonaq kimi. 

Bil ki, sənsiz mənə dar gəlir cahan. 

Qəlbimdə, qanımda, duyğumda varsan

Dünyanın pərişan bağında, canan, 

mən nəğməli bülbül, sən bir baharsan. 

Sənindir bu dövran, bu böyük ölkə. 

Qəm mizrabı vurma telə, sevgilim

Desəm, görüşərik, sən demə, "bəlkə"…

Cavab ver: - Elədir, elə, sevgilim!.. 

Gecələr aya bax, ulduzlara bax, 

gözlərimiz orda birləşəcəkdir. 

Könlün aynasında, a ceyransayaq

eşqin qələmiylə şəklimi çəkdir. 

Xatırında varmı, tez-tez küsüşüb

deyərdin: -Danışma, dindirmə məni

İndi ədaların yadına düşüb

yandırırmı səni, yaxırmı səni? 

Hər zaman saçını darayan zaman, 

həsrət gözlərinə baxıb aynada, 

bil ki, səni sevən, sənə inanan

könül ilqarını pozmaz dünyada. 

Bəlkə bir gün səndən üzüldü əlim

"Xoş keçdi az sürən bir ömrümüz" de. 

Ayrılıq dəmində, aman, gözəlim, 

qoy yadımda qalsın, bir yaxşı söz de! 

Mənsiz bu dünyanın olsan qonağı,

Nə olar, sevgilim, sağ ol təki sən. 

Kim görsə boyasız solğun dodağı,

Onsuz da biləcək, sən mənimkisən.

Resul Rza

[umniy Nxcivanli]

Zəkimxan Yaqub

 

GÖZƏLLƏR

Gözəllər də  buz bulaqlar kimidi,
Öpüldükcə gözəlləşir, durulur.
Vurulanlar elə-belə  vurulmur,
Bir könüldən min könülə vurulur.

Gözəllər də  göy yaylaqlar kimidi,
Çəməni var, çiçəyi var, ətri var.
Sevənlərin ürəyində, ruhunda,
Sevilənin dağlar boyda xətri var.

Gözəllər də  gül dodaqlar kimidi,
Ləzzəti var, nəğməsi var, sözü var.
Yer üzünə  neçə insan gəlibsə,
Hamısının dodaqlarda gözü var.

Gözəllər də  gur ocaqlar kimidi,
İstisi var, işığı var, odu var.
Ürəkləri, könülləri isidən,
Damaqlardan heç  getməyən dadı var.

Gözəllər də  oyuncaqlar kimidi,
Aldanan var, aldadan var, atan var.
Gözəlliyin qiymətini bilməyib,
Dünyasını  beş qəpiyə satan var.

[umniy Nxcivanli]

Nuridə Atəşi – Neylərsən

Ürəyimi sənə açsam,dərdlərimi sənə danışsam

neylərsən mənə görən neylərsən …

Yarama məlhəm istəsəm,sənnən imdad diləsəm

neylərsən mənə görən neylərsən …

Sənsiz ölərəm desəm,sənə səninəm desəm,

səni “sevirəm” desəm neylərsən mənə görən neylərsən…

Yarama məlhəm istəsəm,sənnən imdad diləsəm

neylərsən mənə görən neylərsən

Qarşını kəsib ağlasam, qapını döyub yalvarsam

neylərsən mənə görən neylərsən …

https://youtu.be/JeAM347Tor4

Edited August 4, 2015 by umniy Nxcivanli

[Igolka]

Bəxtiyarlıq

İki əl örtdü gözlərimi.

Söndü işığı dünyanın.

Bu üfüqsüz,

bu sahilsiz,

bu dibsiz qaranlıqda

səni gördüm.

Ellərin dedi mənə:

gözlərinin gülüşünü,

dodaqlarının, qəlbinin

gülüşünü.

ellərinin nəfəsi,

elə yumşaq, elə ilıqdı;

dedim: yəqin

gül üşümür.

Bir ömür qalsaydım belə

əllərinin bu nurlu qaranlığında;

ülfətinin sərxoş qurbanlığında.

Səslərdən uzaq.

Rənglərdən uzaq.

Ellərinin nəvazişindən başqa

hər cürə istəklərdən uzaq.

Mümkünlərdən, gərəklərdən uzaq.

Dünyadan uzaq.

Resul Rza

[Igolka]

Bir gün mənsiz olacaqsan.

Sənsiz olacağam deməyə

gəlmir dilim.

Kim bilir,

hardadır

ömür yolunun finişi.

Ömrümüzü uzadacaqmı

məhəbbət,

kədər,

nifrət,

sevinc;

ya qısaldacaqmı!

Yolumuz döngə-döngədir.

əzizim!

Bu döngələrin

kor dalanı da var.

Baharlı günlərin

ümid qaynağı;

şaxtalı günlərin

talanı da var.

Bir sükut, bir qaranlıq

kəsir qarşını.

Dur!

Qurtar!

Deyirsən, axı,

bitməmiş işlərim,

nə qədər ümidim,

arzum var.

Soyuq bir səs

yandırır beynini.

Möhlət bitdi!

Qurtar!

O sözləri deməyə,

bu sözləri eşitməyə belə

macal olmayacaq.

Bir gün mənsiz qalacaqsan.

Sənsiz qalacağam deməyə

gəlmir dilim.

Xəstə qəlbinə

ağır olacaq bu nisgilim.

Başını qaldır!

Gözlərinin yaşını sil!

Dünyaya bax!

Neçə ulduz sönüb, gedib

yaşı yüz-yüz işıq ili olsa da.

Dənizlər, çaylar quruyub,

dağlar çöküb,

nə qədər ağac qopub kökündən,

nə qədər çiçək solub

milyon illik

ya bir günlük doğulsa da.

Nə qəm, nə kədər!

Hamımız getməliyik;

Vaxt gəlsə haçaq.

Ancaq,

vaxtsız gəlməsin bu vaxt,

gəl yeni il süfrəmizi açaq!

Dolduraq piyalələri.

Qarşılayaq

yaşamadığımız gələcəkdən gələn

səhəri!

Dilimizdə ölümsüz nəqarət!

Var olsun həyat!

Resul Rza

[Igolka]

Qarşımda sənmisən, 

xəyalınmıdır? 

Sevdalı könlümün soltanı dostum! 

Gördüyüm röyamı, 

vüsalınmıdır? 

Nigaran qəlbimin cananı dostum! 

Sənmisən başımı oxşayan öylə? 

Saçımda dolaşan

əllərinmidir? 

Xoş bir nəfəs kimi

üzümdə, söylə

dolaşan dağınıq tellərinmidir? 

Söylə, bu gördüyüm

Həzin qaranlıq

axşamdır, 

zil qara gözlərinmidir? 

Xəyaldır oxşayan məni

bir anlıq, 

sənin ümid dolu sözlərinmidir? 

Kim duyardı

sakit gözəlliyini

dənizin

fırtına, tufan olmasa? 

Vüsalın ləzzəti duyulardımı

ayrılıq olmasa, 

hicran olmasa?! 

Resul Rza.

[Igolka]

  

Hər yerdə, 

hər zaman, 

aradım səni, 

ömrümün baxtını arayan kimi. 

Nə yazıq! 

Amansız hicran tikanı

qanatdı

eşqinlə çırpınan qəlbi. 

Üfüq sapsarı, 

acı köpüklər örtdü

göy suları. 

Yavaş-yavaş söndü günəş

alov dillərini qaldırdı yenə

sinəmdə yatan

həsrət -

amansız atəş. 

Həzin bir axşam

dayandı qarşımda

yollar yarılanmadan. 

Bir günüm keçməyir səni anmadan. 

Ömürümün neçə yarpağı

budağından qopub

sovruldu rüzgara! 

Mənzil hara! 

Möhlət hara! 

Gör nə qədər

gün tökülüb yollara?! 

Gör nə qədər qalıb hələ

ilk bahara! 

Sən

eşqimə güldün

için-için. 

Anlat mənə, 

bəs neçin

axşam qonunca pəncərəmə, 

könlüm yenə səni, 

ilk eşqimin qatilini xatırladı? 

Hər nəğmədən zil qalxdı

qırılmış məhəbbətin fəryadı. 

Gözlərimdə ümid, həsrət, 

neçə kərə - neçə kərə

gileyimi söylədim axşamlara, 

danışdım göy gecələrə. 

Ağır-ağır keçdi buludlar

bəlkə yanıqlı dastanımı

bahara söyləmək üçün? 

Mən həsrətində yandım

necə ki, cadar-cadar torpaq

həsrət çəkər

bir damcı su, 

bir əlvan çiçək üçün. 

Bir damcı salmadan

keçdi buludlar. 

Mən yenə

gözləməkdən yorulmadım. 

Qovruldum yana-yana, 

dözdüm hicrana, 

lakin solmadım. 

Bir damcı salmadan keçdi

döşü dolu buludlar. 

Mən inadımda varam. 

Yeddi dağ ardında gizlənsən

yenə arayıb səni taparam. 

Bütün dünyaya baxsam illər boyu, 

yenə gözündə gözüm var. 

Yüz il danışsam yenə, 

sənə deməyə sözüm var. 

Qoy ayrılıq tikənilə bəzənməsin

son qərar! 

Qoy xəzan yarpaqları kimi

tökülməsin

ümidlər, arzular! 

Sən

ümid verə bilməsən də

həyat namına, 

aldanmaq üçün yol göstər

könlümün istəklərinə, 

şerimin ilhamına. 

Resul Rza

[Igolka]

Çıq-çıq saat işləyir. 

Düşür əbədiyyətə

ömrün geri dönməyən anları. 

Zaman alıb aparır insanları

bugünəcən heç kəsin

qayıtmadığı uzaqlara. 

Vaxt var ikən dünyaya bax! 

Baxıb doymasan belə. 

Bir divara daş qoy! 

Çiçək iylə! 

Saçlarını

sabahın xoş nəsimiylə dara! 

Könlünü aç günəşə, bahara. 

Vaxt var ikən gəl, 

şəfəqləri qarşılayaq

səhər-səhər. 

Sevək, sevilək! 

Fikrimizdən işıqlansın zülmətlər. 

Dodaqlarında açılsın

təbəssüm çiçək-çiçək. 

Vaxt var ikən

əllərinin hərarətindən

isinsin bir insan əli. 

Nə qədər iş var görməli, 

Nə qədər söz var deməli.

Vaxt var ikən

bircə qələm vur, 

bir budaq peyvənd elə. 

Demə, o necə, mən də elə

Düşmənə amansız ol, 

dosta xoşqılıq! 

Vaxt var ikən

elə yaşa, elə çalış

bir gün sən olmayanda

hər kəsə aydın görünsün

yerində qalan boşluq. 

Resul Rza

[Igolka]

Cavanlığa aldanma! 

Səni gücsüzlüyə, 

üz qırışına, 

yorğunluq qışına

tapşırıb gedər. 

Gözəlliyə inanma! 

Səni təəssüflü xatirələrə, 

soyuqluğa, boyatlığa, 

laqeydliyə təslim edər. 

Qəlbinə inan! 

İlk gündən son günə qədər

səninlədir. 

Sənə sədaqətidir ki, hərdən

həzin-həzin

ağrıyır, 

səni də inlədir... 

Resul Rza.

[Igolka]

O vaxtdan illər keçib

Hələ də görüşürük.

Yolumuz ayrılsa da,

Bir yuxuya düşürük.

Niyə lal dayanmısan?

Danış daha, dayanma

Hara yoxa çıxırsan?

Yalvarıram, oyanma..........

[Igolka]

Sen uca bir dağsan,heç yaraşarmi,

Her esen rüzgara boyun eyesen?

Etekden zirvene çiçek boylanır,

Belke o çiçeye gülüm deyesen?

Eteyin belke de çiçek doludur,

Zirvende tek açan çiçek men olum.

Senin xeyalinda,röyanda onlar,

Dünyanda var olan gerçek men olum..

İnternetden aldığım yarım parça şeirdir.Sema Soytürk.

[umniy Nxcivanli]

Vaqif Memmedov

Celladmıdır,durdu menim qesdime,
O gözlere nece baxım,bilmirem.
Alovları eleyir o,üstüme,
O gözlere nece baxım,bilmirem.

 

Tonqallara,ateşlere düş orda,
Alış orda,qovrul orda,biş orda,
Payız orda,bahar orda,qış orda,
O gözlere nece baxım,bilmirem.

 

O gözlerde ''Heyratı'' var, ''Cengi'' var,
Yağış ki,var,duman ki,var, çen ki,var...
O gözlerde gecelerin rengi var,
O gözlere nece baxım,bilmirem.

 

Leli-Mecnun sevgisinden son izdi,
Mehebbete yol başlayan ön izdi,
Ele bil ki,dalğalanan denizdi,
O gözlere nece baxım,bilmirem.

 

O gözlerden nur çilene,dan düşe,
Qüsse-keder uzaq ola,yan düşe.
Qorxuram ki,xata çıxa,qan düşe,
O gözlere nece baxım,bilmirem...

[Igolka]

O tənha könlünə hər an hayandım,

Səni arayandım,səni sayandım…

Hər gün yollarında gəldim,dayandım,

Mən boyda insanı görə bilmədin…