Nil Donald Uolş ( Neale Donald Walsh )

[gonca]

Biz nə ediriksə,özümüz üçün edirik...Bunun ölümə münasibətdə də doğru olduğunu dərk edəndə sən daha heç vaxt ölümdən qorxmayacaqsan.(sonuncu kitab)

[gonca]

ardi:Mənimkilər həmişə sənin ən Uca Düşüncələrin, ən Aydın Sözlərin, ən Böyük Hisslərindir. Bunlardan xali olanların hamısı başqa qaynaqdandır.

İndi fərqləndirmə məsələsi sadə şəkil alır – axı özündəki ən Ucanı, ən Pakı, ən Böyüyü seçmək və qəbul etmək hətta təzəcə başlayan şagird üçün də qəliz olmamalıdır.

Lakin Mən sənə hələ aşağıdakı nəsihətləri də verəcəyəm:

Həmişə ən Uca Düşüncə fərəhi ehtiva edəndir.

Ən Aydın Sözlər həqiqəti ehtiva edənlərdir.

Ən Böyük Hisslər sizin sevgi dediyinizdir.

Hər üçü qarşılıqlı şəkildə əvəz edilə biləndir və həmişə biri digərlərinə aparır. Onların hansı qaydaya yerləşdirilməsi önəmli deyil.

Bu nəsihətlərdən yararlanıb hansı ismarıcın Mən-dən, hansıların isə başqa qaynaqlardan olmasını müəyyən etmək asandır.

Məsələ yalnız bundadır ki, Mən-im ismarıclarıma diqqət yetiriləcəkmi? Onların əksəriyyətinə etinasız yanaşılır. Bəzilərinə həqiqət olmaq üçün son dərəcə yaxşı göründüyü üçün. Digərlərinə  əməl etmək üçün olduqca çətin göründüyü üçün. Əksəriyyətinə, sadəcə, yanlış şərh edildiyi üçün. Bir çoxuna isə qəbul edilmədiyi üçün.

Mən-im ən güclü ismarıcım sınaqdır, amma sən hətta onu da gözardı etməyi bacarırsan. Məhz ona xüsusən etinasız yanaşırsan.

Sadəcə öz təcrübənə qulaq assaydın, sənin dünyan indiki gündə olmazdı. Öz təcrübənə qulaq asmayanda nəticədə onu təkrar-təkrar yaşamalı olursan. Çünki iradəm yerinə yetməyincə Mən-im planlarım pozula bilməz.

Sən ismarıcı mütləq qəbul edəcəksən. Gec, ya da tez.

Bununla belə, səni heç vaxt məcbur etməyəcəyəm. Heç zaman səni vadar etməyəcəyəm. Çünki sənə iradə azadlığı – qərara gəldiyin kimi hərəkət etmək səlahiyyəti vermişəm və heç zaman, əbədi olaraq bu hüququ səndən geri almayacağam.

Lakin Kainatın hansı guşəsində yerləşsən də, eyni ismarıcı daim, təkrar-təkrar göndərəcəyəm. Öz ismarıclarımı sonsuza qədər göndərəcəyəm – ta ki sən onları qəbul edənə qədər, onlar səndə qərarlaşana qədər, sən onları özününkü adlandırana qədər.

İsmarıclarım milyonlarla illər ərzində müxtəlif biçimlərdə, minlərlə müxtəlif anlarda gələcək. Sən, həqiqətən də, qulaq assan, onları buraxa bilməzsən. Onları, doğrudan da, dinləyib etinasız yanaşa bilməzsən. Axı keçmişdə ancaq sən Mən-ə müraciət edirdin, Mən-ə dua edirdin, Mən-dən xahiş edirdin, Mən-ə yalvarırdın. İndi isə  sənə cavab verə bilərəm. O cümlədən elə indi etdiyim kimi.

-Mən haradan bilim ki, bu ünsiyyət Allahdandır? Haradan bilim ki, bu mənim xəyalımın məhsulu deyil?

-Nə fərqi var ki? Məgər görmürsən ki, nəsə başqa bir şeyin köməyi ilə olduğu kimi xəyalın vasitəsilə də o cür asanlıqla səninlə ünsiyyətə girə bilərdim? Zamanın istənilən anında bir və ya bir neçə üsuldan yararlanıb məqsədə tam uyğun olan ən gərəkli düşüncələri, sözləri yaxud hissləri sənə göndərirəm.

Bu sözlərin Mən-dən olduğunu biləcəksən, çünki düzünü desək, öz fikirlərini heç vaxt bu qədər aydınlıqla ifadə edə bilməzdin. Həm də bu suallar barədə haçansa bu qədər aydın şəkildə danışsaydın, onları indi verməzdin.

-Allah kimlərlə ünsiyyətə girir? Bu adamlar necəsə özəl insanlardırmı? Bunun üçün xüsusi hallar varmı?

-Bütün insanlar özəldir və bütün anlar qiymətlidir. Başqalarından daha özəl insan və ya an yoxdur. Çoxları Allahın özəl şəkildə və ancaq özəl insanlarla ünsiyyətə girdiyini düşünməyə üstünlük verir. Bu, insanların əksəriyyətini Mən-im ismarıclarımı eşitməyə və onları qəbul etməyə görə (bunlar başqa-başqa şeylərdir) məsuliyyətdən azad edir və başqalarının sözlərini inanc yerinə qəbul etməyə imkan verir. Əgər başqalarının dünyadakı hər şey barədə Mən-dən artıq eşitdiklərini və indi onları dinləməli olduğunu qərara alıbsansa, onda Mən-i dinləməyə ehtiyacın yoxdur.

Başqalarının Mən-dən eşitdiklərini (onlara elə gəlir) dinləməklə fikirləşməyin ümumiyyətlə lazım gəlməyəcək.

Bu, insanların əksəriyyətinin Mən-im ismarıclarımdan şəxsi səviyyədə üz çevirməyinin ən başlıca səbəbidir.

Birbaşa Mən-dən ismarıclar aldığını etiraf edirsənsə, onların yozumuna görə sorumlu olursan. Bu anın özündəcə Mən-dən alınması tamamilə mümkün olan ismarıcı dərk etməyə cəhd göstərməkdənsə, başqalarına (hətta 2000 il öncə yaşamış digərlərinə) məxsus olan şərhləri qəbul etmək xeyli ziyansız və daha asandır.

Lakin yenə də səni Allahla ünsiyyətin yeni formasına dəvət edirəm. İki yöndə ünsiyyət. Düzünü desək, Mən-i elə sən dəvət edibsən. Və Mən indi birbaşa bu formada zahir oldum ki, sənin çağırışına cavab verim.

-Niyə elə görünür ki, bəzi adamlar (məsələn, İsanı götürək) Sən-in ismarıclarını daha çox eşidirlər, nəinki başqaları?

-Çünki bu adamlar, həqiqətən də, dinləmək istəyirlər. Onlar eşitmək və bu təmasa açılı qalmaq istəyirlər – hətta bu qorxuducu, yaxud ağılsız və ya tamamilə yanlış görünsə də.

-Hətta deyilən yanlış görünəndə də Allahı dinləməyimiz lazımdır?

-Xüsusən də yanlış görünəndə. Hər şey barədə haqlı olduğunu fikirləşirsənsə, onda Allahla danışmağına nə ehtiyac var? Onda irəli get və bildiyinə uyğun hərəkət et. Bununla bərabər, nəzərə al ki, zamanın başlanğıcından məhz belə hərəkət edirsiniz. Həm də gör ki, dünya indi hansı vəziyyətə düşüb. Aydın məsələdir ki, nəyisə əldən buraxıbsınız. Bu da göz qabağındadır ki, anlamadığınız nəsə var. Anladığınız sizə düzgün görünməlidir, çünki “düzgün” anlayışı sizin tərəfinizdən razılaşdığınız nəyisə müəyyən etmək üçün istifadə olunur. Əldən buraxdığınızı “yanlış” saymağa üstünlük verirsiniz.

Qalan yeganə yol “Yanlış saydıqlarımın hamısı gerçəklikdə “düzgün” olsaydı, nə baş verərdi?” sualını verməkdir. Bunu hər bir böyük alim bilir. Alimin hazırladığı işə keçməyəndə bütün fərziyyələri bir kənara qoyub yenidən başlayır. Bütün böyük kəşflər haqsız görünmək arzusu və bacarığı əsasında edilib. Və burada vacib olan da budur.

Öz-özünə “Allahı artıq tanımışam” deməyi tərgitməyənə qədər Allahı dərk edə bilməzsən. “Artıq Allahı eşitmişəm” düşüncəsini tərk etməyənə qədər Allahı eşidə bilməzsən. Sən Mən-i artıq tanımaq iddiana son qoymayana qədər Həqiqətimi sənə məlum edə bilmərəm.

ardi:-Lakin mənim Allah barədə həqiqətim Sən-dən qaynaqlanır.

-Bunu kim dedi?

-Başqaları.

-Bu başqaları kimdir?

-Başçılar. Nazirlər. Ravvinlər. Keşişlər. Kitablar. Bəli, aman Allah. Nəhayət, Bibliya!

-Onlar etibarlı qaynaqlar deyil.

-Deyil?

-Xeyr.

-Bəs onda nələrdir?

-Hisslərini dinlə. Ən Ali Düşüncələrinə fikir ver. Öz təcrübəni nəzərə al. Və bunlardan nəsə müəllimlərinin sənə söylədiklərindən və ya kitablardan öyrəndiyindən fərqlənəndə sözləri unut. Sözlər Həqiqətin ən etibarsız bələdçisidir.

-Sən-ə o qədər çoxlu söz demək istəyirəm, o qədər çox şey barədə soruşmaq istəyirəm... Həm də bilmirəm, nədən başlayım. Məsələn, bu: niyə Öz-ünü elə aşkarlamırsan ki, hamımız bunu başa düşə bilək?

-Bunu dəfələrlə etmişəm. Həm də bunu yenidən edirəm – birbaşa indi.

-Yox. Mən inkarı mümkünsüz olacaq şəksiz vəhy aktını nəzərdə tuturam.

-Məsələn?

-Misal üçün, bu dəqiqə gözlərimin qarşısında zahir ol.

-Mən indi elə birbaşa bunu edirəm.

-Harada?

-Hər yerdə - hara baxsan.

-Yox e-e, mən elə nəzərdə tuturam ki, bu, şəksiz-şübhəsiz olsun, heç kim bunu inkar edə bilməsin.

-Bu nəyə bənzəyərdi? Mən-im hansı biçimdə və ya görkəmdə təzahür etməyimi istəyərdin?

-Əslində malik olduğun biçimdə, həmin görkəmdə.

-Bu, mümkün ola bilməzdi. Məsələ bundadır ki, Mən-im sizin anlaya biləcəyiniz biçimim və ya görünüşüm yoxdur. Mən sizin anlaya biləcəyiniz biçim və ya görünüşü qəbul edə bilərəm, amma o zaman hamı nəticə çıxaracaq: onların gördükləri elə Allahın yeganə həqiqi formasıdır. Lakin axı bu, saysız-hesabsız miqdardan yalnız biri olacaq. Adamlar düşünürlər ki, Mən – onların görmədikləri deyil, gördükləriyəm. Lakin Mən – hər bir yeni anda seçdiyim varoluş deyil, Böyük Görünməzəm. Mən müəyyən mənada O-yamsa, əslində O deyiləm. Mən aşkarlanmazlıqdan əmələ gəlir və  həmişə ona dönürəm. Amma Mən-im düşündüyüm kimi adamların Mən-i anlaya biləcəyi bu və ya başqa bir biçimdə gələndə adamlar bu andan etibarən və əbədilik Mən-ə elə bu formanı aid edirlər. Və Mən istənilən başqa biçimdə digərlərinin yanına gələndə birincilər deyirlər ki, ikincilərin yanına gəlməyim, çünki ikinci dəfə birinci dəfədəkinə bənzəmirəm və həmincə sözləri demirəm – bu necə Mən ola bilərəm ki?

Başa düşürsən, elə buna görə də Öz-ümü hansı biçimdə və qaydada aşkarlamağımın heç bir önəmi yoxdur – hansı qaydanı seçsəm də, hansı biçimi qəbul etsəm də, heç biri mübahisəsiz olmayacaq.

-Amma Sən Kim olmağın barədə şübhələrdən və suallardan xaric həqiqətin sübutu üçün nəsə etsəydin...

-Fərqi yoxdur, kimsə deyəcəkdi ki, bu, şeytandandır, ya da sadəcə, kiminsə təxəyyülüdür. Ya da daha nəsə, amma Mən yox. Mən hətta Öz-ümü Qadir Allah, Səmanın və Yerin Ağası kimi açsaydım, dağları yerindən oynatsaydım ki, bunu sübut edim, fərqi yoxdur, kimsə deyəcəkdi: “Bu, İblisdəndir”.

Və bu olmalı olduğu kimidir. Axı Allah İlahi “Mən”ini İlahi “Mən”ə zahiri müşahidədən deyil, daxili təcrübədən göstərir. Daxili təcrübə İlahi “Mən”i kəşf edəndə zahiri təzahürlər gərəksizdir. Lakin zahiri təzahürlər vacibdirsə, o zaman daxili təcrübə mümkün deyil.

Vəhy barədə xahiş edirlərsə, o, təzahür edə bilməz, axı özlüyündə belə bir xahiş yoxluğun və indiki anda Allahdan heç nəyin açıqlanmamasının təsdiqidir. Belə bir qoyuluş müəyyən təcrübə doğurur. Çünki sənin düşüncən nəyə toxunursa, yaratmağa qabildir və sözlərin məhsuldardır. Sənin birgə götürülmüş düşüncə və sözlərin olduqca effektli şəkildə gerçəklik yaradır. Buna görə də hiss edəcəksən ki, Allah hazırda zahirlənməyib: axı O, zahir olsaydı, O-ndan bunu etməyi istəməzdin.

-Yəni mən istədiklərimin hamısını diləyə bilmərəm? Sən deyirsən ki, nəyinsə barəsində yalvaranda bununla da onu özümüzdən itələyirik?

-Bu, əsrlərlə verilən sualdır və ona hər dəfə cavab verilib. Siz ya cavabı eşitmirsiniz, ya da ona inanmaq istəmirsiniz. Bu sual yenidən cavablandırılır – indiki istilahlarla, müasir dildə: barəsində xahiş etdyinə malik ola bilməzsən, həmçinin arzuladığına malik ola bilmədiyin kimi. Bu ona görədir ki, sənin xahişin özlüyündə yoxluğun təsdiqidir və nəsə istəmək barədə sözlərin yalnız ona işləyir ki, sənin gerçəkliyində bunun yoxluğunun təcrübəsini törətsin. Beləliklə, dua-yalvarış deyil, dua-təşəkkür düzgün ibadətdir.

Öz gerçəkliyində yaşamaq üçü seçdiyin təcrübəyə görə Allaha əvvəlcədən təşəkkür edəndə, əslində, gerçəklikdə ... nə varsa, ona görə təşəkkür edirsən. Beləliklə, təşəkkür Allah üçün daha qüdrətli bəyanatdır: sən diləyənə qədər Mən-im artıq cavab verməyimin təsdiqidir. Deməli, heç vaxt istəmə. Təşəkkürünü bildir.

-Bəs əvvəlcədən nəyə görəsə Allaha minnətdaramsa, amma bu “nəsə” baş vermirsə, onda necə? Axı bu, dərin sarsıntıya gətirib çıxarda bilər.

-Minnətdarlıqdan Allahla oyunbazlıq, Kainatı aldatmaq aləti kimi istifadə etmək olmaz. Özün özünə yalan deyə bilməzsən. Ağlın sənin düşüncələrinin həqiqətini bilir. Axı sənin gerşəkliyində bunun olmadığnı tamamilə aydın şəkildə anlayraq deyirsən: “Allah, flan- flana görə sənə təşəkkür edirəm”. Bunun Allaha səndən daha az aydın olduğunu və bunu sənin üçün yaradacağını gözləməyinə dəyməz. Allah sənə məlum olanı və bildiyinin sənin gerçəkliyində təzahür olunduğunu bilir.

-Bəs onda olmadığnı bildiyim şeyə görə doğrudan da necə minnətdar ola bilərəm?

-İnam. Əgər sənin olan-qalan inamın xardal dənəsi boyda varsa, dağları yerindən oynadarsan. Sən bilirsən ki, bu, belədir, çünki Mən dedim ki, bu, belədir, hətta sən istəməzdən əvvəl demişəm, Mən artıq cavab vermişəm. İstənilən mümkün üsulla, adını xatırlatdığın Müəllimlə sənə demişəm və söyləmişəm: seçdiyin Mən-im adımla seçilirsə, elə də olacaq.

-Amma yenə də adamların çoxu deyir ki, onların duaları cavabsız qalır.

-Heç bir dua – dua isə nə ki mövcuddur, onun coşqun təsdiqindən başqa bir şey deyil – cavabsız qalmır. Hər bir dua, hər bir fikir, hər bir təsdiq, hər bir hiss yaradır. Bu, sənin gerçəkliyində nə qədər coşqunluqla qavranırsa, təcrübəndə də o qədər təzahür edəcək.

Duanın cavabsız qaldığı deyiləndə, bax, bu baş verir: ən hərarətli kəlmə, yaxud hiss hərəkətə keçir.

Bununla belə, bunu da bilmək pis olmazdı və bütün sirr bundadır: bir fikrin ardında həmişə Təşkiledici və ya Nəzarətçi deyilən başqa bir fikir durur. Sanki seçdiyini əldə etməyi xahiş edirsənsə, bu, xeyli dərəcədə əskik olacaq, çünki hər bir duanın arxasında duran Təşkiledici fikir istədiyinin hazırda səndə olmaması fikri olacaq. Bu Təşkiledici fikir sənin gerçəkliyin olur.

Buna üstün gələn yeganə Təşkiledici Fikir inamdan törəyən düşüncə olacaq: Allah istənilən hər şeyi mütləq verər.

Allahın istənilən arzuya həmişə “bəli” deyəcəyi inamının əvəzinə özlüyündə xahişə ehtiyac olmadığının intuitiv şəkildə dərki olanda dua prosesi xeyli dərəcədə sadələşir. O zaman dua təşəkkür duası olur. O, artıq qətiyyən xahiş deyil, nə ki var, ona görə minnətdarlığın təsdiqidir.

-“Dua - olan hər şeyin təsdiqidir” deyəndə onu nəzərdə tutursan ki, Allah heç nə etmir və duadan sonra baş verənlərin hamısı duanın özünün təsirinin nəticəsidir?

-Əgər inanırsansa ki, Allah bütün duaları eşidib bəzilərinə “bəli”, digərlərinə “xeyr” və qalanlarına “ola bilər, amma indi yox” cavabı verən qadir bir varlıqdırsa, o zaman sən yanılırsan.

-Allah qərarı necə qəbul etməlidir? Hansı prinsiplə?

-İnanırsansa ki, Allah həyatındakı hər şeyin yaradıcısı və həll edənidir, yanılırsan.

Allah yaradıcı deyil, müşahidəçidir. Həm də öz güzəranınla yaşamaqda sənə kömək etməyə hazırdır, lakin sənin gözləyə biləcəyin kimi yox.

Sənin həyat şəraitini yaxud şərtlərini yaratmaq Allahın işi deyil. Allah səni Öz-ünün surəti və bənzəri üzrə yaradıb. Hər şeyi Allahın sənə verdiyi səlahiyyətlə yaratdın. Allah həyat prosesini, tanıdığın kimi özbaşına bir həyat yaradıb. Bununla belə, sənə seçim azadlığı verib – öz həyatınla ürəyin istəyəni etməkdə sərbəstsən.

Bu mənada Allahın sənin üçün arzuladığı – özün üçün arzuladığındır.

Sən yaşadığın kimi yaşayırsan və Mən-im bu məsələdə üstün tutacağım yoxdur.

Həm də daldığın ən böyük illüziya budur ki, nələri və necə etməyinə  Allah laqeyd deyil.

Bunu eşitməyin nə qədər ağır olsa da, sənin nə etməyinin Mən-im üçün fərqi yoxdur.

De görüm, övladlarını oynamağa göndərəndə onların nə edəcəyinin sənin üçün fərqi varmı? Onların qaçdı-tutdu, gizlənpaç və ana-bala oyunlarını hansı ardıcıllıqda oynayacağı sənin üçün əhəmiyyətli olacaqmı?

Xeyr, çünki onların tam güvənlikdə olduğunu bilirsən. Sən onları onlar üçün doğma və xoşbəxt hesab etdiyin mühitə göndəribsən.

Əlbəttə, həmişə arxayın olacaqsan ki, onlar özlərinə ziyan vurmayacaqlar. Və bu, qəflətən baş versə, dərhal orada olacaqsan ki, onlara yardım edəsən, sağaldasan və yenidən özlərini güvənlikdə hiss etmək imkanı verəsən ki, yenə də xoşbəxt olsunlar və oynamağa getsinlər.

Lakin növbəti gün onlar gizlənpaç, yaxud “ana-bala”nımı seçəcəklər – bu, yenə də sənin üçün heç bir əhəmiyyət kəsb etməyəcək.

Əlbəttə, onları təhlükəli oyunlardan çəkindirəcəksən. Lakin övladlarını təhlükəli şeylər etməkdən saxlaya bilməzsən. Həmişə yox. Sonsuza qədər yox. Doğuluşdan ölümə qədərki həyatlarının hər yeni anında yox. Və o valideyn müdrikdir ki, bunu bilir. Bununla belə, valideyn nəticələr barədə həmişə narahat olmaqdadır. Allahın ikiliyini dərk etməyə yaxınlaşdıran budur - prosesə görə narahatlığın olmaması və nəticəyə görə dərin narahatlıq.

Üstəlik, Allah – böyük hesabla - nəticə barədə də narahat olmur. Mütləq nəticə barədə də. Çünki mütləq nəticə təmin edilib.

Və bu, insanların ikinci ən böyük illüziyasıdır ki, həyatın nəticəsi həmişə şübhə altındadır.

Məhz mütləq nəticəyə şübhə ən böyük düşməninizi – vahiməni törədib. Nəticəni şübhə altına alırsınızsa, o zaman Yaradana şəkk edirsiniz, Allaha şəkk edirsiniz. Allaha şəkk edirsinizsə, o zaman bütün ömrünüzü vahimə və günah içində yaşamalısınız.

Əgər Allahın niyyətinə və bu mütləq nəticəni yaratmaq qabiliyyətinə şübhə edirsinizsə, ümimiyyətlə, heç olmasa, nə vaxtsa necə rahatlana bilərsiniz? Ümumiyyətlə, rahatlığı necə əldə edə bilərsiniz?

Bəli, Allahın elə etməyə tam gücü var ki, niyyətlərlə nəticələr bir-birinə uyğun gəlsin. Buna inana bilmirsiniz və inana bilməzsiniz (hərçənd ki Allahın qadir olduğunu da bildirirsiniz) və buna görə də təsəvvürünüzdə Allah bərabər gücü olan varlıq yaratmağınız zəruridir ki, Allahın iradəsinə nəyin və necə mane ola bilməsini izah edə biləsiniz. Və budur, öz mifologiyanızda “şeytan” adlandırdığınız varlıq yaradıbsınız.

Hətta (Allahın problemləri sizin kimi həll etdiyini zənn edərək) öz-özünüzə təsəvvür edirsiniz ki, Allah bu varlıqla vuruşur.

Həm də axırda hətta xəyal edirsiniz ki, Allah bu müharibəni uduza bilər.

Bütün bunlar sanki Allah barədə bildiklərinizə ziddir, amma başlıcası bu deyil. Siz öz illüziyalarınızla yaşayır və onlardan xoflanırsınız və bunların hamısı – Allaha şəkk etmək qərarınızdandır.

-Lakin sən başqa bir qərara gəlsən? O zaman nəticə necə olacaq?

-Bax, Mən bunu deyirəm: Sən Buddanın yaşadığı kimi yaşayacaqsan. İsanın yaşadığı kimi. Nə vaxtsa ehtiram bəslədiyiniz hər bir müqəddəsin yaşadığı kimi.

Amma, demək olar ki, bütün müqəddəslərlə olduğu kimi, insanlar səni anlamazlar. Həm də onlara öz barışıq hisslərini, öz həyatının fərəhini, özünün daxili vəcdini açıqlamağa səy etsən, sözlərini eşidəcəklər, amma dinləməyəcəklər. Sözlərini təkrar edib ona özlərininkini əlavə edəcəklər.

Onların tapa bilmədiklərinə sənin necə malik olduğuna təəccüblənəcəklər. Həm də sonra sənə paxıllıq etməyə başlayacaqlar. Paxıllıq tezliklə qəzəbə çevriləcək və onlar qəzəb içində səni inandırmağa çalışacaqlar ki,  Allahı başa düşməyən sənsən.

Və səni öz fərəhindən ayıra bilməsələr, ziyan vurmağa çalışacaqlar - qəzəbləri bu qədər böyük olacaq.

Və onlara cavab verəndə ki bunun önəmi yoxdur, hətta ölüm də sənin fərəhini qıra, yaxud həqiqətini dəyişə bilməz, onlar hökmən səni öldürərlər. Sonra isə ölümü necə sakitcə qəbul etdiyini görəndə səni müqəddəs adlandırar və yenə də sevərlər.

Çünki insanın təbiəti belədir: sevmək, sonra məhv etmək, sonra isə hər şeydən çox qiymətləndirdiklərini yenə də sevmək.

-Lakin niyə? Biz bunu niyə edirik?

-İnsanların bütün hərəkətləri dərin səviyyədə iki hissdən birinə – ya vahiməyə, ya da sevgiyə əsaslanır. Əslində, qəlbin dilində yalnız iki hiss, iki söz mövcuddur. Bu Mən-im Kainatı və dünyanızı bu gün tanıdığın kimi vücuda gətirəndə yaratdığm iki böyük ziddiyyətin əks qurtaracaqlarıdır.                 Və bu iki nöqtə – Alfa və Omeqa - sizin “nisbilik” adlandırdığınız sistemin mövcudluğuna imkan verir. Başqa heç bir ideya bu iki nöqtəsiz, bu iki ideyasız var ola bilməzdi.

İnsanın hər bir fikri və hərəkəti ya sevgiyə əsaslanır, ya da vahiməyə. İnsanı motivləşdirən hər şey budur və bütün digər ideyalar bu ikisindən törəmədir. Qalan hamısı, sadəcə, eyni bir mətləbin müxtəlif variasiyaları, müxtəlif naxışlarıdır.

Bu barədə dərindən düşün və görərəsən ki, belədir. Bu, Mənim Təşkiledici Fikir dediyimdir. Bu ya sevginin düşüncəsidir, ya da vahimənin. Bu, düşüncənin arxasındakı, onun da arxasındakı və onun da arxasındakı fikirdir. Bu, ən ilkin fikirdir. Bu, başlıca qüvvədir. Bu həm də insan sınaqlarının mühərrikinin işləməsinə imkan verən yanacaqdır.

İnsanın davranışı məhz bu şəkildə sınaq ardınca sınaq doğurur; insanlar məhz buna görə sevir, sonra pozuluşur, sonra yenə də sevirlər – bir hissdən digərinə dəyişmə həmişə mövcuddur. Sevgi yaradır, vahimə yaradır, sevgi yaradır, vahimə...

[Sunyata]

Hər bir hərəkət özünütəyin aktıdır !  

 

N.D. Uolş

[gonca]

Biz hamımız birik.Bizim yolumuz ən yaxşısı deyil,sadəcə fərqlidir.(4.kitab)

[gonca]

İnsanın yaratdığı 10 illuziya:

1.Tələbat illuziyası

2.Uğursuzluq illuziyası

3.Ayrılıq (ayrıcalıq) illuziyası

4.Çatışmazlıq (defisit) illuziyası

5.Vacib şərt illuziyası

6.Məhkəmə illuziyası

7.Mühakimə illuziyası

8.Şərtilik illuziyası

9.Üstünluk illuziyası

10.Bilməmək (xəbərsizlik) illuziyası (5.kitab)

[gonca]

Sizə heç nəyi öyrənmək lazım deyil .Sizə sadəcə xatırlamaq lazımdır.(5.kitab)

Edited April 2, 2014 by gonca

[Sunyata]

Budur Yeni İncil :

Heç bir hakim irq yoxdur.

Heç bir böyük millət yoxdur.

Yeganə həqiqi din yoxdur.

Mükəmməl əsaslara malik heç bir fəlsəfə yoxdur .

Heç bir ardıcıl səhvsiz siyasi partiya , ali iqtisadi sistem və cənnətə aparan yeganə doğru yol yoxdur.

Bütün bu ideyaları yaddaşınızdan silin ! Onları həyatınızdan çıxarın. Mədəniyyətinizdə onları aradan qaldırın . Ona görə ki, təcrid və uzaqlaşma haqqında fikirləriniz sizi bir - birinizi öldürməyə sürükləyir.

 

Yalnız mənim sizə verdiyim həqiqət siz xilas edəcək :    Biz hamımız birik.

 

Bu xəbəri daha uzaqlara - okenların o tərəfinə və qitələrə aparın!

 

N.D. Uolş.

Edited April 2, 2014 by Sunyata

[gonca]

Başqasının ürəyində sevinc yaratmağın minlərlə yolu var və sən bunu etməyə qərar verəndə sevgini tanıyacaqsan.(4.kitab)

[gonca]

Fikirlərinə nəzarət duanın ən yüksək formasıdır.Ona görə də ancaq yaxşı şeylər barədə düşün.(3.kitab)

[gonca]

"Səhv" deyilən şey yoxdur.Bu sadəcə sənə xidmət etməyən ;sənin kim olmağın və kim olmağı seçməyinlə bağlı həqiqəti deməyən şeydir.(3.kitab)

[gonca]

                              İnsanın yaratdığı ilk illuziya:Tələbat illuziyası

 

Bu nəinki birinci ,eyni zamanda ən böyük illuziyadır.Bunun əsasında digər illuziyalar qurulub.

Hal-hazırda siz həyatda nə yaşayırsınızsa,anbaan nə hiss edirsinizsə,bu təsəvvür və sizin bu barədə fikirlərinizə əsaslanır.

Kaintda heç bir tələbat mövcud deyil.Nəyəsə tələbatı konkret nəticəyə nail olmaq  lazım olanda hiss etmək mümkündür ki,Kainat heç bir konkret nəticə tələb etmir.Kainat özü nəticədir.

Eynilə Allahın nöqteyi-nəzərindən də heç bir  tələbat mövcud ola bilməz,Allaha konkret bir nəticə lazım olsaydı,tələbatı olardı.Allah heç bir nəticə tələb etmir.Allah bütün nəticələri yaradandır.

Əgər Allahın nəyəsə hər hansı bir nəticəni əldə etmək üçün nəyəsə ehtiyacı olsaydı,bunu haradan əldə edərdi?Allahdan kənar mövcud olan heç nə yoxdur-o VAR OLAN HƏR ŞEYDİR,VAR OLMUŞ VƏ VAR OLACAQ HƏR ŞEYDİR.ALLAH OLMAYAN BİR ŞEY MÖVCUD DEYİL.

Bəlkə,sizə bunu anlamaq “Allah” sözünü “Həyat” sözü ilə əvəz etsəniz daha asan olar.Hər iki söz  bir-birini əvəz edir və bu zaman məna eyni qalır:sadəcə olaraq, sizə nədən söhbət getdiyini anlamaq daha asan olacaq.

Həyat olmayan bir şey yoxdur.Həyatın bir nəticəyə nail olmaq üçün nəyəsə ehtiyacı olsaydı,bunu haradan alardı?Həyatdan kənar olan heç bir şey mövcud deyil.Həyat- VAR OLAN HƏR ŞEYDİR,VAR OLMUŞ VƏ VAR OLACAQ HƏR ŞEYDİR.

Allaha baş verəndən başqa bir şeyin baş verməyi lazım deyil.

Həyata baş verəndən başqa bir şeyin baş verməyi lazım deyil.

Kainata baş verəndən başqa bir şeyin baş verməyi lazım deyil..

Hər şeyin təbiəti belədir.Bu,sadəcə sizin təsəvvür edə biləcəyiniz şey deyil,var olandır.

Siz öz təsəvvürünüzdə sizə “yaşamaq üçün nəsə lazımdır” deyən təcrübənizdən çıxış edərək tələbat illuziyası yaratmısınız.Ancaq təsəvvür edin ki, sizi ölü və ya diri olmağınız narahat etmir.Onda sizə nə lazımdlr?

Ümumiyyətlə , heç nə.

İndi isə öz haqqınızda həqiqətə qulaq asın:Yaşamamaq mükün deyil.Siz yaşamağı dayandıra bilməzsiniz.Məsələ onda deyil ki, siz yaşayacaqsınız, ya yox,məsələ ondadır ki, necə yaşayacaqsınız.Daga doğrusu hansı formanı qəbul edəcəksiniz?Sizin təcrübəniz nəcə olacaq?

   Mən sizə bunu deyirəm:Sizin yaşamaq üçün heç nəyə ehtiyacınız yoxdur.Sizin yaşamağınız sığortalanmışdır.Sizə əbədi həyat vermişəm və heç vaxt bunu sizdən geri  almayacam.

Siz deyə bilərsiniz ki,yaşamaq bir şeydir,xoşbəxtlik başqa bir şey.Siz təsəvvür edə bilərsiniz ki,sizə nəsə lazımdır ki, xoşbəxt olasınız- siz ancaq müəyyən şərtlərin mövcudluğu ilə xoşbəxt ola bilərsiniz.Bu düz deyil,ancaq siz bunun həqiqət olduğuna inanırsınız.Və inandığınız şeylər təcrübə yaratdığı üçün,siz həyatı məhz belə hiss etməyə başladınız və nəticədə də həyatı bu cür hiss edən Allah obrazı yaratdınız.Ancaq bu, Allah üçün , siz üçün olduğu qədər həqiqətdən uzaqdır.Yeganə fərq ondadır ki, Allah bunu bilir. (5.kitabdan)

Edited April 5, 2014 by gonca

[gonca]

Ustadlar sadəcə sevgini seçmiş olanlardır.Hər hadisədə.Hər anda.Hər vəziyyətdə.(1.kitabdan)

[gonca]

Bizim dünyanı dəyişmək üçün kifayət qədər gücümüz var.(5.kitab)

Edited April 5, 2014 by gonca

[gonca]

Həyatın gedişini sizin niyyətiniz müəyyən edir.(6.kitab)

[gonca]

"Allahla söhbətlər"də  Allah dedi :"Mən sizə mələklərdən başqa heç kimi göndərməmişəm."

Bu o deməkdir ki,hər kəs- mələkdir!Onların hamısı sizin həyatınıza Allah tərəfindən göndərilib,hər biri sizin həyatınıza bir missiya ilə gəlib.Ola bilər bu "missiya" yalnız ruh səviyyəsində məlumdur,ancaq həmin səviyyədə bu hər ikinizə də məlumdur.

Təəccübləndiniz?

Bu barədə düşünün.Ola bilər ki,daha dərin səviyyədə insanlar bir-birilərinin həyatlarına niyə gəldiklərini bilirlər.Və bir halda ki, bu bizə məlumdur,biz məqsədimizin əks olunduğu vibrasiyalar(həmin dərin səviyyədə),bəli-məhz vibrasiyalar "saçmağa" başlayırıq.Məhz buna görə də siz kiminləsə qarşılaşanda hərdən sizə elə gəlir ki, "nəsə baş verir",bu insanla birlikdə sizin həyatınıza yeni bir şey daxil olacaq.(6.kitab)

[gonca]

-Valideynlərin əksəriyyəti  cüzi həyat təcrübəsi varkən uşaq tərbiyə etməyə başlayırlar. Hələ özləri də böyüməmiş.Onlar hələ də cavab axtarırlar,hələ də tapmacaları açmağa çalışırlar.

   Onlar hələ özlərini kəşf etməyiblər,ancaq artıq özlərindən daha həssas olanları istiqamətləndirməyə və kəşf prosesini öyrətməyə çalışırlar.Onlar hələ həyatda öz yerlərini tapmayıblar,amma artıq başqaları üçün bu  yeri  müəyyən etməyə məcbur olurlar.Onlar hələ də öz valideynlərinin onlar üçün çox pis müəyyən etdikləri həyat məqsədlərinin nəticələrini aşmağa çalışırlar.

   Onlar hələ də kim olduqlarını kəşf etməyiblər,amma artıq sizə kim olduğunuzu izah etməyə çalışırlar.Və hər şeyi düzgün etmək məcburiyyəti onları o qədər böyük güclə  sıxır ki,onlar hətta öz həyatlarını da “düzəldə” bilmirlər.Ona görə də onlarda heç nə alınmır-öz həyatları da,uşaqlarının həyatları da.

   Alınsa,onlar uşaqlarına o qədər də böyük zərər vermirlər.Onların uşaqları öz uşaqlarına zərər vermədən bu nəticələri aşmağı bacarır ki,bunun da ehtimalı azdır.

   Sizlərdən əksəriyyəti artıq valideyn ola bilməyəcəyiniz vaxtda mükəmməl valideyn olmağa imkan verən müdriklik,səbr,anlayış və sevgiyə çatır.

-Başa düşmürəm.Niyə belə olur?

-Dünyaya uşaq gətirmək qabiliyyəti olan cavanlar heç vaxt tərbiyəçi ola bilməzlər.Əslində siz uşaqlarınızı artıq bunu bitirən vaxtınızda tərbiyə etməyə başlamalısınız.

-Mən hələ də anlamıram.

-İnsanlar bioloji olaraq özləri də uşaq ikən nəsil vermək qabiliyyətinə malikdirlər,daha doğrusu,bəlkə də çoxları təəccüblənəcək ,40-50 yaşa qədər.

-İnsanlar 40-50 yaşa qədər “özləri də uşaqdır”?

-Müəyyən nöqteyi –nəzərdən.Bəlkə də mənim sözlərimi qəbul etmək çətindir,amma ətrafına bax.Bəlkə sənin irqinin davranışları mənim sözlərimi təsdiq edər.

Bədbəxtlik ondadır ki,sizin cəmiyyətdə elə hesab edirlər ki, siz “böyüksünüz” və 21 yaşında müstəqil həyata başlaya bilərsiniz.Buna sizin əksəriyyətinizi siz dünayaya gələndə 21 –dən bir az çox yaşı olan ana və ataların tərbiyə etməsi  faktını da əlavə etsən,problemi görməyə başlayacaqsan.(3.kitab)

[Sunyata]

...

 

Uolşun mübahisəli  məqamlarından birini də   elə bu  məsələdə görürdüm.  Amma. çox maraqlı  fikirdir. 

Edited April 7, 2014 by Sunyata

[gonca]

Uolşun mübahisəli  məqamlarından birini də   elə bu  məsələdə görürdüm.  Amma. çox maraqlı  fikirdir. 

bu barədə Uolşdan əvvəl Doğan Cüceloğlu adlı bir türk psixoloqun kitabını oxumuşdum.O da eyni fikirləri deyir.

[Sunyata]

bu barədə Uolşdan əvvəl Doğan Cüceloğlu adlı bir türk psixoloqun kitabını oxumuşdum.O da eyni fikirləri deyir.

 

Ona qalsa ,  Platon onların hər ikisindən də əvvəl deyib ))  İş ondadır ki,  hər halda bu mübahisəli məsələdir. Mənəvi yetkinlik   dövrünün standartı  yoxdur , ola da bilməz .  İMHO

[gonca]

Ona qalsa ,  Platon onların hər ikisindən də əvvəl deyib ))  İş ondadır ki,  hər halda bu mübahisəli məsələdir. Mənəvi yetkinlik   dövrünün standartı  yoxdur , ola da bilməz .  İMHO

he, duzdu.her insan ferqlidir tebii ki...amma mence burda standartdan sohbet getmir.hal-hazirki sivilizasiyanin umumi veziyyeti eks olunur mence...en azindan men oz etrafimda bunu hiss edirem...

[Sunyata]

he, duzdu.her insan ferqlidir tebii ki...amma mence burda standartdan sohbet getmir.hal-hazirki sivilizasiyanin umumi veziyyeti eks olunur mence...en azindan men oz etrafimda bunu hiss edirem...

 

Uolşun dediklərində həqiqət var , sözsüz .  Amma ,  daha çıxış yolu kimi  bu da  - 

 Dünyaya uşaq gətirmək qabiliyyəti olan cavanlar heç vaxt tərbiyəçi ola bilməzlər.Əslində siz uşaqlarınızı artıq bunu bitirən vaxtınızda tərbiyə etməyə başlamalısınız  -   yaramaz. 

Mənim fikrimcə ,  övlad dünyaya gətirmək üçün yaş həddi  yox ,  xüsusi  psixoloji  test və  İQ -  yə  bənzər  bir test  olsa daha yaxşı olardı.  Digər tərəfdən də  bunun  həyata keçirilməsinin də müşkül məsələ  olmasını anlayıram ))

Edited April 7, 2014 by Sunyata

[gonca]

Uolşun dediklərində həqiqət var , sözsüz .  Amma ,  daha çıxış yolu kimi  bu da  - 

 Dünyaya uşaq gətirmək qabiliyyəti olan cavanlar heç vaxt tərbiyəçi ola bilməzlər.Əslində siz uşaqlarınızı artıq bunu bitirən vaxtınızda tərbiyə etməyə başlamalısınız  -   yaramaz. 

Mənim fikrimcə ,  övlad dünyaya gətirmək üçün yaş həddi  yox ,  xüsusi  psixoloji  test və  İQ -  yə  bənzər  bir test  olsa daha yaxşı olardı.  Digər tərəfdən də  bunun  həyata keçirilməsinin də müşkül məsələ  olmasını anlayıram ))

tebii ki,bununla men de raziyam))

[Glamorous_]

Uolşun dediklərində həqiqət var , sözsüz .  Amma ,  daha çıxış yolu kimi  bu da  - 

 Dünyaya uşaq gətirmək qabiliyyəti olan cavanlar heç vaxt tərbiyəçi ola bilməzlər.Əslində siz uşaqlarınızı artıq bunu bitirən vaxtınızda tərbiyə etməyə başlamalısınız  -   yaramaz. 

Mənim fikrimcə ,  övlad dünyaya gətirmək üçün yaş həddi  yox ,  xüsusi  psixoloji  test və  İQ -  yə  bənzər  bir test  olsa daha yaxşı olardı.  Digər tərəfdən də  bunun  həyata keçirilməsinin də müşkül məsələ  olmasını anlayıram ))

Duzdur valideyn olmaq uchun ilk once psixoloji cehetden buna hazir olmaq lazimdir.  Belke  Uolsh bioloji cehetden ushaq dunyaya getirilmesini nezerde tutub, yeni her bioloji cehetden  ushaq dunyaya getirmek hele ozunuderk etmek deyil, ushaga terbiye vere bilmez.

 

-İnsanlar bioloji olaraq özləri də uşaq ikən nəsil vermək qabiliyyətinə malikdirlər,daha doğrusu,bəlkə də çoxları təəccüblənəcək ,40-50 yaşa qədər.

 

 

Ola biler reqemler shishirdilib . Amma bele halin eks varianti ile rastlashmisham, yash yeterin qeder var, amma bioloji baximdan ushaq dunyaya getire bilmirdi, chunki orqanizm ushaq  orqanizmi idi.   Bu heyatdan qeyri adilikler gozlemek mumkundur. 

90 yashinda kishi ata olmaga qadirdirse, bu teeccub dogura biler  ,  bezileri ise normal yanasha biler. 

Edited April 8, 2014 by Glamorous_

[gonca]

Duzdur valideyn olmaq uchun ilk once psixoloji cehetden buna hazir olmaq lazimdir.  Belke  Uolsh bioloji cehetden ushaq dunyaya getirilmesini nezerde tutub, yeni her bioloji cehetden  ushaq dunyaya getirmek hele ozunuderk etmek deyil, ushaga terbiye vere bilmez.

 

-İnsanlar bioloji olaraq özləri də uşaq ikən nəsil vermək qabiliyyətinə malikdirlər,daha doğrusu,bəlkə də çoxları təəccüblənəcək ,40-50 yaşa qədər.

 

 

Ola biler reqemler shishirdilib . Amma bele halin eks varianti ile rastlashmisham, yash yeterin qeder var, amma bioloji baximdan ushaq dunyaya getire bilmirdi, chunki orqanizm ushaq  orqanizmi idi.   Bu heyatdan qeyri adilikler gozlemek mumkundur. 

90 yashinda kishi ata olmaga qadirdirse, bu teeccub dogura biler  ,  bezileri ise normal yanasha biler. 

cumleni duzgun tercume etmemisem deyesen,uzr isteyirem)) eslinde beledir:Insanlar bioloji olaraq ,menevi cehetden hele ozleri usaq iken nesil vermek qabiliyyetine malik olurlar,daha dogrusu ,bəlkə də çoxları təəccüblənəcək,40-50 yasa qeder.

[gonca]

                                                     SÜLHƏ  DOĞRU 5 ADDIM:

1.Biz etiraf edirik ki,bizim Allah və Həyat haqqında köhnə təsəvvürlərimizdən bəziləri artıq işləmir.

2.Biz etiraf edirik ki, Allah və Həyatın nə olduğunu tam başa düşmürük və biz bunu anlasaq hər şey dəyişəcək.

3.Biz Allah və Həyat haqqında yeni təsəvvürlərin yaranmasına hazırıq,hansı ki,bizim planetimizdə həyat tərzini dəyişə bilər.

4.Biz bu yeni təsəvvürləri tədqiq etməyə və onlar bizim daxili həqiqət və müdrikliyimizlə səsləşərsə,onları öz dünyagörüşümüzün hissəsinə çevirməyə hazırıq.

5.Biz elə yaşamağa hazırıq ki,ən böyük və əzəmətli fikirlərimizi inkar etməyək ,onları həyata keçirək.(8.kitab)

[gonca]

Anlama tərzini(восприятие;perception) dəyişəndə sən fikirlərini də dəyişirsən və fikirlərin sənin reallığını yaradır.(3.kitab)

[gonca]

Allahın əsl mesajı sevinc,qəbul etmə,birlik,azadlıq və şərtsiz sevgidir.(8.kitab)

[Sunyata]

Sabahın Tanrısı : 

 

1. Sabahın Tanrısı  - heç kimdən Tanrıya inam tələb etmir.

2. Sabahın Tanrısı -  heç bir  çinsə ,    formaya . ölçüyə , rəngə və canlııara məxsus fərdi  xüsusiyyətlərə  malik deyil.

3. Sabahın Tanrısı - hamı ilə və həmişə danışır.

4. Sabahın Tanrısı -  heç bir şeydən ayrı deyil . O  , hər yerdə mövcuddur  - alfa və omegada , başlanğıc və sonda .  O ,  mövcud olmuş və  olacaq hər şeyin cəmidir.

5. Sabahın Tanrısı  -  ayrıca  Ali varlıq  deyil , unikal bir proses olan Həyat kimi  özünü təqdim edir.

6. Sabahın Tanrısı -   daim  dəyişir. 

7. Sabahın Tanrısı  -   heç  nəyə ehtiyacı  olmayandır.

8. Sabahın Tanrısı  -  heç bir xidmət tələb etmir , özü Həyatın xidmətindədir.

9. Sabahın Tanrısı  -  qeydi şərtsiz  hamını  sevir , heç kimi  mühakimə etmir , heç bir cəza vermir və  heç kimi lənətləmir. 

 

 

N.D. Uolş

Edited April 10, 2014 by Sunyata

[gonca]

Allah və Həyat – eyni şeydir.Siz fərqli sözlərdən  istifadə edə bilərsiniz,amma bu eyni şeydir.Allah-Həyat nədirsə  odur,Həyat – Allah nədirsə odur.Allah- sizin Həyat adlandırdığınız enerjidir,Həyat isə sizin Allah adlandırdığınız enerjidir.

Bu hamısı eyni şeydir.Həyat – Allahın fiziki təcəssümüdür.

-Deməli ,biz Həyata inanırıqsa,Allaha inanırıq, sən bunu nəzərdə tutursan?

-Bəli.Allahı Həyatdan yaxud Həyatı Allahdan ayırmaq olmaz.Siz deyə bilərsiniz ki, Həyata inanırsız,amma Allaha yox,ancaq bu,beynin mövcudluğuna inanıb,ağlın mövcudluğuna inanmamaqla eyni şeydir.

Siz beyni görə və  toxuna bilərsiniz,ona görə də siz bilirsiniz ki, o var.Ancaq siz ağılı görə və toxuna bilməzsiniz,ona görə də onun nə olduğuna,mövcud olub-olmadığına o qədər əmin deyilsiniz.

Beyin- ağlın fiziki təcəssümüdür.Ancaq məhz sizin ağlınız beyni seyr etməyə  imkan verir.Ağlınız olmasa,siz hətta beynin mövcud olduğunu bilməzdiniz.Allah və Həyatla da məsələ belədir.(8.kitab) 

[Sunyata]

İntuisiya ruhun qulağıdır ...

 

N.D.  Uolş

[Glamorous_]

9. Sabahın Tanrısı  -  qeydi şərtsiz  hamını  sevir , heç kimi  mühakimə etmir , heç bir cəza vermir və  heç kimi lənətləmir. 

 

Sizde bele dushunursunuz? 

İntuisiya ruhun qulağıdır ...

 

N.D.  Uolş

Sizce intuisiya beyinle elaqelidir yoxsa urekle? Uolsh'un fikrini bir kenara qoyaq heleki. 

[Sunyata]

 

9. Sabahın Tanrısı  -  qeydi şərtsiz  hamını  sevir , heç kimi  mühakimə etmir , heç bir cəza vermir və  heç kimi lənətləmir. 

 

Sizde bele dushunursunuz? 

 

Bəli.  Cəza mənasızdır. Cəzanı  təkmilləşmə üçün  verirlər  ya da intiqam   hissindən.   1- ci halda təkmilləşdirilməli bir şey yoxdur ))  2- ci halda isə ... Tanrı intiqam alan tanrıdırsa , onda onun özünün  təkmilləşməyə  ehtiyacı var ...

 

Sizce intuisiya beyinle elaqelidir yoxsa urekle? Uolsh'un fikrini bir kenara qoyaq heleki.

 

Dolayısı ilə  də olsa , var ! 

[Glamorous_]

Bəli.  Cəza mənasızdır. Cəzanı  təkmilləşmə üçün  verirlər  ya da intiqam   hissindən.   1- ci halda təkmilləşdirilməli bir şey yoxdur ))  2- ci halda isə ... Tanrı intiqam alan tanrıdırsa , onda onun özünün  təkmilləşməyə  ehtiyacı var ...

 

 

Dolayısı ilə  də olsa , var ! 

1. Eger beledirse, neye gore bir insana pislik olunanda (tebii haqsiz yere) o insan mutleq heyatda cezasin alir. Bu pislik etdiyi insan terefinden fiziki hucum neticesinde deyil, mehz gunahsiz insanin ahi o insani mutleq tutur. sizce bu Allah'in cezasi deyil? 

 

2. Hansi ile? Beyinle, yoxsa urekle. Belke her ikisin nezerde tutmushdunuz.

[Sunyata]

Kitabların arasından tapdığım  növbəti qeydlərimdən  ( yuxarıdakılar da hamısı  qedlərimdəndir )  xoşuma gələn məzəli  ifadə  - 

 

Üzünün acığına burnunu  dişləmək ))  (  кусать  себя за нос , назло своему лицу )

 

Dəqiq bilmirəm , bu Uolşun ifadəsidir ya yox .  Hər halda onun kitabından qeyd etmişəm .

[Glamorous_]

Kitabların arasından tapdığım  növbəti qeydlərimdən  ( yuxarıdakılar da hamısı  qedlərimdəndir )  xoşuma gələn məzəli  ifadə  - 

 

Üzünün acığına burnunu  dişləmək ))  (  кусать  себя за нос , назло своему лицу )

 

Dəqiq bilmirəm , bu Uolşun ifadəsidir ya yox .  Hər halda onun kitabından qeyd etmişəm .

  Yeqin bu ifadeni yazan ozu bele eliyib. Eger mumkun olubsa. 

[Sunyata]

1. Eger beledirse, neye gore bir insana pislik olunanda (tebii haqsiz yere) o insan mutleq heyatda cezasin alir. Bu pislik etdiyi insan terefinden fiziki hucum neticesinde deyil, mehz gunahsiz insanin ahi o insani mutleq tutur. sizce bu Allah'in cezasi deyil? 

 

2. Hansi ile? Beyinle, yoxsa urekle. Belke her ikisin nezerde tutmushdunuz.

 

1.  Uolşa görə   insan öz neqativ  hissləri ilə  "cəzanı"   özünə cəlb edir .  Mən də belə düşünürəm ki,   necə deyərlər -  "sirkə nə qədər tünd olsa öz qabını sındırar" .

2. Filosoflar bu  iki  növ intuisiyanı  ayırırlar -  rasional / intellektual  intuisiya və  hisslərlə əlaqəli   intuisiya (  adlarında ola bilər qeyri dəqiqliyə  yol verirəm )   .   Yəni, intuisiya sizin təbirinizlə  həm "ürəklə"   , həm də beyinlə əlaqədardır.  Amma ,  həm "ürək"   , həm ağıl intuisiyanın yolunda olan dayanacaqlardır , alətlərdir ,  "lokatordur"  və s. dir .

[Glamorous_]

1.  Uolşa görə   insan öz neqativ  hissləri ilə  "cəzanı"   özünə cəlb edir .  Mən də belə düşünürəm ki,   necə deyərlər -  "sirkə nə qədər tünd olsa öz qabını sındırar" .

2. Filosoflar bu  iki  növ intuisiyanı  ayırırlar -  rasional / intellektual  intuisiya və  hisslərlə əlaqəli   intuisiya (  adlarında ola bilər qeyri dəqiqliyə  yol verirəm )   .   Yəni, intuisiya sizin təbirinizlə  həm "ürəklə"   , həm də beyinlə əlaqədardır.  Amma ,  həm "ürək"   , həm ağıl intuisiyanın yolunda olan dayanacaqlardır , alətlərdir ,  "lokatordur"  və s. dir .

 Menim demeyim odur ki, Allah oz bendesine qarshi edilen haqsizligi hech bir zaman cezasiz qoymur. O oz bendesini qoruyur ve onu incideni ise vaxti , zamani yetishende, Allah uygun hesab etdiyi cezani verir. 

 

Uolsh'un maraqli fikirleri olmasina baxmayaraq mubahise doguran fikirleri de qachinilmazdi. 

[gonca]

Kitabların arasından tapdığım  növbəti qeydlərimdən  ( yuxarıdakılar da hamısı  qedlərimdəndir )  xoşuma gələn məzəli  ifadə  - 

 

Üzünün acığına burnunu  dişləmək ))  (  кусать  себя за нос , назло своему лицу )

 

Dəqiq bilmirəm , bu Uolşun ifadəsidir ya yox .  Hər halda onun kitabından qeyd etmişəm .

Bu ifadənin olduğu yeri tapdım,3.kitabdadır:

-İndi siz razılaşmanın yerinə yetirilməsini sığortalamaq üçün gücdən istifadə edirsiniz.Sizin mənəviyyatınız dəyişəndə isə siz HAMINIZIN BİR OLDUĞUNU dərk edərək ,gücdən istifadə etməyəcəksiniz,çünki bununla özünüzə zərər vurduğunuzu dərk edəcəksiniz.Siz öz sağ əlinizlə sol əlinizə zərbə endirməyəcəksiniz.

-Hətta əgər sol əl səni boğursa da?

-Bu başqa şeydir,hansı ki,bu da qeyri-mümkün olacaq.Siz öz “mən”inizi boğmağı dayandıracaqsınız.Siz üzünüzün acığına burnunuzu dişləməyi dayandıracaqsınız.Siz öz razılaşmalarınızı pozmağı dayandıracaqsınız.

[gonca]

 Menim demeyim odur ki, Allah oz bendesine qarshi edilen haqsizligi hech bir zaman cezasiz qoymur. O oz bendesini qoruyur ve onu incideni ise vaxti , zamani yetishende, Allah uygun hesab etdiyi cezani verir. 

 

Uolsh'un maraqli fikirleri olmasina baxmayaraq mubahise doguran fikirleri de qachinilmazdi. 

haqsizliq illuziyadir eslinde.insanlar buna inandigi ucun onu ozleri reallasdiriblar.insanin basina gelen her bir shey onun oz secimidir.bu secim suur seviyyesinde edilmemis ola biler,amma ya altsuur,ya da ustsuur seviyyesinde edilmis ola biler ki,bunu da insan suur seviyyesinde derk etmeye biler.yeni heyatinda bas veren her sheyi insan ozu yaradir.insanin ozunun secdiyi bir sheye gore kimese ceza vermek mentiqsiz deyil sizce?cezani insanlar yaradib,reallasdiriblar ki ,bunlarin hamisi da Allah və Həyat haqqında yalnış təsəvvürlərin nəticəsidir.                                    

İnsanin "pisliyə" gorə aldigi "cəzani" ona Allah vermir, sadece insanin oturduyu neqativ enerji ona qayidir.Ve her bir insan oz düsünceleri ile basina gelen sheyi oz ustune ozu cekir.Meselen,bir insan yasamaq istemirse,shuuraltinda olum isteyi varsa,onu kimse oldururse,o oz isteyine catmis olur demek olar.eger onun shuuraltinda bu istek olmasa idi,o qatille rastlasmazdi.Qatil duz edir demirem men tebii ki,amma her kes oz basina gelenlere gore 100% ozu mesuliyyet dasiyir.

Edited April 11, 2014 by gonca

[Glamorous_]

haqsizliq illuziyadir eslinde.insanlar buna inandigi ucun onu ozleri reallasdiriblar.insanin basina gelen her bir shey onun oz secimidir.bu secim suur seviyyesinde edilmemis ola biler,amma ya altsuur,ya da ustsuur seviyyesinde edilmis ola biler ki,bunu da insan suur seviyyesinde derk etmeye biler.yeni heyatinda bas veren her sheyi insan ozu yaradir.insanin ozunun secdiyi bir sheye gore kimese ceza vermek mentiqsiz deyil sizce?cezani insanlar yaradib,reallasdiriblar ki ,bunlarin hamisi da Allah və Həyat haqqında yalnış təsəvvürlərin nəticəsidir.                                    

İnsanin "pisliyə" gorə aldigi "cəzani" ona Allah vermir, sadece insanin oturduyu neqativ enerji ona qayidir.Ve her bir insan oz düsünceleri ile basina gelen sheyi oz ustune ozu cekir.Meselen,bir insan yasamaq istemirse,shuuraltinda olum isteyi varsa,onu kimse oldururse,o oz isteyine catmis olur demek olar.eger onun shuuraltinda bu istek olmasa idi,o qatille rastlasmazdi.Qatil duz edir demirem men tebii ki,amma her kes oz basina gelenlere gore 100% ozu mesuliyyet dasiyir.

Onda bele chixir ki, yer uzunde haqsizliq eden yoxdur, her kes nuri-melekdir? Sizin dediyin tam bashqadir, beli ele insanlar varki, neyinse haqqinda chox tez-tez dushunurler ve bu artiq onlarin beyinlerinde proqramlashir ve o dushunduyu hadise ile real heyatda qarshilashir. Bele hallar movcuddur amma men tamam bashqa mesle haqqinda sohbet edirdim. Bilirsiniz bezen insanlar olurki, qarshisindakinin  zeif, mudafiesiz oldugundan sitifade edib ezmeye chalishir, amma qarshi teref ona cavab vermir, hech pislikde arzulamir, amma o, mutleq heyatin axarinda etdiyi sehve gore ( haqsiz yere kimise doyduyu, menevi cehetden ezdiyine) "cavab verir"  cezasin alir. 

Bezen insanlar da bele bir  giley-guzarliliq yaranir, yashamaq istemirem, olmek isteyirem, bezmisheshm heyatdan. Bele bir dushunce ani anda gelib ve gedir.

Sizce bu cur insani kimse oldurse onlar razi olacaqlar?  Axi can shirindir. kim isteyerki, kimse onun canina qiysin. Olmek isteyen hech demir olmek isteyirem, gedir bunu reallashdirir bununla da son verilir heyata.